Systemy kominowe. Budowa komina spalinowego i wentylacyjnego

Systemy kominowe są błędoodporne, łatwe i szybkie w montażu. Dowiedz się, jaka jest budowa komina systemowego - spalinowego i wentylacyjnego? Jakie możliwości dają systemy kominowe? Sprawdź, co powinieneś wiedzieć o gotowych przewodach spalinowych i wentylacyjnych przed ich zakupem.

Zobacz galerię 3 zdjęcia

Autor: Piotr Mastalerz

Z budową kominów systemowych nie ma kłopotu. Albo wykona to ekipa przeszkolona przez producenta, albo zwykła ekipa budowlana posiłkująca się instrukcją dołączoną do systemu

Cały system kominowy zamawia się w jednej firmie. Masz więc pewność, że poszczególne elementy będą do siebie pasowały. Dzięki temu budowa takiego komina potrwa znacznie krócej niż tradycyjnego. Wykonawcy nie będą mieli okazji do improwizowania i wprowadzania swoich, nie zawsze korzystnych rozwiązań. Możesz również liczyć na pomoc techniczną i gwarancję sięgającą nawet 30 lat. Ważną zaletą systemów kominowych jest to, że zajmują mniej miejsca we wnętrzach niż kominy z murowaną obudową. Niestety bywają droższe od tradycyjnych kominów murowanych z wkładem stalowym lub kamionkowym.

Główne elementy systemu kominowego

System kominowy to dwa podstawowe elementy:

1. wkład kominowy, czyli rury odprowadzające spaliny,
2. obudowa komina, czyli pustaki, wewnątrz których umieszczony jest wkład.

Wkład kominowy

Wkład montuje się z rur kamionkowych lub szamotowych o średnicy 12-30 cm i długości 66 lub 133 cm, które mają wewnętrzną powierzchnię glazurowaną. Ich przekrój może być okrągły lub zbliżony do kwadratu. Są one odporne na kwasy zawarte w spalinach oraz wytrzymują bardzo wysoką temperaturę. Takie odmiany ceramiki mają również tę zaletę, że akumulują ciepło. Stabilizują więc temperaturę spalin, co wpływa korzystnie na ciąg w kominie. Za najlepsze uznaje się rury szamotowe prasowane izostatycznie (pod ciśnieniem). Rury łączy się na zakładkę i uszczelnia kitem kwasoodpornym. Jego warstwa powinna mieć grubość 7 mm.

Obudowa komina

Obudowa w kominach systemowych powstaje głównie z pustaków keramzytobetonowych. Nie trzeba ich obmurowywać. Do wkładów wymagających ocieplenia polecane są pustaki keramzytobetonowe z pionowymi kanalikami wokół otworu na wkład. Umożliwiają one przewietrzanie termoizolacji. Dzięki nim wełna jest osuszana, nie zawilgotnieje i nie straci przez to właściwości ciepłochronnych. W sprzedaży jest też system, w którym zamiast obudowy keramzytowej jest obudowa z pustaków ceramicznych.

Akcesoria do kominów systemowych

Oprócz obudowy i wkładu zamawia się też zestaw niezbędnych akcesoriów. To tak zwany pakiet podstawowy. Poszczególni producenci włączają do niego różne produkty. Przeważnie są to:

• termoizolacja – jest stosowana głównie w kominach uniwersalnych, a czasem też w tych do kotłów na paliwa stałe i kominków. Jest to mata z wełny mineralnej. Chroni przed wychładzaniem się przewodu kominowego, co powodowałoby zmniejszenie ciągu;
• rura przyłączeniowa (trójnik) – służy do połączenia wkładu z czopuchem, czyli rurą łączącą komin z kotłem bądź kominkiem;
• płyta czołowa z wełny mineralnej – jest potrzebna do zrobienia izolacji cieplnej styku czopucha z wkładem kominowym;
• pustak z otworem na rurę przyłączeniową – to pustak z bocznym otworem, w którym da się zamontować rurę przyłączeniową;
• rura wyczystkowa – ma otwór umożliwiający kontrolę i konserwację wkładu;
• ściek kondensatu i kształtka ceramiczna ścieku kondensatu – to elementy, dzięki którym można odprowadzać skropliny z wkładu kominowego. Kształtkę osadza się na odcinku rury za pomocą kitu kwasoodpornego;
• drzwiczki rewizyjne – są umieszczane mniej więcej 40 cm poniżej wlotu do komina. Umożliwiają przeprowadzenie prac naprawczych i konserwacyjnych komina;
• kratka wywietrznikowa – zabezpiecza wlot powietrza, które wentyluje przewód kominowy;
• obręcze dystansowe – są wymagane do kominów odprowadzających spaliny z kotłów z zamkniętą komorą spalania. Przy takich kotłach konieczna jest pusta przestrzeń między wkładem a obudową i obręcze pozwalają ją uzyskać. Rozmieszcza się je co 1 m;
• głowica z otworami wlotowymi – to element kominów powietrzno-spalinowych stosowanych do kotłów z zamkniętą komorą spalania. Przez głowicę powietrze dostaje się do przestrzeni między wkładem a obudową. Jest mocowana czterema gwintowanymi prętami, które sięgają do trzech pustaków w dół i są osadzone w otworach przygotowanych fabrycznie;
• mankiety uszczelniające połączenia rur – są stosowane w kominach powietrzno-spalinowych;
• czapka kominowa z betonu – mocuje się ją na szczycie komina zaprawą cementowo-wapienną;
• stożek – stanowi zakończenie wkładu;
• kit uszczelniający – służy do łączenia ze sobą rur szamotowych.

Elementy dodatkowe, które można dokupić jako opcjonalne uzupełnienie systemu, to:

• nasady kominowe – umieszcza się je na końcu wkładu, aby poprawić ciąg w kominie;
• pustak wypełniony betonem – stanowi cokół komina. Ustawia się go na grubej warstwie zaprawy. To pomaga w jego wypoziomowaniu;
• żelbetowy wspornik nadmurówki – to element montowany blisko wylotu komina, poniżej płaszczyzny połaci dachowej. Na wsporniku da się zrobić ceglaną obmurówkę obudowy wkładu, aby część komina wystająca ponad dach ładnie wyglądała.

Sprawdź się! Kominy dla początkujących - QUIZ

System kominowy z pionem wentylacyjnym

Kominy systemowe są dostępne w wersjach z jednym, dwoma lub kilkoma kanałami wentylacyjnymi. Murując obudowę komina z pustaków keramzytobetonowych, jednocześnie wznosi się też piony wentylacyjne. Od niedawna dostępne są też systemy kominowe zintegrowane z pionami wentylacyjnymi. Nie byłoby to nic wyjątkowego, gdyby nie to, że kanały te są ocieplone od wewnątrz 2-centymetrową warstwą pianobetonu. Ocieplenie poprawia ciąg w przewodach wentylacyjnych.

Kominy systemowe dwufunkcyjne

Niektóre firmy proponują kominy dwufunkcyjne. To dwa połączone piony kominowe, z oddzielnymi wkładami, ale w jednej obudowie. Jeden wkład będzie odbierał spaliny z kominka, a drugi z kotła, na przykład na paliwo płynne. To bardzo praktyczne rozwiązanie. Oba kominy są zgrupowane w jeden pion i w jednym miejscu wyprowadzone ponad dach. Jest też możliwość podłączenia kotła z zamkniętą komorą spalania do komina uniwersalnego lub komina do kotłów na paliwa płynne. Wówczas trzeba wybrać system z jednym lub kilkoma pionami wentylacyjnymi. Jeden z pionów będzie doprowadzał powietrze do kotła. Należy go oczywiście połączyć z kotłem specjalnym przewodem powietrznym.

Zobacz również, jak ustrzec się błędów podczas budowy komina

Radosław Murat