Imitacja drewna na elewacji, tarasie, podłodze. Przegląd produktów i materiałów
Imitacja drewna na elewacji to ciekawe i trwałe wykończenie. Na rynku jest wiele wyrobów będących imitacją drewna, ale wykonanych z innych, trwalszych materiałów. Dzięki nim, możemy uniknąć konserwacji drewna co kilka lat przy podobnym efekcie wizualnym. Dowiedz się, czym można imitować drewno na elewacji, tarasie lub podłodze.
Imitacje drewna powstają po to, żeby uniknąć wad materiału naturalnego. Przede wszystkim są niskonasiąkliwe. Nie wchłaniają wody i – co z tego wynika – nie kurczą się, nie pęcznieją i nie skręcają się pod wpływem zmian wilgotności. Nie zalęgną się w nich owady, nie porosną pleśnią czy glonami. Imitacja drewna na elewacji to wyroby drewnopodobne, wykonane z materiałów stabilnych, które nie będą pracować pod wpływem zmian temperatury. Deski z kompozytów, tworzywa sztucznego, cementu czy ceramiki są niepalne lub trudnozapalne i samogasnące. Do barwienia używa się trwałych pigmentów i zabezpiecza wyroby przed promieniowaniem UV, więc w znikomym stopniu ulegają odbarwieniu.
Producenci oferują deski wyglądające jak nowe i postarzane. Często produkty imitujące drewno mają wzór trudny do osiągnięcia w naturalnym materiale. Bywają wykreowane przez projektantów tak, żeby były zgodne z najnowszymi trendami obowiązującymi we wzornictwie. Wadą imitacji jest powtarzalność wzorów. Każdy element jest taki sam, ma w tym samym miejscu zgrubienie, sęk itp. Wyjątkiem są chyba tylko kolekcje płytek ceramicznych, które obejmują często kilka wzorów lub rozmiarów. Żeby uniknąć nienaturalnego efektu, niektóre elementy można układać odwrócone do góry nogami albo robić okładzinę czy posadzkę z niedużym przesunięciem elementów względem siebie.
Wbrew pozorom imitacje drewna nie zawsze są tanie, a dokładnie – tańsze od drewna naturalnego. Jeśli porównamy ich koszt z ceną desek z pospolitego drewna sosnowego, może się okazać, że wiele z nich jest od niego droższych. Ale drewno szlachetnych lub egzotycznych gatunków kosztuje znacznie więcej. Porównanie z nim wypada na korzyść wyrobów drewnopodobnych. Jednak za zakupem desek naśladujących drewno przemawia często znacznie prostszy i tańszy montaż oraz łatwiejsza eksploatacja.
Imitacja drewna na elewacji z kompozytu
W tym przypadku deski tworzy się z mieszaniny włókien celulozowych i tworzyw sztucznych, na przykład polichlorku winylu, polipropylenu lub twardego polietylenu. Zawartość materiału naturalnego wynosi 30-70%. Dodatek tworzywa sztucznego zapewnia trwałość, odporność na wilgoć i możliwość barwienia na wiele kolorów. Materiał kompozytowy nie odkształci się pod wpływem wilgoci, nie ulegnie zbutwieniu w kontakcie z wodą. Powierzchnia desek ma fakturę naśladującą usłojenie drewna. Te przeznaczone na tarasy są szczotkowane, co zapewnia im antypoślizgowość.
- Zobacz również: Zalety i wady deski kompozytowej
Zaletą kompozytów jest to, że nie trzeba ich konserwować, wystarczy regularne mycie. Deski mają budowę wielokomorową. Na bokach wykonuje się różne wyprofilowania, na przykład na pióro i wpust, co pozwala łączyć elementy i układać z nich jednolite, równe płaszczyzny. Deski mają grubość 1-3 cm, szerokość 12-22 cm i długość 3-6 m. Tarasowe są masywniejsze. Producenci oferują wiele kolorów, nie tylko drewnopodobnych.
Deski z kompozytów po pewnym czasie mogą lekko zmienić kolor pod wpływem promieni UV. Są przeznaczone do wykonywania tarasów oraz oblicówki na elewacji, podbitki, przęseł ogrodzenia. Do montażu są potrzebne dodatkowe łączniki, narożniki, listwy brzegowe, legary oferowane przez producentów desek. To znacznie podraża inwestycję. Deski z kompozytu układa się na podkonstrukcji. Do cięcia używa się pił do drewna. Mocuje się je wkrętami lub na złączki systemowe.
Koszt: od 150 zł/m2
Deski elewacyjne z włóknocementu
Deski elewacyjne składają się z cementu wymieszanego z włóknami celulozowymi, piaskiem kwarcowym, plastyfikatorami i wodą. Powstałą masę formuje się w kształt desek (wzór wyciska się formami), utwardza w autoklawie i suszy. Gotowe elementy pokrywa się od spodu i na krawędziach środkiem hydrofobizującym, a wierzch maluje farbą akrylową. Są dostępne w kilkudziesięciu kolorach, nie tylko drewnopodobnych. Można też kupić deski naturalne (są szarawe) i pomalować je samodzielnie farbą akrylową.
Włókna stanowią bardzo silne zbrojenie masy cementowej, dlatego wyroby z włóknocementu są twarde, mocne, odporne na mikropęknięcia i wytrzymałe na zginanie. Mogą więc być cieńsze niż drewniane. Mają tylko 1 cm grubości (pozostałe wymiary to 360 x 19 cm). Są ciężkie – 1 m3 waży 1300 kg. Ich ważne cechy to niepalność, odporność na wodę i promieniowanie UV. Nie rozwiną się w nich grzyby, glony, owady. Można je wykorzystać do budowy okładziny elewacyjnej w systemach fasady wentylowanej, podbitki i jako deski czołowe pod orynnowanie. Mocuje się je na podkonstrukcji wkrętami lub nitami. Do cięcia należy używać szlifierek z tarczami widiowymi albo pił z ostrzem do betonu.
Koszt: 82-115 zł/m2 zależnie od koloru
Imitacja drewna na elewacji: polistyren ekspandowany
W postaci spienionej to popularny styropian. Do wykonywania imitacji drewna używa się styropianu o dużej gęstości (EPS 100-200), żeby powstałe elementy były twarde i sztywne. Jest on pokryty powłoką z plastycznego tworzywa sztucznego lub masą mineralną z odwzorowaniem słojów drewna. Deski i profile można kupić pomalowane albo surowe. Ich producenci oferują lakierobejcę w wielu kolorach (głównie stosuje się drewnopodobne). Można także kupić na rynku lakierobejcę i pomalować je według własnych upodobań.
Ze styropianu produkuje się wiele elementów. Przede wszystkim deski o różnych rozmiarach, ale także belki, ceowniki, kątowniki, profile o przekroju kwadratowym lub okrągłym. Ich długość to zwykle 2,5-3 m, grubość – 1,5-3 cm i szerokość – 6-16 cm. Średnica profili o okrągłym przekroju wynosi 4-5 cm.
Zaletą elementów ze styropianu jest ich lekkość i niska nasiąkliwość. Deski elewacyjne mogą mieć proste krawędzie bądź wykończenie z piórem i wpustem. Imitacje belek mogą być pełne lub stworzone tylko z kątowników albo ceowników. Elementy z konturami poszczególnych ścian można wykorzystać jako maskownice podczas wykańczania wnętrz. Styropianowe deski i belki mogą mieć wykończenie jedno- lub dwustronne. Te pierwsze przykleja się do podłoża, na przykład na elewacji lub ścianach wewnętrznych czy parapetach. Drugie mogą być wykorzystane na przykład jako poręcze schodów, belki sufitowe. Do mocowania używa się kleju do płytek albo kleju do styropianu w pianie.
Koszt: deska 20 x 290 cm – 68-94 zł (surowa), 94-107 zł (pomalowana), belka 12 x 12 x 290 cm – 200 zł (pomalowana)
Imitacja drewna: deski z polistyrenu ekstrudowanego
Deski produkuje się na rdzeniu z polistyrenu ekstrudowanego (XPS). Kilkumilimetrowa warstwa XPS-u jest wzmocniona siatką zbrojącą z włókna szklanego i pokryta wraz z krawędziami masą akrylową. Akryl może być barwiony w masie lub malowany samodzielnie farbą dyspersyjną, na przykład lakierobejcą do drewna. W ten sposób powstają lekkie i elastyczne listwy, które można mocować także na powierzchniach wygiętych w łuk.
- Czytaj też: Styrodur – izolacja lepsza od styropianu?
Są one odporne na uszkodzenia mechaniczne i czynniki atmosferyczne. Listwy mają grubość 0,9 cm, długość 3 m, a szerokość 12 lub 14 cm. Taka okładzina ściany jest lekka – 1 m listwy waży około 0,8 kg. Zastosowanie listew dekoracyjnych może być łatwym sposobem na uzyskanie na elewacji efektu muru pruskiego. Listwy można stosować we wnętrzach i na zewnątrz. Pełnią one tylko funkcje dekoracyjne, nie nośne.
Ich montaż jest bardzo łatwy. Do cięcia używa się na przykład przecinarki do płytek ceramicznych lub szlifierek kątowych z tarczą diamentową. Przykleja się je klejem dyspersyjnym albo mineralnym do płytek. Jeśli mają być umieszczone na zewnątrz, powinien być on mrozoodporny i elastyczny. Można je stosować w systemach dociepleń na warstwie zbrojonej, na podłożu betonowym, z tynku mineralnego, płyt OSB lub włóknocementowych. Listwy przykleja się z cieniutką szczeliną, którą wypełnia się klejem.
Koszt: 120 zł/m2
Imitacja drewna na elewacji: masa żywiczna
Elastyczne deski są produkowane z żywicy akrylowej połączonej z piaskiem kwarcowym, wypełniaczami, uniepalniaczami i pigmentami. Po wymieszaniu powstała masa jest formowana na kształt desek i suszona. Są to właściwie cienkie listwy – mają grubość 3-4 mm, długość 260 cm i szerokość 20 cm. To produkt bardzo lekki – 1 m2 waży około 4 kg, razem z klejem na gotowo – do 7 kg. Materiał żywiczny jest twardy, a jednocześnie plastyczny, odporny na uderzenia, niełamliwy. Jest elastyczny – listwy można mocować na ścianach łukowych. Elementy są barwione w masie, więc po ułamaniu krawędzi, a nawet po przecięciu nie widać dużej różnicy koloru okładziny.
Najczęściej wykonuje się z nich okładzinę ścian. Można je stosować we wnętrzach i na zewnątrz. Podłożem może być tynk mineralny, beton, ściana ocieplona pokryta warstwą zbrojoną, płyty gipsowo-kartonowe. Producent oferuje swój klej do mocowania listew, który jednocześnie stanowi spoinę. Elementy przykleja się na podłożu powleczonym klejem z zachowaniem miejsca na niewielką spoinę. Tak wykonana okładzina nie wymaga impregnacji. Listwy tnie się nożem budowlanym lub nożyczkami.
Koszt: około 80 zł/m2
Efekt drewna wykonany z tynku
Imitację drewna można też uzyskać, wykorzystując masy tynkarskie. Na rynku jest dostępnych kilka produktów różnie stosowanych. Generalna zasada jest jednak taka sama. Cementowa masa tynkarska jest nakładana na ścianę. Po przeschnięciu odciska się w niej matrycami wzór lub wzory desek, a potem powierzchnię maluje impregnatem bądź farbami, żeby nadać jej kolor drewna. Im większa jest oferta farb do wykończenia, tym lepszy efekt można uzyskać. Za pomocą różnych narzędzi można robić przecierki lub zgrubienia. Są takie tynki, które można barwić w masie, malować i lakierować.
Efekt deski możemy również uzyskać, stosując tynki dekoracyjne z grupy tych tworzących struktury naśladujące różne kamienie i wiele wzorów abstrakcyjnych. System obejmuje zwykle specjalny podkład dający przyczepność i strukturę, masę tynkarską, którą formuje się na wzór drewna za pomocą specjalnego wałka, pacy lub pędzla, a potem maluje z przecierkami, żeby uzyskać przejścia tonalne. Efekt, jaki uzyskamy na ścianie, robiąc imitację drewna z masy tynkarskiej, zależy od inwencji i umiejętności wykonawcy. Powstała powłoka ma zwykle kilka milimetrów (do 5) grubości, ale z niektórych materiałów można tworzyć na elewacji cementowe deski o grubości nawet 5 cm.
Tynk jest trwały, mocny i niepalny. Ma odczyn silnie alkaliczny, więc nie będą się na nim rozwijać grzyby, glony, owady. Powłoki z tynku można wykonywać na podłożu z tynków cementowych i cementowo-wapiennych, betonu, płyt gipsowo-kartonowych, w systemach ocieplenia z warstwą zbrojoną na wierzchu.
Koszt: 80 zł/25 kg (tynk mineralny), 230 zł/4 l (impregnat) lub 100-230 zł/m2 (na gotowo – robocizna i materiały)
Płytki ceramiczne wyglądające jak drewno
Już przyzwyczailiśmy się do tego, że niemal każdy producent ceramiki ma gresowe płytki podłogowe naśladujące deski. Bez trudu można wykonać posadzkę ceramiczną wyglądającą jak drewniana. To dobre rozwiązanie dla osób, które chcą mieć ogrzewanie podłogowe i drewnianą podłogę. Oczywiście można wykonać taką instalację pod prawdziwymi deskami, ale ceramika ma większą zdolność przekazywania ciepła, więc podłoga z płytek będzie szybciej i lepiej przewodzić ciepło.
Płytki nie tylko wyglądają jak deski, lecz również naśladują ich fakturę. Ciekawe są płytki wyglądające jak drewno cięte w poprzek bala. Na powierzchni jest wiernie oddana okrągła struktura słojów. Przeciągając dłonią po takich elementach, wyraźnie wyczujemy je pod palcami. Widać, że producenci ceramiki śledzą rynek podłóg drewnianych i proponują takie same nowości. Teraz modne są podłogi z długich desek warstwowych o oryginalnym wykończeniu. Takie też znajdziemy w ofercie ceramiki. Możliwe jest odwzorowanie bardzo skomplikowanego usłojenia, sęków, przebarwień. Ponieważ moda na przedmioty w stylu retro ciągle trwa, na rynku są też płytki wyglądające jak deski postarzane lub wręcz stare, zniszczone, z odrapaną farbą.
Płytki imitujące drewno to przede wszystkim elementy podłogowe, ale kolekcje obejmują też płytki ścienne i dekoracyjne. Ciekawe są mozaiki wyglądające jak złożone z wielu maleńkich deszczułek. Płytki są dostępne w wielu rozmiarach. Obecnie modne są elementy wielkoformatowe, na przykład 60 x 60, 80 x 80 cm. Elementy podłogowe mają często formaty naśladujące deski, na przykład 15 x 90, 15 x 120, 20 x 120, 30 x 120 cm. Płytki można układać we wnętrzach i na zewnątrz. Mocuje się je klejem do gresu. Na zewnątrz musi być to klej mrozoodporny. Elementy docina się maszynowo przecinarką do płytek.
Koszt: od 50 zł/m2
Autor: Rehau
Deski kompozytowe na tarasie są bardzo praktyczne. Wystarczy od czasu do czasu zmyć je myjką ciśnieniową
