Tynki cementowo-wapienne - rodzaje, właściwości i zastosowanie
Tynki cementowo-wapienne mogą być ostatecznym wykończeniem powierzchni ściany albo stanowić podłoże do wykonania wypraw, takich jak gładzie gipsowe, tynki mineralne czy akrylowe. Jakie są właściwości tynku cementowo-wapiennego, jak go stosować?
Spis treści
- Tynki cementowo-wapienne - jakie mają właściwości
- Tynki cementowo-wapienne - jak przygotować
- Tynki cementowo-wapienne - jak kłaść
- W których pomieszczeniach zrobić tynki cementowo-wapienne
- Tynki cementowo-wapienne a podłoże
- Przygotowanie podłoża pod tynkowanie
Tynk cementowo-wapienny jest tradycyjnym rodzajem tynku. Mieszaniną cementu, piasku, wody oraz wapna budowlanego, coraz częściej także dodatków uszlachetniających. Może być przeznaczony do stosowania zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz pomieszczeń, niezależnie od ich przeznaczenia i stopnia zawilgocenia.
Tynki cementowo-wapienne są dostępne w postaci wypraw cementowo-wapiennych lub (rzadko) wapienno-cementowych, co wskazuje na przewagę spoiwa (cementu lub wapna) odpowiadającego za wiązanie. Zachowanie tynku, obróbka i czas wiązania są charakterystyczne dla danego spoiwa. Cementowo-wapienne są mocniejsze, wiążą szybciej, mogą być cieniej nakładane. Wapienno-cementowe są słabsze, bardziej porowate, wiążą dłużej, powinny być nakładane grubszą warstwą. Przyjmuje się, że czas obróbki tynków cementowo-wapiennych wynosi kilka godzin. Pod tynki cementowo-wapienne są wymagane obrzutki cementowe zwiększające przyczepność. Pod wapienno-cementowe konieczność stosowania obrzutki określa producent (zależy to m.in. od rodzaju podłoża). Tynki cementowo-wapienne i wapienno-cementowe nadają się do każdego pomieszczenia, zarówno suchego, jak i wilgotnego.
Tynki cementowo-wapienne - jakie mają właściwości
W ich składzie jest cement, wapno, piasek i woda. Po ułożeniu mają lekko chropowatą fakturę i nawet po dokładnym wygładzeniu pozostają szorstkie. Są paroprzepuszczalne, więc nie hamują przenikania pary wodnej przez mury. Odznaczają się także dużą odpornością na uszkodzenia mechaniczne.
Układa się je na wszystkich rodzajach podłoży mineralnych w pomieszczeniach dowolnego przeznaczenia. Całkowita grubość warstw wynosi 0,5-4 cm. W sprzedaży są tynki cementowo-wapienne do nakładania ręcznego lub maszynowego. Mieszanki wzbogacane są też o domieszki hydrofobizujące (powstrzymujące wchłanianie wody), poprawiające urabialność, zwiększające przyczepność lub spowalniające albo przyspieszające wiązanie.
Można kupić również tynki z białym cementem. Dzięki jaśniejszej barwie pozwalają później na nałożenie mniejszej ilości białej lub jasnej farby niż przy zastosowaniu tynków szarych. Zużycie tynku cementowo-wapiennego wynosi 11-14 kg/m2 /1 cm.
Tynki cementowo-wapienne - jak przygotować
Tynki cementowo-wapienne można przygotować bezpośrednio na budowie. Jednak aby uzyskać dobry tynk, trzeba bardzo starannie dobrać proporcje składników, co w warunkach budowy rzadko się udaje. Pewniejszym rozwiązaniem są więc dostępne na rynku gotowe suche mieszanki cementowo-wapienne z dodatkami uszlachetniającymi.
Mieszankę stanowią cement, wapno i wypełniacze kwarcowe. Zadaniem dodatków uszlachetniających jest zapewnienie materiałom plastyczności i odpowiedniej przyczepności do podłoża. Tynki cementowo-wapienne mogą być ostatecznym wykończeniem powierzchni ściany albo stanowić podłoże do wykonania wypraw, takich jak gładzie gipsowe, sztablatury, tynki mineralne czy akrylowe.
Zaprawę tynkarską otrzymuje się przez wymieszanie suchej mieszanki z odpowiednią ilością wody. Tak przygotowaną zaprawę narzuca się równomiernie kielnią lub maszynowo – agregatem tynkarskim.
Przeczytaj też:
Jak zrobić tynk tradycyjny cementowo-wapienny. Proporcje i skład zaprawy >>>
Tynki cementowo-wapienne - jak kłaść
Grubość naniesionego tynku, podobnie jak cementowego, wynosi 2-3 cm. Gruby, a więc i ciężki tynk dobrze akumuluje ciepło i zwiększa komfort akustyczny domu. Tynk cementowo-wapienny jest mniej wytrzymały na uszkodzenia i wilgoć niż cementowy. Jest za to łatwiejszy do wyrobienia i ma lepszą paroprzepuszczalność. Tynki cementowe i cementowo-wapienne można układać w trzech warstwach (obrzutka, narzut i gładź) lub w dwóch (obrzutka i narzut).
Trójwarstwowe są niezastąpione wówczas, gdy mamy do czynienia z nierównymi ścianami. Dzięki nim można wyrównać ich krzywizny, pod warunkiem że nie przekraczają one 1,5-2 cm. Tynki dwuwarstwowe polecane są do wykańczania ścian równo wymurowanych. Tanie tynki cementowe są chętnie stosowane jako obrzutka w tynkach cementowo-wapiennych. Obniżają wówczas nieco ogólny koszt tynkowania.
W których pomieszczeniach zrobić tynki cementowo-wapienne
Takie tynki stosuje się w miejscach suchych, tych o zwiększonej wilgotności powietrza (łazienki) oraz tam, gdzie występuje ryzyko uszkodzenia mechanicznego (korytarze, klatki schodowe, garaże).
Są niezastąpione w przypadku wyrównywania dużych (do 2 cm) krzywizn powierzchni murowanych. Stanowią idealne podłoże do montażu wszelkich okładzin.
Przeczytaj też:
Jak wykończyć nierówne ściany. Sposoby na zamaskowanie nierównych ścian >>>
Tynki cementowo-wapienne a podłoże
Podłożem pod tynki cementowe i cementowo-wapienny mogą być podłoża mineralne, czyli ściany i sufity z betonu zwykłego, betonu komórkowego, cegły, pustaków ceramicznych, płyt wiórowo-cementowych, tynków cementowo-wapiennych, a także powierzchnie gipsowe.
Przeczytaj też:
Tynk na płycie OSB - to możliwe. Tynkowanie OSB krok po kroku >>>
Nie można natomiast pokrywać takim tynkiem podłoży drewnianych, metalowych i z tworzyw sztucznych, gdyż nie zapewniają one odpowiedniej przyczepności. Na tego typu podłożach trzeba najpierw zastosować dodatkowe elementy w postaci siatek, mat trzcinowych, dranic lub listewek.
Przygotowanie podłoża pod tynkowanie
Przyczepność tynku zależy w dużej mierze od prawidłowego przygotowania podłoża. Musi być ono nośne, czyli mocne i stabilne oraz oczyszczone z kurzu, brudu i słabo przylegających kawałków, a także zanieczyszczeń mogących osłabić przyczepność. Bezpośrednio przed tynkowaniem podłoże należy zwilżyć czystą wodą, a gdy jest bardzo chłonne – pokryć środkiem gruntującym odpowiednio dobranym do podłoża.
Gdy tynkowane będą podłoża gipsowe, ściany należy zarysować ostrym dłutem w gęstą, skośną siatkę, tak aby głębokość rys wynosiła około 3 mm. Przed przystąpieniem do tynkowania płyt wiórowo-cementowych ich styki trzeba pokryć pasami z siatki metalowej (zabezpieczonej przed korozją).
Polecany artykuł:
