Jak stworzyć ogród ze żwiru, kamieni i głazów
Ogród ze żwiru, kamieni i głazów to ciekawy pomysł na zagospodarowanie otoczenia domu. Skały i kamienie kojarzą się z dziką przyrodą. Wprowadzone do ogrodu tworzą jego naturalny charakter, stają się centrum kompozycji, przyciągają uwagę. Jak stworzyć ogród ze żwiru, kamieni i głazów?
Wielu właścicielom ogrodów nie wystarcza już sadzenie i pielęgnowanie mniej lub bardziej popularnych roślin. Nawet jeśli tworzą one przyjemne dla oka kompozycje i miło się wśród nich wypoczywa. Szukamy coraz częściej rozwiązań bardziej osobistych, intrygujących, takich, których centrum stanowią efektowne elementy lub całe układy. Dobrym materiałem do zagospodarowywania ogrodu, naturalnym i łatwo dostępnym, są kamienie. Bez trudu można zdobyć większe i mniejsze głazy, łupek, otoczaki i żwir rozmaitego sortu. Mogą być podstawą interesujących kompozycji: naturalistycznych, minimalistycznych, japonizujących, a także absolutnie najmniejszych ogródków założonych w zagłębieniach głazów.
Ogród z kamieni - jak dobrać kamienie do ogrodu
To, w jaki sposób wyeksponujemy kamienie, zależy od wnętrza ogrodowego, w którym chcemy je umieścić. Najlepiej zestawiać takie, które mają podobne pochodzenie. Nagromadzenie zbyt dużej ilości skał różniących się barwą, fakturą i kształtem (na przykład obłych kamieni polodowcowych, czyli polnych, z kanciastymi odłamkami skał pochodzących z kamieniołomów) może sprawiać wrażenie chaosu. Duże głazy powinny dominować nad pozostałymi elementami, a otoczaki i żwir mają szczególne znaczenie wtedy, gdy tworzą większe płaszczyzny, bo w kompozycji ważna jest ich charakterystyczna faktura. Jeżeli chcemy wykorzystać kilka kamieni, a nie wiemy, jak je zestawić, możemy zastosować zasadę trzech elementów. Jej korzenie sięgają początków filozofii zen. Zasada ta zaleca tworzenie kompozycji z trzech elementów lub grup elementów różnej wysokości i różnego kształtu. W kulturze japońskiej mają one znaczenie symboliczne: najwyższy pionowy to niebo, niższy – człowiek, a najniższy, poziomy – ziemia. Ważne, aby taki układ dało się umownie wpisać w trójkąt, powstają wtedy harmonijne, zrównoważone kompozycje. Często w podobny sposób zestawiamy elementy intuicyjnie, nie odwołując się do żadnej zasady – po prostu pośród tak uporządkowanych elementów czujemy się komfortowo.
Kamienie z okolicznych pól do ogrodu
Rozwiązaniem, dzięki któremu wpisujemy ogród w otaczający go krajobraz, jest wykorzystywanie materiałów miejscowych. Do kompozycji warto używać kamieni z okolicznych pól. Czasami można otrzymać je od właściciela za darmo, czasami trzeba zapłacić. Zależnie od lokalizacji ogrodu będą to wapienie, granity, piaskowce, bazalty i inne skały magmowe. W wielu rejonach kraju można pozyskać w ten sposób interesujące elementy kamienne, nie tylko te najczęściej spotykane średnicy 15-20 cm, ale też efektowne duże głazy. Warto pamiętać, że dla nadania kompozycji naturalnego charakteru dobrze jest użyć też drobniejszych, kilkucentymetrowych kamyków oraz żwiru.
Kamień polny. Przykłady ciekawego zastosowania kamienia w domu i w ogrodzie >>>
Kamień nie tylko na wzór natury
Kamień może posłużyć do tworzenia kompozycji naśladujących piękne zakątki widywane w warunkach naturalnych. Staramy się wtedy harmonijnie łączyć go z roślinami, często także z wodą. Powstają urokliwe wnętrza ogrodowe, którym elementy kamienne nadają rys ponadczasowości. Ale to nie jest jedyne rozwiązanie. Różne formy kamienia są doskonałym materiałem w nowoczesnych, oszczędnych w wyrazie i dalekich od naturalistycznych rozwiązań założeniach ogrodowych. Eksponuje się w nich poszczególne interesujące egzemplarze kamieni, a także – i czasami staje się to głównym motywem ogrodu – płaszczyzny tworzone z drobnych elementów, takich jak żwiry, grysy i otoczaki. Zależnie od rodzaju skał, z których powstają, mają różną barwę, a to pozwala tworzyć z nich urozmaicone, szlachetne kompozycje. Uzyskujemy specyficzną fakturę, a przy tym możemy nadawać powstającym płaszczyznom rozmaite kształty, nie tylko w oparciu o linie proste, ale też miękkie i faliste.
Autor: Agnieszka Mike-Jeziorska
Kamienie i żwir zamiast ściółki
Drobne kamienie (otoczaki, żwir i grys) są dobrym materiałem do okrywania powierzchni gruntu pomiędzy roślinami. Możemy w ten sposób tworzyć rabaty zwane powszechnie żwirowymi, na których chropowata faktura i naturalne barwy kamieni pięknie współgrają z liśćmi i kwiatami. W wielu kompozycjach wnętrza ogrodowe zaaranżowane są tak, by rośliny wyrastały wprost ze żwirowej nawierzchni. Taka warstwa drobnych kamieni nie tylko zmniejsza parowanie podłoża, ale też skutecznie powstrzymuje rozwój chwastów.
Kamienie w ogrodach orientalnych
Dla osób lubiących oryginalność bardzo interesującą propozycją są ogrody orientalizujące, nawiązujące do wielowiekowej kultury Wschodu. Na ich charakterystyczny kształt istotny wpływ miała najpierw filozofia taoistyczna, a z czasem buddyzm. Obie zalecały kontemplację przyrody i dążenie do harmonii nie tylko w sferze ducha, ale i świata materialnego. Poszczególne elementy zagospodarowania miały i mają znaczenie symboliczne. Aby je pojąć, potrzeba głębokiej wiedzy wynikającej z wieloletniego studiowania filozofii oraz zapoznania się z traktatami opisującymi zasady tworzenia ogrodów. W naszych warunkach jest to niemal nieosiągalne. Możemy jedynie (wykorzystując fachowe publikacje) naśladować gotowe już kompozycje lub tworzyć stylizacje przywołujące za pomocą kilku charakterystycznych elementów nastrój tamtych ogrodów. Pamiętajmy, że zarówno w ogrodach chińskich, koreańskich, jak i japońskich bardzo ważne są drzewa, skały i woda. W ogrodach japońskich kształtowanych często na wzór pięknych krajobrazów, ale na bardzo niewielkiej przestrzeni, kluczem do kompozycji była zasada „im mniej, tym lepiej”. Ogród powinien być jednolity w stylu, jednak poszczególne kompozycje mają się różnić nastrojem i kolorystyką. Wszystko musi być wykonane z prostotą, przy użyciu ograniczonej liczby gatunków. Szczególnym rodzajem ogrodów japońskich są założenia służące kontemplacji (ogrody zen), gdzie kamienie o starannie dobranych kształtach wyobrażają góry, a odpowiednio zagrabiony żwir – wodę.
Polecany artykuł:
Zalety:
- Żwirowe płaszczyzny zastępują trawniki i rabaty, wymagające pielęgnacji przez cały sezon wegetacyjny.
- Warstwa żwiru zmniejsza parowanie podłoża.
- Ograniczenie ilości roślin powoduje zmniejszenie zapotrzebowania na wodę.
- Żwir utrudnia rozwój chwastów.
Wady:
- Drobne elementy łatwo ulegają przemieszczeniu.
- Trudności sprawia usuwanie zanieczyszczeń spośród niewielkich kamieni.
- W ogrodach japonizujących ozdobnie grabiony żwir wymaga częstej korekty.