Jak zmienić kolor drewnianej podłogi: bejcowanie, olejowanie, woskowanie, lakierowanie
Barwienie podłóg drewnianych (bejcowanie parkietu) to modny zabieg, który całkowicie zmienia charakter wnętrza. Możemy do tego celu użyć bejcy, lakieru, wosku lub oleju do drewna. Niezależnie od sposobu, na który się zdecydujemy, najpierw musimy zlecić cyklinowanie parkietu.
Podłogi drewniane można lekko wybielić, przyciemnić lub nadać im dowolny kolor wybrany z karty kolorów. Jest kilka sposobów na zmianę barwy drewna. Zależnie od tego, jaki efekt chcemy osiągnąć, możemy użyć bejcy, lakieru, wosku lub oleju. Jednak najpierw musimy dokładnie wyszlifować drewno.
Cyklinowanie podłogi drewnianej
Często na zmianę barwy podłogi decydujemy się przy okazji remontu. Możemy to też zrobić przy układaniu nowej posadzki. Cyklinowanie można wykonać nie wcześniej niż 14 dni po ułożeniu posadzki, jednak optymalny czas to około 6 tygodni, gdy jest ona ułożona z pracującego gatunku drewna, (np. buku) i około 8 tygodni, gdy jest wykonana ze stabilnego drewna (np. dębu). Po takim czasie odparowuje wilgoć z kleju i wilgotność drewna dostosowuje się do warunków panujących w pomieszczeniu.
Posadzka musi być cyklinowana kilkakrotnie. Drobniejsze wzory posadzek z reguły wymagają więcej cyklinowań. Parkiet przemysłowy trzeba cyklinować co najmniej 4-5 razy, układany na wpust-wypust co najmniej 4 razy, a posadzkę z desek tylko 3 razy.
Zadaniem pierwszego cyklinowania jest wyrównanie powierzchni drewnianej posadzki. Następne mają usunąć rysy pozostające po pierwszym cyklinowaniu papierem o grubym uziarnieniu. To, jakiej gradacji papier zastosujemy do cyklinowania, zależy od rodzaju drewnianych elementów, z których ułożona jest posadzka, i tego, czy tworzą one stosunkowo równą powierzchnię, czy też nie.
Gdy posadzka jest nierówna, trzeba najpierw zastosować papier o dużym uziarnieniu. W takiej sytuacji szlifowanie bruku i parkietu przemysłowego należy zacząć nawet papierem numer 24, a parkietu układanego na wpust-wypust i desek – numer 30. Użycie papieru o tak niskiej gradacji spowoduje, że posadzka będzie musiała być cyklinowana nawet sześć razy.
Jeśli posadzka jest w miarę równa, cyklinowanie można zacząć od papieru drobniejszego (oznaczonego wyższym numerem): bruku – papierem numer 30, parkietu przemysłowego – 36 lub 40, a parkietu układanego na wpust-wypust – 40.
Przeczytaj też:
Bielenie podłogi - instrukcja krok po kroku >>>
Bardzo istotne jest umiejętne zmienianie papierów podczas kolejnych szlifowań – na takie z coraz mniejszym uziarnieniem. Przyspieszenie prac i pominięcie któregoś z kolejnych etapów może doprowadzić do tego, że na posadzce pozostaną rysy.
Barwienie lakierem, woskiem lub olejem do drewna
Najprostszy sposób na zmianę barwy drewna to polakierowanie go podbarwianym lakierem. Kolorowy lakier do podłóg można dziś dobrać według karty kolorów – tak jak w przypadku farb. Taką ofertę ma między innymi Tikkurila (lakier uretanowo- alkidowy) oraz Benjamin Moore & Co. (lakier poliuretanowy, akrylowo-poliuretanowy i uretanowy). Warto wiedzieć, że decydując się na takie rozwiązanie i nakładając na posadzkę jednolitą barwną powłokę, nieco przytłumimy usłojenie drewna.
Inny efekt osiągniemy, barwiąc posadzkę woskiem lub olejem. Oba preparaty podkreślą jej usłojenie. Jednak w tym wypadku możliwości kolorystyczne będą znacznie bardziej ograniczone niż przy lakierowaniu. Wprawdzie dostępne są ciemne i wybielające produkty, ale występują one tylko w kilku wersjach kolorystycznych. Ciemne mogą nadać drewnu kolor wiśni, dębu lub orzecha. Z reguły barwi się nimi posadzki dębowe. Jasne potrafią wybielić drewno, nadać mu srebrny albo szary kolor. Najczęściej barwi się nimi gatunki jasnego drewna: brzozę, jesion czy klon. Jednak warto wiedzieć, że dąb, na który naniesiono olej zawierający jasne pigmenty, wygląda bardzo efektownie – sprawia wrażenie postarzonego, pokrytego srebrną patyną.
Bejcowanie parkietu
Innym sposobem na zmianę koloru drewnianej posadzki jest naniesienie na nią bejcy, potem lakieru podkładowego i na koniec lakieru nawierzchniowego. Osiągnięcie dobrego efektu końcowego podczas bejcowania parkietu w znacznej mierze zależy od dobrania odpowiedniej bejcy. Należy zdecydować się na taką, która ma wydłużony czas schnięcia i dzięki temu umożliwia jednorodne wybarwienie dużych powierzchni. Takie są bejce wodne poliuretanowe (np. z serii Syntilor firmy Blanchon). Bejce spirytusowe mające krótki czas schnięcia (przez szybkie odparowanie rozpuszczalnika) mogą pozostawiać na drewnie plamy. Do bejcowania parkietów wolno używać tylko produktów przeznaczonych do podłóg. Zastosowanie popularnej kolorowej lakierobejcy do mebli albo lazury nie przyniesie dobrego efektu. Nałożenie na wybarwione nimi drewno wierzchniej warstwy lakieru do podłóg zakończy się szybkim ścieraniem go, rozwarstwianiem, a nawet łuszczeniem.
WIDEO: Jak zmienić kolor drewna - lakierobejca (Wybór na 5)
Olej do drewna z pigmentami
Jeszcze inną metodą zmiany koloru drewnianej podłogi jest zabarwienie jej olejem z dodatkiem pigmentów, a następnie zabezpieczenie dwuskładnikowym lakierem poliuretanowym. Jest to metoda bardziej pracochłonna niż inne, jednak efekt końcowy jest tego wart. Olej nie tylko nada barwę, ale także podkreśli usłojenie drewna, natomiast lakier nawierzchniowy zabezpieczy je, wykańczając jednocześnie satynową półmatową, matową lub błyszczącą powłoką.
Przeczytaj też:
11 pytań o lakier do parkietu i podłogi drewnianej >>>
Chcąc w ten sposób nadać kolor posadzce, trzeba zastosować preparaty sprzedawane jako system – oferowane przez jednego producenta. Dzięki temu unikniemy przykrych niespodzianek spowodowanych niedopasowaniem oleju i lakieru. Krok po kroku pokazujemy poszczególne etapy tej metody.
