Fugi epoksydowe. Zasady ich układania
Fugi eposydowe są nienasiąkliwe i gładkie. Brud nie wnika w ich strukturę i nie zmieniają koloru. Mogą być stosowane przez majsterkowiczów. Trzeba tylko wiedzieć, jak je przygotować oraz nakładać. Odkryj zasady fugowania płytek ceramicznych fugami epoksydowymi.
Mimo iż na rynku nadal dominują fugi cementowe, z roku na rok wzrasta zainteresowanie fugami epoksydowymi. Świetnie nadają się w miejsca narażone na zabrudzenia, w których tradycyjne fugi cementowe często ciemniały lub zatłuszczały się.
Gdzie stosować fugi epoksydowe
Glazurnicy używają fug epoksydowych do spoinowania blatów kuchennych z płytek ceramicznych narażonych na zabrudzenia tłuszczami. Są też często stosowane w łazienkach, szczególnie w kabinach prysznicowych. Nie wsiąka w nie woda i nie zmieniają koloru. Nie przepuszczają pary wodnej, dzięki temu stanowią dodatkową barierę dla wilgoci. Ta ostatnia właściwość powoduje jednak, że nie nadają się do spoinowania płytek na tarasie lub balkonie. W tych miejscach fuga musi być paroprzepuszczalna, aby wilgoć mogła swobodnie odparować spod płytek. Fugi epoksydowe świetnie nadają się do popularnych wielkowymiarowych płytek, które ze względów estetycznych projektanci zalecają układać na wąską 1-1,5-milimetrową spoinę. Połączenie płytki z fugą epoksydową jest kilkakrotnie mocniejsze niż z tradycyjną fugą cementową, ponieważ fuga epoksydowa ze względu na skład chemiczny jest również klejem epoksydowym i mocno wiąże się krawędziami bocznymi płytek. Sprawdza się też podczas układania mozaiki szklanej, której przyklejenie jest trudniejsze niż tradycyjnej glazury.
Polecany artykuł:
Fuga epoksydowa: dwa składniki do zmieszania
Fuga epoksydowa to produkt dwukomponentowy składający się z pasty epoksydowej – wypełniacza – oraz utwardzacza. Wypełniacz to rodzaj spoiwa chemicznego, który krystalizuje się z utwardzaczem w wyniku reakcji chemicznej. Po wymieszaniu obu składników fuga jest gotowa do użycia przez mniej więcej 30 minut. Potem rozpoczyna się proces nieodwracalnego wiązania komponentów. Objawia się on wzrostem temperatury i twardnieniem materiału. Jeżeli nie mieszasz od razu zawartości całego opakowania, a zwykle tak się dzieje przy korzystaniu z opakowań 5-kg, stosuj zasadę podziału wagowego, według której na jedną część utwardzacza przypada dziewięć części wypełniacza. Jeśli nie masz wagi, odmierzaj porcje miarką, zachowując zasadę podziału objętościowego.
Autor: WIM
Składniki fugi epoksydowej odmierza się lub odważa, zachowując odpowiednie proporcje
Tajniki wykonywania fug epoksydowych
Fugę epoksydową aplikuje się inaczej niż cementową. Po pierwsze, wskazane jest używanie odpowiednich narzędzi – wytrzymałej pacy do fugowania, specjalnej twardej gąbki z włókniny i wiskozowej gąbki do profilowania spoin. W przypadku wypełniania spoin o szerokości 1-2 mm lub gdy zamierzasz fugować w niższej temperaturze (około 10oC), wypełniacz najlepiej ogrzać w wiaderku z ciepłą wodą albo podgrzać na grzejniku. Stanie się wtedy bardziej plastyczny. Po podgrzaniu łatwiej się go formuje. Nie należy podgrzewać utwardzacza, ponieważ po połączeniu go z ciepłym wypełniaczem proces wiązania postępuje bardzo szybko i fuga może związać w wiaderku. Fuguje się twardą gumową pacą, a elementy trudno dostępne – silikonową szpachelką. Najlepiej pracować w dwie osoby lub rozrabiać małe porcje, gdyż na wprowadzenie fug w szczeliny jest niewiele czasu. Po nałożeniu fugi epoksydowej zmywa się powierzchnię ciepłą wodą, używając gąbki z twardej włókniny, a następnie profiluje spoiny gąbką celulozową. Musisz całkowicie usunąć zabrudzenia z płytek. Fuga ma dodatki emulgujące, które powodują, że łatwo ją zetrzeć wodą przed jej związaniem. Kiedy zaczyna lekko twardnieć, można ją zmyć acetonem, a po 14 dniach, kiedy nabierze pełnej odporności chemicznej, usunięcie jej z płytek jest niemożliwe.
Polecany artykuł:
