Miechunka rozdęta, peruwiańska, pomidorowa - uprawa, właściwości. Czy miechunka jest wieloletnia?
Miechunki to rośliny wieloletnie, ale ponieważ są wrażliwe na mróz, u nas uprawia się je jako rośliny jednoroczne. Poznaj trzy gatunki miechunki: miechunkę rozdętą, miechunkę peruwiańską i miechunkę pomidorową. Dowiedz się jak je uprawiać.
Autor: GettyImages
Miechunka rozdęta zwykle intensywnie się rozrasta
Spis treści
- Czy miechunka jest wieloletnia? Warunki uprawy
- Miechunka rozdęta
- Miechunka peruwiańska
- Miechunka pomidorowa
Botaniczna rodzina psiankowatych (Solanaceae) kryje w sobie znane nam wszystkim popularne warzywa – ziemniaki, pomidory, paprykę, bakłażan, ale także wiele gatunków ozdobnych lub łączących w sobie właściwości ozdobne i użytkowe. Do tych ostatnich należą miechunki, które zyskują coraz większe uznanie. Które gatunki miechunek są najbardziej popularne i jak je uprawiać?
Czy miechunka jest wieloletnia? Warunki uprawy
Zazwyczaj miechunki są roślinami wieloletnimi, ale bardziej ciepłolubne gatunki, wrażliwe na mróz są uprawiane u nas jako rośliny jednoroczne. Nie mają zbyt wygórowanych wymagań siedliskowych – lubią w pełni nasłonecznione, ciepłe miejsca, ale też wilgotne podłoże. Tolerują słabsze, piaszczyste i ubogie gleby, ale rośliny lepiej będą rosły i wyglądały, rosnąc na żyznych i bogatych w składniki pokarmowe podłożach.
Podobnie, jak inne rośliny z rodziny psiankowatych, także miechunki (szczególnie gatunki nieodporne na mróz), uprawia się pod osłonami wysiewając nasiona na przełomie marca i kwietnia. Po 15. maja, gdy nie zachodzi już ryzyko wystąpienia wiosennych przymrozków, młode sadzonki przesadza się na miejsce stałe do ogrodu. Ważne jest regularne podlewanie miechunek, szczególnie w okresie dojrzewania owoców.
Autor: GettyImages
Miechunka rozdęta zwykle intensywnie się rozrasta
Miechunka rozdęta
Od lat znana i uprawiana w naszych ogrodach jest miechunka rozdęta (Physalis alkekengi), która jest byliną znaną ze swoich charakterystycznych i dekoracyjnych owoców. Z kłącza wyrasta lekko owłosiona i słabo rozgałęziona łodyga, dorastająca do około 1 m wysokości. Miechunka rozdęta zwykle intensywnie się rozrasta, a rozmnaża się ją przez wysiew nasion lub podział kłącza (jako bylinę).
Wiosną roślina wytwarza białe lub kremowe kwiaty, jednak nie one są największą ozdobą rośliny. Latem, we wnętrzu rozdętego, pomarańczowego kielicha kwiatowego w kształcie serca, wykształcają się niewielkie czerwone lub pomarańczowe owoce - jagody - przypominające wielkością pomidory koktajlowe. Właśnie kształt, kolor i faktura (przypominająca papier lub pergamin) efektownego kielicha, osłaniającego owoc miechunki rozdętej stanowi estetyczną dekorację – często aż do pierwszych przymrozków.
Owoce miechunki rozdętej są jadalne, mają lekko kwaskowaty smak i używane jako dodatek do różnych potraw (np. w formie przetworów). Wykorzystywane są także w celach leczniczych i kosmetycznych. Napary i wyciągi z miechunki mają właściwości przeciwzapalne, moczopędne i regulują przemianę materii. Dekoracyjne, rozdęte kielichy kwiatowe są używane przede wszystkim, jako dodatek do suchych bukietów, składnik różnych ozdób roślinnych i akcent roślinny w dekoracji wnętrz.
Miechunka peruwiańska
Za najsmaczniejsze uważa się owoce miechunki peruwiańskiej (Physalis peruviana), która ma wiele potocznych nazw: rodzynki brazylijskie, jagoda inkaska, wiśnia peruwiańska. Roślina pochodzi z Ameryki Południowej - uprawiana jest głównie w Wenezueli, Kolumbii, Peru i Ekwadorze. Należy do miechunek wrażliwych na niskie temperatury i rozmnażana jest u nas z nasion, wysiewanych wiosną pod osłonami – młode sadzonki wysadza się na miejsce stałe po 15. maja.
Miechunka peruwiańska osiąga podobne rozmiary jak miechunka rozdęta. Korona kwiatów jest żółta, u dołu pokryta ciemnymi plamkami. W jasnożółtych, dekoracyjnych kielichach kwiatowych powstają pomarańczowożółte, jadalne owoce - jagody, które zbiera się do wczesnej jesieni, przed pierwszymi przymrozkami.
Owoc miechunki peruwiańskiej ma delikatny, słodko-kwaśny smak (przypominający smak pomidora i ananasa) i może być spożywany na surowo, suszony lub gotowany. Dodawany jest do wielu różnorodnych potraw lub jest składnikiem sałatek. Miąższ owoców miechunki peruwiańskiej (ale też innych miechunek) ma właściwości moczopędne, zawiera witaminę A i C, jest także źródłem białek, pektyn, żelaza, fosforu oraz polifenoli i karotenoidów – związków pomagających usuwać z organizmu wolne rodniki odpowiedzialne za powstawanie nowotworów.
Miechunka pomidorowa
Ciekawym gatunkiem jest także miechunka pomidorowa (miechunka lepka, miechunka skórzasta, łac. Physalis philadelphica), której owoce są często nazywane tomatillo. Uprawiana jest głównie w krajach swego pochodzenia – w Meksyku, Salwadorze i Gwatemali oraz w krajach o ciepłym klimacie. W naszym kraju należy także do gatunków jednorocznych, wrażliwych na mróz i uprawiana jest podobnie, jak miechunka peruwiańska (z rozsady).
Miechunka pomidorowa tworzy silnie rozgałęzione łodygi, które częściowo płożą się po ziemi. Kwiaty, podobne do kwiatów ziemniaka, są żółte z ciemnymi plamami wewnątrz kielicha. Roślina kwitnie bardzo długo – do późnej jesieni. Żółtawozielony, charakterystycznie rozdęty kielich, w którym powstają żółte lub fioletowe owoce, nie jest tak dekoracyjny, jak u miechunki rozdętej.
Skórka owoców pokryta jest woskiem, a ich smak nie jest już tak wyrazisty, jak owoców miechunki peruwiańskiej. Owoce nie w pełni dojrzałe mają bardziej wyrazisty - lekko kwaskowaty smak. Jagody, w różnych postaciach są najczęściej wykorzystywane jako dodatek do potraw i sałatek, a także – szczególnie w kuchni meksykańskiej – stanowią składnik lubianych sosów.
Polecany artykuł:
