Lawenda wąskolistna - Lavandula angustifolia - wymagania, uprawa, pielęgnacja

2023-05-04 14:44

Lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) to roślina ozdobna, lecznicza i przyprawowa. Czy lawenda wąskolistna jest wieloletnia? Jak uprawiać lawendę wąskolistną?

Lawenda wąskolistna (Lavandula officinalis)
Autor: GettyImages Lawenda wąskolistna (Lavandula officinalis)

Spis treści

  1. Lawenda wąskolistna - jak wygląda? czy jest wieloletnia?
  2. Sadzenie lawendy wąskolistnej
  3. Wymagania lawendy wąskolistnej
  4. Pielęgnacja lawendy wąskolistnej
  5. Lawenda wąskolistna - zbiór i suszenie kwiatostanów
  6. Rozmnażanie lawendy wąskolistnej

Lawenda wąskolistna (Lavandula officinalis) to zimozielona krzewinka o wąskich ozdobnych srebrzystych listkach i kwiatach zebranych w kłosy. Wielu osobom lawenda kojarzy się z Francją i charakterystycznymi odurzająco pachnącymi fioletowobłękitnymi polami.

Lawenda wąskolistna - jak wygląda? czy jest wieloletnia?

Lawenda wąskolistna to wieloletni półkrzew dorastający do 50-90 cm wysokości. Ma wzniesione pędy, które w dolnej części są zdrewniałe, a u góry zielone, pokryte srebrzystymi włoskami. Liście lawendy są wąskolancetowate do równowąskich, całobrzegie, maja podwinięte brzegi, w całości pokryte są srebrzystym kutnerem.

Kwiaty lawendy zebrane są w kwiatostany. Zależnie od odmiany, mogą mieć barwę od fioletowoniebieskiej przez jasnofioletową, różową, aż do białej. Lawenda kwitnie od czerwca do października.

Sadzenie lawendy wąskolistnej

Lawendę wąskolistną można sadzić w ogrodzie wiosną, od początku kwietnia. Dobrym terminem jest też jesień - we wrześniu i w pierwszych dniach października. Sadząc lawendę zachowujemy odstęp między roślinami minimum 40 cm.

Wymagania lawendy wąskolistnej

Lawenda wąskolistna potrzebuje ciepła – słonecznego miejsca i dobrze zdrenowanego, przepuszczalnego podłoża, najlepiej z dużą zawartością wapnia (zbyt kwaśną ziemię trzeba zwapnować kredą lub dolomitem). Jeśli lawenda ma być posadzona na gruncie słabo przepuszczalnym, na dnie dołka warto ułożyć drenaż z kawałków potłuczonej doniczki. Lawenda nie lubi podmokłego gruntu. Lepiej sadzić lawendę tam, gdzie jest za sucho niż zbyt mokro, ale najbardziej ceni sobie stałą wilgotność podłoża. Do uprawy lawendy w naszej strefie klimatycznej trzeba wybierać odmiany mrozoodporne. Lawendę sadzi się co 30-40 cm.

Lawenda wąskolistna nadaje się na obwódki ścieżek, rabaty, tarasy i balkony, ogródki skalne. Dobrze komponuje się z różami. Warto pamiętać, że z powodu zapachu wabi do siebie pszczoły, trzmiele i motyle, a odstrasza komary i mszyce.

Przeczytaj też:

Pielęgnacja lawendy wąskolistnej

Lawenda wąskolistna ma małe wymagania, jeśli chodzi o nawożenie, ale co roku wiosną wokół roślin warto rozłożyć warstwę ok. 2 cm kompostu. W surowe zimy lawenda może przemarzać. Jesienią dół roślin warto obłożyć słomą lub suchymi liśćmi, a korony okryć stroiszem (ale po pierwszych przymrozkach, gdy ziemia zmarznie). Lawendy uprawiane w donicach lepiej przenieść do widnego i chłodnego pomieszczenia.

Jednym z podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych w uprawie lawendy wąskolistnej jest cięcie. Młode, nierozkrzewione lawendy skraca się o połowę w pierwszym roku wzrostu. To sprawi, że lawenda wypuści dużo nowych pędów u podstawy, tworząc gęstą koronę. Wiosną (w marcu lub kwietniu) przycina się chore, złamane, wybujałe lub uszkodzone gałązki lawendy. Pozostałe przycina się tak, by nadać roślinie regularny krzaczasty kształt i pobudzić powstawanie nowych pędów. Podczas przycinania lawendy skraca się tylko ich ubiegłoroczne odcinki – przycięcie starszych części rośliny (zbyt blisko ziemi) może spowodować, że nie wypuści już nowych pędów.

Lawendę należy przycinać regularnie, co roku, nie dopuszczając do jej nadmiernego zdrewnienia. Systematycznie formowane rośliny będą zwarte i gęste, a przez to mniej podatne na niszczycielskie działanie śniegu. Jednak nie uchroni to lawendy całkiem przed uszkodzeniem, zwłaszcza że w czasie odśnieżania stale będą zasypywane.

Lawenda wąskolistna - zbiór i suszenie kwiatostanów

Latem zbiera się lawendę do suszenia – gdy już widać kolor kwiatów, ale zanim całkowicie się one rozwiną. Wtedy kwiaty ścina się z łodygą, zbiera w bukieciki i wiesza kwiatostanem do dołu w przewiewnym miejscu. Późnym latem, tuż po kwitnieniu (ale nie jesienią, bo rośliny zbyt późno cięte gorzej zimują), tnie się uschnięte kwiatostany z 7-centymetrowymi fragmentami pędów. Niektóre dobrze jest zostawić, bo lawenda dość łatwo się rozsiewa i kiełkuje, dając nowe rośliny

Zasuszona lawenda może być elementem suchych bukietów, w saszetkach zapachowych chronić zawartość szaf przed molami, w domowej apteczce stać się składnikiem leczniczych mikstur (herbatka łagodzi migrenę i działa przeciwstresowo), a w kuchni – dodatkiem do potraw.

Rozmnażanie lawendy wąskolistnej

  • Przez nasiona. Nasiona lawendy najlepiej kiełkują, gdy zostały poddane działaniu niskiej temperatury. Można je posiać jesienią wprost do gruntu (miejsce, w którym rosną, trzeba zabezpieczyć przed mrozem). Można też nasiona lawendy wysiać wczesną wiosną, uprzednio poddając je stratyfikacji (czyli chłodzeniu).
  • Przez odkłady. Nowe rośliny łatwo uzyskuje się również z odkładów. W tym celu kilka najniższych pędów lawendy należy przygiąć wiosną do ziemi, zakotwiczyć w niej (kawałkiem zagiętego drutu) i obsypać żyzną glebą. Trzeba pilnować, żeby podłoże wokół lawendy było stale lekko wilgotne. Pęd odkładu przywiązuje się do palika, by nowa roślina od początku rosła pionowo. Jesienią, gdy pędy lawendy wypuszczą korzenie, sadzonki należy delikatnie wykopać i odciąć.

Nie przegap:

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.