Jak zrobić szafę: 9 ciekawych pomysłów na zabudowy
Oto 9 pomysłów na oryginalne zabudowy – zobacz jak zrobić szafę. Kiedyś szafy były po prostu mniej lub bardziej atrakcyjnymi meblami, dziś często znikają we wnętrzach – stapiają się ze ścianami, czy wchodzą pod schody.
Zabudowy meblowe, które powstają na indywidualne zamówienie, są doskonale dopasowane do pomieszczenia – mogą podkreślać jego walory lub tuszować mankamenty. Czasem ukrywają elementy konstrukcyjne albo uskoki ścian, sprawiając, że wnętrza zyskują bardziej regularny rzut.
Jeśli szafę projektuje architekt, na ogół już na wstępie ustala z inwestorem, co będzie przechowywane w konkretnym module zabudowy, dzięki czemu wymiary szafy, sposób otwierania i wyposażenie można jak najlepiej przygotować do późniejszej zawartości. Żaden centymetr sześcienny się nie zmarnuje – nawet do najdalszych zakamarków zapewnimy sobie wygodny dostęp dzięki elementom przesuwnym i ułatwiającym segregację. Jak najlepsze zagospodarowanie wnętrza szaf jest tym istotniejsze, że za ich pełnymi frontami przechowujemy coraz więcej – nie tylko naczynia czy ubrania, lecz także książki, płyty, sprzęt elektroniczny…
Dzięki temu wnętrza wyglądają na bardziej uporządkowane (i rzeczywiście łatwiej utrzymać w nich porządek – nie trzeba odkurzać otwartych półek). Wybrane elementy aranżacji pomieszczeń mogą zostać należycie podkreślone, ponieważ szafy i zabudowy, choć zajmują sporo miejsca, na ogół zupełnie nie zwracają na siebie uwagi. Ich ukryte zawiasy, brak wystających uchwytów, jasne, gładkie fronty są neutralnym tłem dla pozostałych mebli i starannie dobranych dekoracji.
Zobacz galerię zdjęć: szafy wnękowe
Autor: serwisy prasowe firm
Dużą zaletą szaf wnękowych jest możliwość zabudowania nimi skosów, na przykład na poddaszu czy pod schodami. (fot. INDECO)
1. Jak zrobić szafę pod kreską
Ascetyczne, wykończone na biało wnętrze, zaprojektowane przez architektów Lecha Moczulskiego i Przemysława Nowaka, jest zarazem wygodną przestrzenią do życia. Dzięki temu, że wykorzystywane na co dzień elementy wyposażenia (biurko i telewizor) ukryto w szafach, właściciel niewielkiego mieszkania ma wszystkie sprzęty, których potrzebuje, a zarazem łatwo może na powrót nadać wnętrzu minimalistyczny charakter – wystarczy zamknąć fronty zabudowy.
Szafy po zamknięciu okazują się ważnym elementem wystroju – przecinają je ukośne czarne linie, które następnie biegną po suficie i innych ścianach mieszkania, dodając surowej aranżacji dynamiki. Jednak ukośne podziały pełnią też o wiele ważniejsze funkcje. Ten biegnący z lewej strony na prawą ku górze skrywa pochwyty szaf (w tym miejscu fronty zabudowy są nacięte, a za nimi znajduje się pomalowany na czarno fragment płyty, co ułatwia otwieranie). Natomiast linia opadająca przy oknie w dół wyznacza miejsce, gdzie łączą się ze sobą górny i dolny korpus zabudowy (podział na te dwa elementy był konieczny – z powodów konstrukcyjnych nie można było wybudować szaf sięgających od podłogi do sufitu).
Zabudowa ma głębokość 60 cm, ale w miejscu występowania komina (za telewizorem) jest nieco płytsza. Fronty szafy wykonano z płyty laminowanej. Zawiasy umożliwiające otwarcie skrzydeł o 180 stopni ułatwiają korzystanie z telewizora oraz biurka.
Zobacz galerię zdjęć: szafa pod kreską
Autor: Lusia Kosik
Po otwarciu skrzydeł właściciel uzyskuje swobodny dostęp do telewizora i biurka. Wnętrze szaf kryje też komin
Polecany artykuł:
2. Jak zrobić szafę wentylowaną
Oprócz zwyczajowej funkcji garderoby duża szafa w sypialni (projektu architekt Justyny Smolec) musiała pomieścić sprzęty, na które zabrakło miejsca w innych pomieszczeniach: komputery, drukarkę, odtwarzacz CD. Jako że prosty wystrój wnętrza miał sprzyjać relaksowi, urządzenia schowano za pełnymi frontami. Żeby zapewnić im należytą wentylację, architektka zaprojektowała na skrzydłach szafek dosyć duże okrągłe otwory, które układają się w nieregularny wzór. Wykończone matowym lakierem fronty szaf otwierają się na klik albo właśnie przy użyciu tych otworów. Jasny kolor szafy pasuje do wystroju wnętrza.
3. Jak zrobić szafę w jednym szeregu
Wykonana według projektu architektów Lecha Moczulskiego i Przemysława Nowaka zabudowa ma długość aż 9,2 m. Fornirowane dębowe fronty szafy zespalają wizualnie kuchnię z pokojem dziennym i zapewniają zróżnicowane przechowywanie. Podstawowym walorem szafy-ściany miała być oszczędność miejsca, szczególnie cenna w wąskim wnętrzu domu (przebudowany szeregowiec).
W kuchni, gdzie inwestorzy wymarzyli sobie wyspę pośrodku pomieszczenia, szafki i szuflady mają głębokość zaledwie 18 cm. Trzyma się w nich m.in. kubki i kieliszki ustawione w jednym rzędzie.
Przeczytaj też:
Zabudowa kuchenna: wybieramy szafki górne i dolne, słupki, szuflady >>>
Następnie głębokość zabudowy zwiększa się do 30 cm – to miejsce na inne elementy zastawy stołowej. W salonie drewniane fronty szafy kryją zastaną szamotową obudowę kominka, która zdaniem właścicieli nie pasuje do nowego wystroju. Długa pozioma wnęka przeznaczona na składowanie drewna równoważy wertykalne podziały frontów, ale zawieszenie nad nią wysokich na 1,7 m szaf wymagało solidnego zakotwienia konstrukcji w ścianie. Przestrzeń pod niszą wykorzystano na szuflady.
Szafa-ściana, mimo że ciągnie się przez całą długość strefy dziennej, nie wydaje się monotonna. Dzięki swojej zróżnicowanej głębokości została podzielona na odcinki umieszczone pod różnymi kątami względem siebie. Płaską powierzchnię frontów rozrzeźbiają pionowe listwy służące do otwierania skrzydeł oraz szczeliny wentylacyjne.
4. Szafa do przechowywania książek i płyt - geometryczna układanka
Obejmująca narożnik korytarza zabudowa służy do przechowywania książek i płyt. Architekt wnętrz Berenika Szewczyk podzieliła ją na mniejsze szafki z pełnymi frontami. Oprócz tego jest kilka otwartych półek-wnęk, które rozbijają masywną bryłę. Mimo pokaźnych rozmiarów szafa nie wydaje się ciężka ani przytłaczająca dzięki temu, że u góry i od dołu została lekko podcięta. Przy suficie i podłodze zamontowano listwy o szerokości około 8 cm, które cofnięto w stosunku do lica szafek o 4 cm.
Z obu stron do korpusu szafy przyklejono taśmy LED, które podświetlają ją i dodają jej lekkości. Mają też znaczenie praktyczne: nocą umożliwiają poruszanie się po korytarzu bez konieczności włączania górnego oświetlenia.
Pod względem konstrukcyjnym szafa składa się z dwóch korpusów ustawionych prostopadle względem siebie i zakotwionych w ścianie. Zajmuje całą wysokość pomieszczenia (260 cm).
Rzędy prostokątnych frontów i wnęk nadają szafie uporządkowany wygląd. Wbrew pozorom wymiary szafek nie są jednakowe. Wprawdzie wszystkie mają wysokość 40,5 cm, ale ich szerokość i głębokość nieznacznie zróżnicowano. Ze względu na wymiary frontów zawiasy zamontowano w ich dłuższym boku – u góry lub u dołu, tak aby ułatwić dostęp do szafek znajdujących się w górnej i dolnej części zabudowy.
5. Jak zrobić szafę z pełnymi frontami
Pełne fronty zabudowy mogą skrywać również miejsce do pracy. Tak jest w przypadku domu, którego wnętrza przeprojektowali architekci Bartłomiej Bajon i Katarzyna Cynka. Inwestorzy mają dwoje dorastających dzieci i postanowili kontrolować, ile czasu spędzają one przed komputerem, dlatego sprzęt znalazł się w korytarzu w małym aneksie. Gdy nikt z niego nie korzysta, wystarczy zasunąć skrzydła zabudowy. Natomiast gdy komputer lub biurko są potrzebne, bardzo łatwo się do nich dostać. Fronty szafy po otwarciu chowają się w przygotowanych na ten cel szczelinach po bokach i nikomu nie przeszkadzają. Moduł zabudowy kryjący biurko ma głębokość 75 cm. Głębokość blatu (60 cm) umożliwia wygodną pracę, a jednocześnie uwzględnia zapas miejsca potrzebny na to, by za zamkniętymi frontami zmieściło się również wsunięte krzesło.
W całym domu wszystkie fronty szaf, a także panele ścienne i drzwi (a są to wysokie od podłogi do sufitu składane skrzydła) wyglądają bardzo podobnie: są wykończone jesionowym fornirem i mają dwa poziome podziały na wysokości 17 i 90 cm. Pierwszy z tych wymiarów wynika z wysokości najniższego stopnia schodów prowadzących na piętro, drugi – z wysokości blatu kuchennego. Wiele innych elementów wystroju (na przykład zagłówek i obudowa łóżka) zostało dopasowanych do poziomu tych linii, dzięki czemu aranżacja wnętrz stała się bardziej harmonijna.
Biorąc pod uwagę konstrukcję, szafa składa się z wysokich na 250 cm korpusów stojących na regulowanych nóżkach. Niektóre z nich są otwierane w całości (są jedną szafą), inne – według podziałów zaznaczonych na frontach. W tym pierwszym przypadku wysokie skrzydła wyposażono w 4 zawiasy. Dostęp do rzeczy przechowywanych w górnej części szaf ułatwiają opuszczane drążki typu pantograf.
Galeria zdjęć: szafa - pełna harmonia
Autor: Marcin Grabowiecki
Wszystkie szafy mają dwa poziome podziały na wysokości 17 i 90 cm. Zostały one zharmonizowane z innymi elementami wystroju w całym domu.
6. Jak zrobić szafę na zabawki i klocki
Szafa w pokoju dziecięcym (projekt architektów Adama Zwierzyńskiego i Anny Porębskiej) wygląda trochę tak, jakby była zbudowana z klocków – kwadratowe i prostokątne szafki różnej wielkości wypełniają ścianę do wysokości 2,4 m oraz przestrzeń pod schodkami na antresolę. Okrągłe otwory wykonane we frontach ułatwiają otwieranie i pozwalają zorientować się, co znajduje się w środku.
Przeczytaj też:
10 pomysłów na zabudowę pod schodami >>>
Głębokość głównej zabudowy w pokoju jest zmienna, ponieważ znajduje się ona przy zewnętrznej ścianie mieszkania, która biegnie po skosie. Lico zabudowy poprowadzono w linii prostej, wobec czego poszczególne szafki mają różne głębokości (25-39 cm).
Natomiast szafki pod schodami na antresolę mają jednakową głębokość 65 cm. W największej z nich jest reling na ubrania (a także obudowany metalowy słup będący częścią konstrukcji antresoli), w małych kwadratowych schowkach dzieci trzymają swoje zwinięte w rulon rysunki i inne skarby.
Galeria zdjęć: szafa na zabawki i klocki
Autor: Janina Tyńska
7. Jak zrobić szafę z płyty meblowej z frontami wykończonymi fornirem
To niezawodny sposób, aby dodać aranżacji przytulności. Jeśli pozostałe elementy wystroju są utrzymane w chłodnej biało-szarej tonacji, drewnianą okładzinę można zastosować na frontach mebli. W dodatku nie musi to być bardzo kosztowne. Właściciele tego mieszkania zakupili skrawki forniru, które ze względu na wyraźnie widoczne sęki, popękania i przebarwienia zostały uznane za niepełnowartościowe. Natomiast inwestorów zachwyciły właśnie dzięki temu, że wyglądały bardzo naturalnie. Fragmenty okładziny miały długość od 30 cm do 2 m i grubość około 2 mm. Wykonawcy poprzycinali je, nadając im jednakową szerokość 20 cm (dokładnie tyle mają pomalowane na biało deski podłogowe). Przed przyklejeniem pasków forniru do drzwi szafy starali się ułożyć je w taki sposób, aby charakterystycznie wybarwione i usłojone elementy płynnie przechodziły z jednego skrzydła na drugie. Dzięki temu oraz brakowi uchwytów szafa o długości 5 m wygląda raczej jak drewniana ściana niż praktyczny, pojemny mebel.
Wykonano ją z płyty meblowej, jej wyposażenie stanowią w górnej części relingi, na dole wygodne szuflady – w różnej liczbie i wysokości, zależnie od tego, czy w danym module przechowuje się dłuższe sukienki ,czy koszule i marynarki. W ten prosty sposób inwestorzy zapewnili sobie możliwość maksymalnego wykorzystania wnętrza zabudowy.
Aby zachować naturalny charakter okładziny, została ona jedynie delikatnie przeszlifowana. Tym samym materiałem wykończono blaty dwóch stolików kawowych, z tą jednak różnicą, że ich powierzchnię wyszlifowano na gładko, aby ułatwić utrzymanie jej w czystości. Zastosowanie forniru również do wykonania stolików pozwoliło uprościć wystój.
8. Szafa z fototapetą
Szafa (nawet taka wypełniająca każdy centymetr wnęki w niezbyt dużej sypialni) może pozornie powiększyć wnętrze. Wystarczy wykończyć jej skrzydła fototapetą przedstawiającą otwarty krajobraz. W przypadku projektu architektek Weroniki Steffen-Lotarskiej i Olgi Januszkiewicz wybór kolorowego obrazka zamiast popularnych jednobarwnych frontów miał dodatkowe znaczenie – inwestorzy nie chcieli, by ich sypialnia była surowym, zimnym wnętrzem. Woleli nadać jej przytulny charakter. Architektki zaproponowały utrzymaną w klimacie retro fototapetę o pastelowych barwach, która od razu przypadła mieszkańcom do gustu.
Trzydrzwiową szafę wykonano na zamówienie – korpus z płyty meblowej, przesuwne fronty z malowanego na czarno aluminium. Od początku było wiadomo, że mebel zostanie udekorowany fototapetą, więc skrzydła pokryto dodatkowo taflami szkła. Po wybraniu fototapety i przycięciu jej na szerokość frontów, wsunięto ją pomiędzy aluminiową i szklaną taflę. Celowo zrezygnowano z przyklejania, aby w przyszłości można było łatwo wymienić dekorację skrzydeł. Dzięki temu, gdy inwestorzy zdecydują się na remont i zmianę wystroju wnętrza, fronty szafy będzie można bardzo łatwo dostosować do nowego wyglądu pomieszczenia.
Szklane wykończenie zabudowy ułatwia utrzymanie jej w czystości i sprawia, że nawet zwykła papierowa fototapeta przez długi czas się nie zniszczy.
9. Jak zrobić szafę pod schodami
W niewielkim salonie, w którym czteroosobowa rodzina spędza większą część dnia, szczególnie ważne było jak najlepsze wykorzystanie przestrzeni – stąd pomysł na regał pod schodami (propozycja architektek Justyny Szadkowskiej i Anny Pydo). Otwarte półki umożliwiają odkładanie różnych przedmiotów (najczęściej zabawek), a przy tym sprawiają, że całość wygląda lekko. Ich wysokość i kształt wynikają z układu stopni, co nadaje zabudowie ciekawy wygląd. Szafki z frontami wykonanymi z płyty MDF mają głębokość aż 70 cm (w pełni wykorzystują szerokość biegu). Poza tym zintegrowana ze schodami zabudowa jest elementem ich konstrukcji. Regał i stopnie wykonano z tego samego materiału – drewna obłogowanego dębem (grubość elementów – 4 cm), które komponuje się z posadzką salonu.
