Kanały wentylacyjne w domu - to musisz o nich wiedzieć
Kanały wentylacyjne to jeden z podstawowych elementów wentylacji grawitacyjnej. Przyjrzyjmy się więc im nieco bliżej. Sprawdźmy, ile kanałów wentylacyjnych powinno być w domu i w jakich pomieszczeniach powinny być wymurowane, aby wentylacja była skuteczna.
Autor: Andrzej Szandomirski
W kuchni koniecznie musi być kanał wywiewny. Trzeba z niej usuwać parę wodną i intensywne zapachy powstające w czasie gotowania, a także produkty spalania gazu
Ile powinno być kanałów wentylacyjnych w domu?
Liczba kanałów wentylacyjnych nie jest określona. Zależy od tego, ile w domu jest pomieszczeń, z których – zgodnie z przepisami – trzeba usuwać zużyte powietrze. W domach z wentylacją naturalną (grawitacyjną) kanały wywiewne powinny się znajdować w:
- kuchniach,
- łazienkach,
- toaletach
- pomieszczeniach bez okien (schowkach, garderobach),
- oraz w takich, które są oddzielone więcej niż dwojgiem drzwi od kuchni, łazienki lub toalety, czyli od najbliższego kanału wywiewnego.
Pondato, w mieszkaniach dwupoziomowych kanały wentylacyjne powinny się znaleźć także w pomieszczeniach na górnej kondygnacji.
Mimo że norma podaje jednoznacznie te wymagania, często nie są one przestrzegane. Osobnych kanałów brakuje najczęściej w pomieszczeniach bez okien i na górnej kondygnacji mieszkań dwupoziomowych, czyli na piętrze lub poddaszu użytkowym domu jednorodzinnego. Brak kanałów wywiewnych we wspomnianych pomieszczeniach może powodować zmniejszenie intensywności usuwania powietrza z budynku lub dezorganizować przepływ powietrza przez pomieszczenia.
Autor: Andrzej Szandomirski
W kuchni koniecznie musi być kanał wywiewny. Trzeba z niej usuwać parę wodną i intensywne zapachy powstające w czasie gotowania, a także produkty spalania gazu
Wymiary kanałów wentylacyjnych
Ilość powietrza usuwanego przez kanały wywiewne wentylacji grawitacyjnej (naturalnej) zależy między innymi od wielkości pola przekroju kanału, a ciąg w kanale – od jego długości. Zgodnie z przepisami pole przekroju kanału wywiewnego nie może być mniejsze niż 0,016 m², a najmniejszy wymiar kanału prostokątnego – mniejszy niż 10 cm.
Kanały powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby skutecznie usuwały powietrze z pomieszczeń w warunkach określonych w normie, czyli przy temperaturze zewnętrznej +12°C i obliczeniowej temperaturze powietrza w pomieszczeniu (+20°C w pokojach, +24°C w łazienkach). Jednak w praktyce wielkości kanałów wentylacyjnych się nie oblicza, lecz przyjmuje zwyczajowo 14 x 14 lub 14 x 21 cm. W rezultacie zimą, gdy różnica temperatury wewnątrz i na zewnątrz jest większa, kanały usuwają więcej powietrza. Kiedy temperatura na zewnątrz wzrasta, wydajność kanałów wentylacyjnych maleje.
WIDEO: Przewody wentylacyjne - sposób, by zajmowały mniej miejsca
Prawidłowe wykonanie kanałów wywiewnych
Siła ciągu zależy między innymi od oporów, na jakie natrafia powietrze, przepływając kanałem. Opory te są tym mniejsze, im gładsza jest wewnętrzna powierzchnia kanału. Dlatego połączenia bloczków, kształtek, pustaków lub cegieł, z których jest wymurowany kanał, powinny być zrobione wyjątkowo starannie. Nie może być uskoków na krawędziach elementów, spoiny nie mogą mieć zagłębień i nie może z nich wyciekać zaprawa. Pole przekroju kanałumusi być niezmiennena całej jego długości.
Wszelkie, nawet niewielkie nierówności na wewnętrznej powierzchni kanałów w znaczny sposób zaburzają ciąg kominowy. Podobnie jak załamania kanału i odchylenia od pionu. Dlatego nie mogą być większe niż 30°.
Niedopuszczalne jest prowadzenie kanałów wentylacyjnych poziomo, nawet na krótkich odcinkach. Takie rozwiązania pojawiają się, niestety, w wielu projektach, zwykle po to, by połączyć z najbliższym kanałem wywiewnym pomieszczenia, w których – mimo wymogu lub potrzeby – ich nie przewidziano. Tak wykonana wentylacja jest całkowicie nieskuteczna, a wszelkie dyskusje na temat dopuszczalnej długości poziomego odcinka kanału dowodzą niezrozumienia problemu.
Autor: Łukasz Kozłowski
Zwykle buduje się kanały o przekroju wewnętrznym 14 x 14 cm. Taki sam wymiar ma kratka wentylacyjna stanowiąca wlot do kanału w pomieszczeniu
Ważny szczegół: zakończenie kanału
Bardzo duże znaczenie dla sprawności działania kanału wentylacyjnego ma sposób jego zakończenia ponad dachem budynku. Przepisy podają ogólne zalecenia, w myśl których zakończenie kanału wentylacyjnego musi być wykonane tak, aby nie powodowało zakłóceń działania wentylacji. Powoływane są także szczegółowe zalecenia wynikające z normy, obejmujące zależności między odległością zakończenia komina od połaci dachowej, kąta nachylenia dachu i rodzaju pokrycia dachowego, odległości od przeszkód znajdujących się na dachu lub innych wyższych elementów budynku. W wielu wypadkach nie są one przestrzegane, a często stosowane jedynie do zakończenia kanałów dymowych i spalinowych. Tymczasem w kominie zakończonym nisko nad połacią dachową lub znajdującym się w strefie nadciśnienia ciąg może być bardzo osłabiony lub może dochodzić do wtłaczania wiatru do kanałów wywiewnych. Rozwiązaniem może być zastosowanie na wylocie z kanałów specjalnych nasad kominowych, które zapobiegają takiemu zjawisku.
