Umowa na wykonanie instalacji wewnętrznych: wzór

Wyjaśniamy, jakie są rodzaje instalacji wewnętrznych i z jakimi formalnościami wiąże się ich wykonanie, jak powinna wyglądać umowa na prace instalacyjne. Instalacje wewnętrzne to jedne z najważniejszych elementów domu. To do nich podłącza się później wszystkie urządzenia. Prawidłowo wykonane instalacje we wnętrzu domu decydują o jego funkcjonalności, dlatego należy o nich pomyśleć odpowiednio wcześniej, już na etapie planowania budowy.

Jakie są rodzaje instalacji wewnętrznych?

Wyróżniamy następujące rodzaje instalacji wewnętrznych:

1. Instalacja elektryczna

Pierwszym rodzajem instalacji wewnętrznej, jaki możemy spotkać w domach jest instalacja elektryczna. Składają się na nią różnego rodzaju przewody, gniazdka elektryczne, puszki, oświetlenia oraz uziemienia i rozdzielacze. Podczas budowy domu należy odpowiednio zaprojektować ich rozmieszczenie mając na uwadze komfort użytkowników oraz przeznaczenie pomieszczeń i przyszły rozkład w mieszkaniu urządzeń elektrycznych. Dobrym rozwiązaniem jest wcześniejsza konsultacja z projektantem, który doradzi najbardziej optymalne rozwiązania. W pierwszej kolejności należy określić zapotrzebowanie na energię elektryczną. Należy przy tym określić szacowaną liczbę urządzeń, które będą podłączane do prądu, czyli wszelkie sprzęty RTV, AGD, oświetlenie itp.

Ważne! Stosownie do obowiązujących przepisów standardowe napięcie, które dociera do naszych domów z elektrowni powinno mieć 230V.

Do wyboru mamy kilka różnych wariantów umiejscowienia i montażu instalacji elektrycznych:

• instalacje natynkowe – rodzaj instalacji, w której zarówno przewody elektryczne, jak i pozostałe elementy montowane są bezpośrednio na otynkowanych już ścianach bez wykuwania bruzd. Wykorzystuje się tu tzw. listwy maskujące. Na instalację natynkową składają się przewody elektryczne (różny przekrój w zależności od tego, czy zasilą gniazda, czy punkty oświetlenia), gniazda natynkowe z uziemieniem lub bez uziemienia, które występują w wersji hermetycznej, przeznaczonej do miejsc wilgotnych. Taka instalacja potrzebuje również puszek naściennych (pojedyncze, podwójne lub większe) oraz łączników naściennych (jednobiegunowych, dwubiegunowych, niekiedy w wersji hermetycznej). System instalacji natynkowych jest niewątpliwie najmniej skomplikowany w montażu, a dodatkowo elektrykę można łatwo wymienić. Minusem takiego rozwiązania jest z kolei nieprzystosowanie stylistyczne do każdej aranżacji wnętrza, a także konieczność wykonania instalacji z większą starannością ze względów bezpieczeństwa niż w wersji podtynkowej.

• instalacje podtynkowe – system instalacji podtynkowych składa się z okrągłych przewodów elektrycznych ukrytych w tzw. peszlach. Taki rodzaj instalacji zapewnia minimalistyczny efekt wnętrza, czystość i przestronność. Charakterystyczna jest też tutaj łatwość i szybkość montażu, a także możliwość łatwej wymiany przewodów elektrycznych w przyszłości. Ponadto producenci takich instalacji oferują całą gamę rozwiązań odpowiadających na indywidualne potrzeby użytkowników zmierzających do zapewnienia komfortu ich użytkowania. Minusem jest z pewnością cena ich wykonania i montażu.

• instalacje wtynkowe – ten system instalacji jest dość nowoczesny. Składa się on z płaskich przewodów elektrycznych układanych na ścianach wielożyłowych i maskowanych przez warstwę tynku. Zaletą tego systemu jest uniknięcie konieczności kucia ścian, natomiast wadą - problematyczna i skomplikowana wymiana elektryki w przyszłości.

• instalacje podłogowe – system ten stosuje się od niedawna, jest to najbardziej nowoczesny sposób montażu instalacji elektrycznej. Przewody elektryczne rozprowadzone są pod podłogą i umieszczane w peszlach, by zapobiec uszkodzeniu instalacji. To niewątpliwie najbardziej estetyczny system montażu, ale też najtrudniejszy do wykonania, a co za tym idzie najbardziej kosztowny. Ponadto, problematyczne może być wykonywanie ewentualnych poprawek w przyszłości, dlatego do wykonania tego rodzaju instalacji elektrycznej należy wybrać doświadczonych fachowców.

Poza podstawowymi przyłączami elektrycznymi w domu warto rozważyć też kwestię dodatkowych przyłączy, które mogą okazać się przydatne, tj. przyłącze domofonu, bram wjazdowych, oświetlenia ogrodowego itp.

2. Instalacja gazowa

Instalacja gazowa dostarcza do naszego domu gaz specjalnymi, pomalowanymi na żółto przewodami. Instalacja ta umożliwia łatwiejsze ogrzewanie domu oraz podgrzewanie wody. Montaż instalacji gazowej należy bezwzględnie zlecić osobie posiadającej specjalne uprawnienia, a całość instalacji powinna zostać wykonana ze względów bezpieczeństwa dopiero po ostatecznym wykończeniu ścian.

Ważne! Instalacja gazowa nie może być zabudowana ani w żaden sposób ukryta.

Ze względu na sposób doprowadzania gazu do budynku możemy rozróżnić dwa rodzaje instalacji gazowych:

• instalacje wykorzystujące gaz ziemny - najczęściej stosowany wariant. W tym przypadku niezbędne jest podłączenie się do sieci gazowej, oraz
• instalacje z gazem płynnym (tzw. LPG) - wykorzystuje się tu specjalny zbiornik ulokowany na zewnątrz budynku.

Przeczytaj też: Jak przyłączyć dom do sieci gazowej

W skład instalacji gazowej wchodzą takie elementy jak: rury, złączki, obejmy, armatura czerpalna, armatura regulacyjna, gazomierze, akcesoria ochronne i uszczelniające, a także reduktory ciśnienia. Stosuje się również otwory rewizyjne, które umożliwiają dostęp do systemu instalacyjnego w razie ewentualnych problemów.

3. Instalacja grzewcza

Możemy wyróżnić dwa rodzaje instalacji grzewczej:

• standardowa instalacja grzewcza – prowadzona jest przewodami rurowymi aż do grzejników przyściennych lub też
• podłogowa instalacja grzewcza - prowadzona jest pod warstwą podłogi.

Instalacja grzewcza zapewnia odpowiednią temperaturę w pomieszczeniach. Aby była najbardziej skuteczna, powinna zostać zaprojektowana w sposób, który pozwala na równomierny rozkład temperatur. Nad sposobem ogrzewania powinniśmy zastanowić się już na etapie budowy domu. Niezależnie od tego, na jaki system się zdecydujemy, oferta rynkowa dotycząca ogrzewania jest niezwykle bogata, dlatego z pewnością znajdziemy optymalne dla siebie rozwiązanie. Jeśli nie mamy żadnej wiedzy ani doświadczenia w tym zakresie, warto poradzić się profesjonalistów.

4. Instalacja wodna (wodociągowa)

Pierwszym z typów instalacji wewnętrznych, jakie możemy spotkać w naszych domach, jest instalacja wodno-kanalizacyjna. Stanowi ona układ wzajemnie ze sobą połączonych elementów, dzięki którym możliwe jest doprowadzenie do poszczególnych pomieszczeń na każdej kondygnacji budynku zimnej wody oraz ciepłej wody użytkowej (wolnej od jakichkolwiek zanieczyszczeń, zdatnej do mycia i spożywania). Woda może być doprowadzana z wodociągów miejskich bądź np. z naszej prywatnej studni.

Instalacja wodna składa się z:

• rur - za ich pomocą woda jest w odpowiedni sposób rozprowadzana po obiekcie, przy odpowiednim ciśnieniu oraz z zachowaniem jej najwyższej jakości;
• łączek i kształtek – łączą ze sobą różne odcinki instalacji i zmieniają kierunki przewodów wody. Po odpowiednim zabezpieczeniu uniemożliwiają wydostawanie się wody z instalacji;
• armatury, w tym:

- armatury regulacyjnej, w postaci zaworów,

- armatury zabezpieczającej, która wyłapuje cząstki o szkodliwym działaniu dla instalacji wodnej,

- armatury pomiarowej w postaci wodomierzy mierzących pobór wody, oraz

- armatury czerpalnej, której zadaniem jest pobieranie wody z instalacji.

Instalacje wodne różnią się pod względem budowy oraz wykorzystanych przy ich tworzeniu materiałów (np. rury stalowe, miedziane bądź z tworzywa sztucznego). Dlatego warto wcześniej zastanowić się, jakie rozwiązanie będzie w konkretnej sytuacji najbardziej korzystne, biorąc pod uwagę wytrzymałość danego materiału na działanie czynników zewnętrznych, koszt budowy całej instalacji wodnej czy też poziom skomplikowania jej montażu.

Projekt instalacji wodociągowej jest istotną częścią dokumentacji. Bardzo ważne, aby już na początku budowy przewidzieć umiejscowienie kuchni i łazienki. W dalszej kolejności należy zaplanować rozmieszczenie tzw. punktów poboru wody, do których zazwyczaj należą przyłącza:

• w łazience: umywalka, toaleta, bidet, prysznic i wanna,
• w kuchni: zlew, zmywarka, lodówka,
• w pralni, garażu, kotłowni: pralka, komora gospodarcza, zawór czerpalny,
• na zewnątrz budynku: zawór na ścianie do poboru wody np. do podlewania ogrodu.

NIE PRZEGAP: Przyłączenie domu do sieci wodno-kanalizacyjnej: formalności krok po kroku

Planując rozmieszczenie instalacji wodociągowej warto też dokładnie zaplanować kwestie położenia i wielkości wanny, prysznica, zlewów czy toalet.

5. Instalacja kanalizacyjna

Instalacja kanalizacyjna to rodzaj instalacji sanitarnej, której zadaniem jest usuwanie z naszego domu zużytej wody w postaci ścieków, które trafiają kanałami ściekowymi do miejskiej oczyszczalni ścieków, przydomowej oczyszczalni ścieków bądź do przydomowego szamba.

W zależność od przeznaczenia wyróżniamy następujące rodzaje instalacji kanalizacyjnej:

• kanalizacja sanitarna - odpowiedzialna za odprowadzenie ścieków z poszczególnych urządzeń sanitarnych umieszczonych w domu do sieci kanalizacyjnej (miejskiej lub przydomowej oczyszczalni ścieków bądź szamba),
• kanalizacja deszczowa/burzowa - odpowiada za spływ ścieków opadowych i roztopowych z terenów zurbanizowanych, które mają nieprzepuszczalne podłoże (np. dachy, drogi, podjazdy, chodniki, parkingi) i odprowadzanie ich do zbiorników naturalnych takich jak rzeki czy jeziora lub do systemu rozsączającego,
• kanalizacja ogólnospławna - połączenie kanalizacji sanitarnej i deszczowej, które charakteryzuje się zbieraniem wszystkich ścieków z terenu w obrębie tzw. zlewni ścieków i odprowadzenie ich do odbiornika w postaci płynącego cieku.

Przeczytaj też: Czy zbiornik na deszczówkę wymaga pozwolenia wodnoprawnego lub pozwolenia na budowę?

Natomiast w zależności od lokalizacji wyróżniamy:

• kanalizację wewnętrzną - punkty odbioru nieczystości zlokalizowane są wewnątrz budynku oraz
• kanalizację zewnętrzną - punkty odbioru nieczystości zlokalizowane poza domem.

Jeśli chodzi o budowę, każda kanalizacja składa się z następujących elementów:

• przykanalik, czyli podłączenie kanalizacyjne,
• podejścia, czyli odcinki łączące przybory sanitarne z pionami,
• piony kanalizacyjne zwane też przewodami spustowymi,
• poziome przewody odpływowe,
• syfony, rewizje (czyszczaki), wywiewki wentylacyjne i wpusty podłogowe.

6. Instalacje teletechniczne i alarmy

Jeszcze przed rozpoczęciem budowy domu warto zastanowić się, czy potrzebne będą nam jeszcze jakieś dodatkowe instalacje techniczne. Chodzi tu przede wszystkim o następujące systemy:

• system domofonowy - składa się z zamontowanej przy furtce stacji bramowej z mikrofonem, głośnikiem i przyciskiem przywoławczym, oraz z umieszczonego w budynku unifonu z głośnikiem, mikrofonem i przyciskiem otwierającym furtkę. Zamiast klasycznego domofonu można też pokusić się o wideodomofon, który ma dodatkowo kamerę w zewnętrznej kasecie, a w domu umieszczany jest panel z monitorem. Przesyłanie sygnału między stacją bramową i odbiornikiem w budynku może odbywać się przewodami albo drogą radiową,

• system alarmowy - składa się z centrali, sygnalizatorów, urządzeń sterujących i rozmaitych czujników. Podobnie jak w przypadku domofonu, można tu wybrać system z kablami rozmieszczonymi wewnątrz budynku i (ewentualnie) ogrodu bądź system bezprzewodowy,

• system monitoringu – składa się z takich elementów jak rejestrator, dysk (do zamontowania w obudowie rejestratora) kamery, zasilacz, kable połączeniowe do kamer, wtyki zasilania kamer oraz rozdzielacz zasilania. Oferta rynkowa w zakresie systemów monitoringu jest niezwykle bogata, dlatego warto zastanowić się, czemu ma on konkretnie służyć, jak będzie wykorzystywany i czego się po nim spodziewamy. Aby ułatwić kwestię montażu, należy też zawczasu przemyśleć odpowiednie rozmieszczenie kamer,

• system klimatyzacji – składa się z parownika, sprężarki, skraplacza, zaworu rozprężonego, oraz wentylatorów. Kluczową rolę odgrywa tu czynnik chłodzący (w postaci płynu zalecanego zazwyczaj przez producenta konkretnego urządzenia), który krąży w instalacji sprężany i rozprężany i obniża temperaturę powietrza. Systemy klimatyzacji można podzielić na różne rodzaje w zależności od budowy klimatyzatora oraz rozwiązania montażowe. Ze względu na budowę a konkretnie ilość jednostek, z których składa się urządzenie klimatyzatory dzielimy na rozwiązania typu monoblock (klimatyzator składa się z jednej jednostki), rozwiązania typu split (klimatyzator składa się z dwóch jednostek), oraz rozwiązania typu multisplit (klimatyzator składa się z kilku jednostek). Jeśli chodzi o możliwości w zakresie montażu klimatyzatorów można wyróżnić klimatyzatory ścienne, klimatyzatory ścienno-przysufitowe (nazywane również podsufitowymi), klimatyzatory przypodłogowe, klimatyzatory kasetonowe, oraz klimatyzatory kanałowe,

• system wentylacji - w domach jednorodzinnych stosuje się dwa rodzaje wentylacji: grawitacyjną (naturalną) albo mechaniczną (nawiewno-wywiewną). Dla zapewnienia właściwego funkcjonowania wentylacji grawitacyjnej musi być zapewniony właściwy nawiew powietrza oraz jego odprowadzenie. Jeśli dom jest szczelny i dobrze ocieplony, to aby zapewnić ciągły dopływ powietrza, niezbędna będzie wentylacja mechaniczna, bowiem zapewnia ona sprawną wymianę powietrza w każdych warunkach atmosferycznych. Ten typ wentylacji składa się z wentylatora kanałowego, kanałów oraz kratek wywiewnych zlokalizowanych w pomieszczeniach wymagających wentylacji (łazienki, kuchnia, pomieszczenia bez okien) oraz wyrzutu powietrza zużytego na zewnątrz budynku, który umieszcza się w ścianie zewnętrznej lub w dachu (dachówka wywiewna). Jeżeli wentylacja taka jest dodatkowo wyposażona w wymiennik ciepła (rekuperator), pozwala to na wymierne oszczędności w odzysku energii cieplnej w okresie zimowym.

Czy instalacja wewnętrzna wymaga pozwolenia na budowę?

Zgodnie z przepisami prawa budowlanego, budynek należy projektować wraz ze wszystkimi niezbędnymi instalacjami. Oznacza to, że w projekcie budowlanym musi znajdować się także projekt wszystkich instalacji. Projekt taki będzie potrzebny niezależnie od tego, czy budynek wymaga pozwolenia na budowę, czy zgłoszenia budowlanego.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy prawo budowlane nie wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę, natomiast wymaga zgłoszenia organowi administracji architektoniczno-budowlanej budowa:

1. sieci (art. 29 ust. 1 pkt 23):

• elektroenergetycznych obejmujących napięcie znamionowe nie wyższe niż 1 kV,
• wodociągowych,
• kanalizacyjnych,
• cieplnych,
• gazowych o ciśnieniu roboczym nie wyższym niż 0,5 MPa;

2. przyłączy (art. 29 ust. 1 pkt 23):

• elektroenergetycznych,
• wodociągowych,
• kanalizacyjnych,
• gazowych,
• cieplnych,
• telekomunikacyjnych

Budowa przyłączy wymaga sporządzenia planu sytuacyjnego na kopii aktualnej mapy zasadniczej lub mapy jednostkowej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. W przypadku budowy przyłączy elektroenergetycznych należy stosować przepisy ustawy prawo energetyczne. Natomiast przy budowie przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych stosuje się przepisy ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Nie dotyczy to sytuacji, gdy inwestor dokonał zgłoszenia budowy (art. 29a ustawy prawo budowlane).

Ani pozwolenia na budowę ani zgłoszenia nie wymagają natomiast roboty polegające na instalowaniu wewnątrz i na zewnątrz użytkowanego budynku instalacji. Nie dotyczy to jednak instalacji gazowych (art. 29 ust. 4 pkt 3d ustawy prawo budowlane).

Jeśli chodzi o instalacje gazowe, to zgodnie z art. 29 ust. 3 pkt 3d ustawy prawo budowlane wykonywanie robót polegających na instalowaniu wewnątrz i na zewnątrz użytkowanego budynku instalacji gazowych nie wymaga pozwolenia na budowę, natomiast wymaga zgłoszenia organowi administracji architektoniczno-budowlanej.

Projekt instalacji wewnętrznych

Projekt instalacji wewnętrznych powinien zawierać przede wszystkim:

• opis techniczny instalacji,
• wszelkie obliczenia,
• schemat ideowy instalacji,
• zestawienie materiałów oraz
• plany instalacji.

Warto przygotować tu wszelkie rysunki techniczne elementów instalacji, sposób ich rozmieszczenia, a także schematy wodomierzy i gazomierzy. Dodatkowo należy dołączyć również kopię uprawnień projektanta, jego oświadczenie, aktualne kopie przynależności do izby itd.

Inwestorzy często zastanawiają się, czy projekty instalacji wewnętrznych powinny być zawarte w projekcie budowlanym. Sprawy nie ułatwia fakt, że przepisy w tym zakresie nieustannie się zmieniają. Obecnie, po zmianach, które weszły w życie 19 września 2020 r. projekty instalacji wewnętrznych powinny być zawarte w projekcie technicznym. Ten zaś stanowi obowiązkowy element projektu budowlanego.

W projekcie technicznym znajdują się takie kwestie jak opis konstrukcji, wyniki obliczeń, charakterystyka energetyczna, a często takie badania geologiczno-inżynierskie oraz geotechniczne warunki postawienia budynku. W projekcie tym należy uwzględnić nie tylko informacje ogólne, ale także warunki przyłączenia wydawane przez wodociągi, gazownie i gminę. Ponadto dokument ten powinien zawierać ogólne dane i szczegółowe wytyczne związane z poszczególnymi instalacjami, materiałami, urządzeniami i armaturą. Poza tym niezbędne będą karty doborowe urządzeń, wykaz norm i aktów prawnych do wykonania i odbioru instalacji oraz wytyczne dla wykonawców konkretnych branż.

Mimo iż projekt techniczny jest koniecznym elementem projektu budowlanego nie trzeba go załączać do wniosku o pozwolenie na budowę. Należy go sporządzić przed rozpoczęciem prac budowlanych. Jednak i na tym etapie, nawet przy składaniu zawiadomienia o planowanym rozpoczęciu prac budowlanych, nie ma obowiązku przedstawienia projektu technicznego w urzędzie. Wymagane jest natomiast złożenie oświadczenia projektanta o sporządzeniu projektu technicznego zgodnego z obowiązującymi przepisami. Projekt techniczny trzeba za to przedstawić na ostatnim etapie inwestycji, załączając go do wniosku o wydanie pozwolenia na użytkowanie.

Ważne! Projektu technicznego nie trzeba załączać do wniosku o pozwolenie na budowę. Składa się na ostatnim etapie budowy wraz z wnioskiem o wydanie pozwolenia na użytkowanie.

Inwestor ma obowiązek dostarczyć kierownikowi budowy projekt budowlany, razem z projektem technicznym. Kierownik budowy oświadcza, że otrzymał kompletny projekt techniczny, co potwierdza odpowiednim wpisem w dzienniku budowy. Jest on też zobowiązany do okazania projektu technicznego nadzorowi budowlanemu na każde żądanie.

Czasem projekt techniczny przewiduje różnego rodzaju dodatkowe instalacje wpływające na wygodę użytkowania budynku. Chodzi tu o takie instalacje jak: domofon, wentylacja mechaniczna z rekuperatorem, klimatyzacja czy instalacja solarna.

Możliwe jest dokonywanie zmian w projekcie technicznym, w tym zmian dotyczących instalacji. Zmiany takie należy zaznaczyć na projekcie, a także sporządzić rysunki zamienne, dołączane jako aneks do dokumentów składanych z wnioskiem o pozwolenie na budowę.

Instalacje wewnętrzne koszt

To ile zapłacimy za wykonanie i montaż instalacji wewnętrznych zależy od tego, jaka jest powierzchnia domu, ile instalacji i jakiego rodzaju będzie znajdować się w budynku itp.

Dla przykładu w domu jednorodzinnym o powierzchni około 150 m2 z piwnicą i poddaszem koszt podstawowej instalacji elektrycznej wynosi około 15 000-20 000 zł. Średnio można przyjąć, że każde dodatkowe 10 m2 powierzchni to około 1000 zł więcej. Koszt montażu podwójnego (podstawowego) gniazda i ułożenia jednego punktu elektrycznego to około 50-100 zł. Przy czym jako instalację elektryczną podstawową przyjmujemy: instalację bez kamer, elektrycznych rolet i dodatkowych przyłączy zewnętrznych. Do wyceny wliczane są natomiast: materiały, robocizna, montaż podstawowych gniazdek i łączników, skrzynki, wszelkie niezbędne pomiary i przygotowanie całej dokumentacji.

Przeciętny koszt instalacji gazowej w domu jednorodzinnym to około 13 000 zł. Za poszczególne jej elementy zapłacimy odpowiednio:

• kocioł gazowy – ich ceny wahają się od 1500 do ponad 5000 zł. Wybór najdroższych pieców będzie wiązał się również z koniecznością dokupienia droższych grzejników za 1000-1500 zł,
• podłączenie do kotłowni i opłacenie dzierżawy zbiornika (w przypadku gazu płynnego) - 2000-3000 zł.

Natomiast instalacje wodne oraz instalacje kanalizacyjne pod względem cenowym charakteryzują się średnio w następujący sposób:

• przyłącze do sieci wodociągowej - od 1500 do 2500 zł,
• podłączenie instalacji do punktu poboru wody - od 50 do 130 zł/punkt,
• montaż instalacji wodno-kanalizacyjnej - od 100 do 150 zł/mb,
• podejścia instalacji wodno-kanalizacyjnej - od 200 do 250 zł/szt. (w przypadku podejść miedzianych cena będzie wyższa),
• instalacje kanalizacyjne w domu i wykonanie pionów kanalizacyjnych - od 300 do 400 zł/szt.,
• odpowietrzanie instalacji kanalizacyjnej - od 100 zł,
• szambo - od 2000 do 7000 zł (później wywóz ścieków ok 15 zł/m3),
• przydomowa oczyszczalnia ścieków - od 6000 zł,
• ogrzewanie podłogowe - od 30 do 50 zł/m2

Jeśli chodzi o przeciętne koszty dodatkowych instalacji wewnętrznych to kształtują się one w następujący sposób:

• domofon – od 350 do 500 zł/punkt brutto,
• alarm – ok. 120 zł/punkt brutto,
• monitoring – ok. 3000 zł
• klimatyzacja – od 1800 do 3000 zł (w tym zakup i montaż, a następnie użytkowanie i serwis),
• wentylacja - od 14 000 nawet do 25 000 zł.

Oczywiście są to jedynie szacunkowe ceny. Ostateczny koszt instalacji wewnętrznych zależy od wielu okoliczności – wybranego systemu instalacji, wybranych urządzeń, sprzętów i użytych materiałów, sposobu montażu, metrażu domu, indywidualnych oczekiwań inwestora i innych ważnych czynników. Warto też pamiętać, że koszty te wzrastają z roku na rok o kilka procent, a w ostatnim czasie obserwujemy szczególnie wysoki wzrost wszystkich kosztów związanych z budową domu.

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz.U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.)