Montaż kominka krok po kroku
Sprawdź, w którym momencie i w jaki sposób najlepiej zabrać się do montażu kominka. Wiele osób myśli o wyposażeniu swojego domu w kominek. Nie każdy ma jednak możliwość posiadania kominka otwartego, w którym pali się żywy ogień. Jest jednak wiele innych opcji, które można wybrać.
Będziemy mieli najmniej problemów z montażem kominka, jeśli zdecydujemy się na niego już na etapie projektowania domu, a przynajmniej przed rozpoczęciem budowy. Znając rodzaj i wielkość kominka, a zwłaszcza wiedząc, w którym miejscu ma stanąć, można w razie potrzeby odpowiednio wzmocnić fundament lub strop, wykonać niepalną posadzkę, a przede wszystkim wznieść komin o właściwych wymiarach.Trzeba pamiętać, że w pomieszczeniu z kominkiem powinna być kratka wentylacyjna wywiewna. Zapewnienie prawidłowej wentylacji w pomieszczeniu, w którym jej od początku nie zaplanowano, stanowi później nie lada problem.Oczywiście montaż kominka jest możliwy także w starym, zamieszkanym już domu, ale musimy być wtedy przygotowani na spore zamieszanie – zniszczenie, a potem konieczność naprawy posadzki, ścian, stropu...
Wideo: jakie drewno najlepsze do kominka
Budowa kominka: jaki duży, jaki mocny
Przed przystąpieniem do budowy kominka należy podjąć decyzję o jego rodzaju, a najlepiej wybrać już konkretny projekt. Jeśli zdecydujemy się na tradycyjny kominek otwarty, ważne jest ustalenie jego wymiarów. Można kierować się zasadą, że wielkość otworu paleniska powinna wynosić od 1:60 do 1:70 powierzchni pomieszczenia, w którym ma się ono znaleźć.Zależność wielkości kominka od wielkości pomieszczenia wynika z tego, że do spalania paliwa potrzebna jest znaczna ilość powietrza, a będzie ono zasysane właśnie z pomieszczenia. Jeżeli kominek będzie zbyt duży, mogą wystąpić problemy z jego prawidłowym funkcjonowaniem.Jeśli decydujemy się na montaż kominka zamkniętego, bo zależy nam na tym, by był efektywnym źródłem ciepła, powinniśmy zwrócić uwagę na jego moc grzewczą.
Sprawdź też:
Istotna jest nie tyle moc maksymalna, co tak zwana nominalna, czyli ta, która będzie do naszej dyspozycji przez dłuższy czas, a nie chwilowo. Jest to średnia z mocy kominka mierzonej przez trzy godziny palenia w nim.Wartość mocy grzewczej niezbędnej do ogrzania domu można w prosty sposób wyliczyć, posługując się wskaźnikiem zapotrzebowania na ciepło na 1 m2 ogrzewanej powierzchni. W zależności od tego, jak dom jest zaizolowany, moc nominalna kominka potrzebna do ogrzania 1 m2 pomieszczenia o standardowej wysokości (2,5-2,8 m) wynosi od 0,08 kW dla domów budowanych współcześnie, dobrze zaizolowanych, do 0,14 kW dla domów starych, bez izolacji.Dokładniejszą wartość zapotrzebowania na moc urządzenia grzewczego można znaleźć w projekcie budowlanym domu lub poprosić o jej obliczenie projektanta instalacji grzewczych.
Montaż kominka: dobry ciąg
Nie tylko do oddychania. Niezależnie od rodzaju kominka zawsze potrzebne jest doprowadzenie do niego powietrza (a dokładniej tlenu będącego jego składnikiem) niezbędnego w procesie spalania.W szczelnym pomieszczeniu ogień w kominku nie chce się palić, a w dodatku efektem niezupełnego spalania i kłopotów z ciągiem kominowym jest duże ryzyko zatrucia się czadem. Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest wykonanie specjalnego kanału, którym powietrze z zewnątrz może dopływać w odpowiedniej ilości bezpośrednio do kominka. Powierzchnia przekroju kanału w przypadku kominka otwartego nie powinna być mniejsza niż 4-5% powierzchni otworu paleniska.Wkłady kominkowe często mają otwór do podłączenia kanału. Jego minimalna powierzchnia jest określana dla konkretnego urządzenia przez jego producenta.
Miejsce na kominek w domu
Pamiętajmy, że po wybudowaniu kominka nie będziemy już mogli go przestawić. Wybór miejsca trzeba zatem dobrze przemyśleć. Istotne są oczywiście względy funkcjonalne. Obok kominka powinny się zmieścić meble – z reguły każdy chce ustawić przy nim fotele lub kanapy.
Sprawdź też:
Dodatkowo należy zachować bezpieczną odległość między nimi a paleniskiem i pamiętać o wygodnym przejściu.Na pewno warto zadbać też o to, by kominek był dobrze widoczny – ma być przecież ozdobą wnętrza. To wszystko trzeba pogodzić ze względami technicznymi, przede wszystkim z usytuowaniem komina.Kominek powinien być możliwie blisko niego, tak by łączący je przewód mógł być prosty. Załamania ograniczają siłę ciągu i sprzyjają osadzaniu się zanieczyszczeń utrudniających przepływ spalin.
Montaż kominka: kolejność prac
Najlepiej rozpocząć montaż kominka zamkniętego jeszcze przed wprowadzeniem się do domu, ale już po wykonaniu stanu surowego zamkniętego i wylewek. Gdy pomieszczenie jest już przygotowane, to znaczy podłoga jest w nim wystarczająco wytrzymała (masa kominka z obudową to 200-1000 kg), jest w nim komin z przewodem dymowym i kratka wentylacyjna, można rozpocząć montaż kominka. Otwarty muruje się z ceramicznej cegły pełnej. Zamknięty to przede wszystkim wkład, który się kupuje i ustawia w wybranym miejscu. W obu przypadkach nie warto eksperymentować – pracę powinni wykonać wyszkoleni i doświadczeni fachowcy, bo za pierwszym razem (a nawet drugim i trzecim) nie da się uniknąć błędów, których naprawa w przypadku kominków jest kłopotliwa i kosztowna.Sztuka murowania kominka otwartego polega przede wszystkim na zachowaniu odpowiednich proporcji wymiarów i kształtu paleniska. Wkład kominkowy trzeba jedynie starannie wypoziomować i połączyć z kominem. Potem pozostaje wykonanie ozdobnej obudowy i właśnie ten etap robót jest najbardziej pracochłonny.
Jaki komin do kominka?
Ponieważ dym z nowoczesnych wkładów kominkowych o wysokiej sprawności ma stosunkowo niską temperaturę, w kominie może się wykraplać para wodna, tworząc z innymi składnikami spalin kwas. Komin powinien więc być odporny na jego działanie. Zwykły, murowany z cegły, może szybko się zniszczyć. Obecnie bardzo często stosowane są tak zwane systemowe kominy z bloczków betonowych z wkładem z kwasoodpornej ceramiki. Możliwe jest też wymurowanie komina z cegły i włożenie do niego stalowego wkładu żaroodpornego.Najdroższym rozwiązaniem jest zastosowanie dwuściennego komina stalowego – jest on za to najłatwiejszy do wykonania, gdy zorientujemy się, że w już wybudowanym domu brakuje komina, do którego można by podłączyć niezaplanowane wcześniej palenisko.
Sprawdź też:
Pamiętajmy, że w pomieszczeniu z kominkiem, niezależnie od jego rodzaju (wyjątkiem są kominki elektryczne), musi być kratka wentylacyjna wywiewna. A więc budując komin, trzeba zrobić w nim nie tylko przewód dymowy, ale także drugi – wentylacyjny.
Rozwiąż QUIZ i sprawdź, czy wiesz, jak wybierać kominek
Montaż kominka: systemy grzewcze
Kominek z wkładem często instaluje się, by współpracował z instalacją rozprowadzającą ciepłe powietrze, czyli z systemem DGP. Wówczas na wkład zakłada się okap (zwykle blaszany) z króćcami do podłączenia kanałów do transportowania powietrza.Najczęściej stosuje się kanały elastyczne, więc montuje się je bez kłopotu, prowadząc każdy do innego pokoju. Najłatwiej umieścić je na nieużytkowym poddaszu. Gdy nie ma takiej możliwości, należy znaleźć dla nich miejsce, które będzie łatwo obudować. Trzeba przy tym brać pod uwagę to, że kanały nie powinny zbyt gwałtownie zmieniać kierunku, by nie stwarzały dużego oporu przepływającemu nimi powietrzu. Kanały zwykle układa się już po zainstalowaniu wkładu kominkowego, najlepiej zanim jeszcze rozpoczną się w domu prace wykończeniowe. Dopiero po połączeniu wkładu z kanałami można robić obudowę kominka.
Sprawdź też:
Inny popularny system grzewczy z kominkiem jako źródłem ciepła wymaga wykonania wodnej instalacji centralnego ogrzewania. Potrzebny jest wtedy specjalny wkład kominkowy skonstruowany tak, by mógł podgrzewać przepływającą nad paleniskiem wodę, czyli kominek z płaszczem wodnym.Wówczas po zainstalowaniu wkładu konieczne jest jeszcze podłączenie go do instalacji grzewczej, którą trzeba wykonać zgodnie z obowiązującymi przepisami. W przeciwnym wypadku może być niebezpieczna. Pamiętajmy, że podgrzewana woda zwiększa swą objętość i jeśli nie przewidzi się dla niej ujścia (zamontowanego we właściwym miejscu naczynia wzbiorczego), może rozerwać instalację. Wkład z płaszczem wodnym najlepiej zainstalować przed montażem instalacji c.o., a jego obudowę wykonuje się oczywiście na końcu.