Gdy balkon straszy pęknięciami i dziurami w betonowej płycie, najwyższy czas na jego naprawę. Mimo tego, że remont balkonu to spore wyzwanie, warto się z nim zmierzyć samodzielnie. Z naszą instrukcją krok po kroku prawidłowa izolacja balkonu nie będzie już problemem.
Z powierzchni balkonu trzeba usunąć odspojone fragmenty – przygotowanie podłoża przed nakładaniem warstw naprawczych ma decydujące znaczenie dla ich trwałości
Oceń stan techniczny balkonu
Zanim przystąpisz do remontu balkonu, powinieneś ocenić jego stan techniczny. Warto ustalić przyczyny uszkodzeń – czy wynikają one z błędnego wykonania płyty balkonowej, czy źle dobranych rozwiązań. Gdy je usuniesz, bez przeszkód możesz przystąpić do naprawy balkonu.
Pamiętaj, żeby podczas remontu balkonu czy tarasu stosować preparaty jednej marki, a najlepiej zalecane przez firmę systemy naprawcze. Dzięki temu, będziesz mieć gwarancję uzyskania odpowiednich parametrów technicznych, a balkon będzie ci służył przez długie lata.
Częstym powodem uszkodzeń płyty balkonowej jest jej zawilgocenie, które przyspiesza procesy korozyjne. Może być ono widoczne na spodzie i obrzeżach balkonu – występują wtedy przebarwienia, rdzawe albo solne wykwity. Przyczyny zawilgocenia mogą być różne: uszkodzenie poziomej izolacji przeciwwodnej, brak spadku w kierunku zewnętrznej krawędzi albo brak odprowadzenia wody z balkonu z pełną balustradą.
Uszkodzenia płyty balkonowej mogą również wynikać z użycia nieodpowiednich materiałów. Ubytki w betonie konstrukcyjnym powstają najczęściej przez karbonizację betonu (w wyniku działania CO2). Efektem jest obniżenie pH betonu, który przez to przestaje spełniać funkcję ochronną. Dochodzi do korozji stali. Skorodowana stal ma mniejszą wytrzymałość i zwiększając objętość, doprowadza do rozsadzania betonu.
Potrzebne preparaty: do antykorozyjnego zabezpieczania zbrojenia, do warstwy sczepnej, do warstwy naprawczej, do wyrównywania powierzchni, do gruntowania, do izolacji przeciwwilgociowej, do uszczelniania dylatacji w kartuszach oraz taśmy. Potrzebne narzędzia: wałek lub pędzel, wysięgnik teleskopowy do wałka, wiertarka z drucianą końcówką, metalowa paca.
KROK I - Przygotowanie podłoża
Autor: SIKA
Z powierzchni balkonu trzeba usunąć odspojone fragmenty – przygotowanie podłoża przed nakładaniem warstw naprawczych ma decydujące znaczenie dla ich trwałości
Z powierzchni balkonu trzeba usunąć odspojone fragmenty – przygotowanie podłoża przed nakładaniem warstw naprawczych ma decydujące znaczenie dla ich trwałości
KROK II - Oczyszczanie elementów zbrojenia
Autor: BOLIX
Jeżeli odsłonięte zbrojenie okaże się skorodowane, konieczne będzie odkucie betonu aż do nieskorodowanego fragmentu. Odsłoniętą stal zbrojeniową należy oczyścić mechanicznie, następnie odkurzyć lub umyć wodą pod ciśnieniem. Do oczyszczenia stali ze skorodowanych warstw można użyć wiertarki z drucianą końcówką
Jeżeli odsłonięte zbrojenie okaże się skorodowane, konieczne będzie odkucie betonu aż do nieskorodowanego fragmentu. Odsłoniętą stal zbrojeniową należy oczyścić mechanicznie, następnie odkurzyć lub umyć wodą pod ciśnieniem. Do oczyszczenia stali ze skorodowanych warstw można użyć wiertarki z drucianą końcówką
KROK III - Zabezpieczenie antykorozyjne
Autor: BOLIX
Oczyszczone zbrojenie pokrywa się preparatem antykorozyjnym zalecanym przez producenta systemu do naprawy balkonów, którego produkty będa stosowane. Może to być powłoka malarska albo zaprawa nakładana pędzlem lub szczotką. Preparatem antykorozyjnym należy pokryć całą odsłoniętą powierzchnię zbrojenia
Oczyszczone zbrojenie pokrywa się preparatem antykorozyjnym zalecanym przez producenta systemu do naprawy balkonów, którego produkty będa stosowane. Może to być powłoka malarska albo zaprawa nakładana pędzlem lub szczotką. Preparatem antykorozyjnym należy pokryć całą odsłoniętą powierzchnię zbrojenia
KROK IV - Nakładanie warstwy sczepnej
Autor: BOLIX
Po przygotowaniu podłoża nakłada się warstwę sczepną, która gwarantuje, że zaprawa naprawcza zostanie trwale połączona z podłożem. Warstwę sczepną trzeba nanieść na nieco większą powierzchnię niż ta, która ma być naprawiana
Po przygotowaniu podłoża nakłada się warstwę sczepną, która gwarantuje, że zaprawa naprawcza zostanie trwale połączona z podłożem. Warstwę sczepną trzeba nanieść na nieco większą powierzchnię niż ta, która ma być naprawiana
KROK V - Naprawianie ubytków
Autor: BOLIX
Ubytki w betonie wypełnia się zaprawą naprawczą, nazywaną czasem zaprawą wyrównawczą. Można nakładać kilka warstw zaprawy naprawczej, ale trzeba wtedy pamiętać o położeniu między nimi warstwy sczepnej
Ubytki w betonie wypełnia się zaprawą naprawczą, nazywaną czasem zaprawą wyrównawczą. Można nakładać kilka warstw zaprawy naprawczej, ale trzeba wtedy pamiętać o położeniu między nimi warstwy sczepnej
KROK VI - Wyrównywanie szpachli
Autor: BOLIX
Podłoże po nałożeniu zaprawy naprawczej wyrównuje się specjalną szpachlą. Należy ją nakładać równomiernie warstwą grubości 1-10 mm.
Trzeba pamiętać o zrobieniu spadku w kierunku zewnętrznej krawędzi balkonu
Podłoże po nałożeniu zaprawy naprawczej wyrównuje się specjalną szpachlą. Należy ją nakładać równomiernie warstwą grubości 1-10 mm.
Trzeba pamiętać o zrobieniu spadku w kierunku zewnętrznej krawędzi balkonu
KROK VII -Gruntowanie płyty balkonowej
Autor: SOPRO
Używa się do tego specjalnych preparatów zmniejszających nasiąkliwość tych części podłoża, które zostały poddane renowacji i wzmacniają jednocześnie powierzchnię, która nie była odnawiana. W ten sposób przygotowują ją do ułożenia izolacji przeciwwilgociowej. Preparat gruntujący może być naniesiony wałkiem albo pędzlem
Używa się do tego specjalnych preparatów zmniejszających nasiąkliwość tych części podłoża, które zostały poddane renowacji i wzmacniają jednocześnie powierzchnię, która nie była odnawiana. W ten sposób przygotowują ją do ułożenia izolacji przeciwwilgociowej. Preparat gruntujący może być naniesiony wałkiem albo pędzlem
KROK VIII - Układanie izolacji
Autor: SIKA
Do uszczelniania balkonów stosowane są najczęściej zaprawy wodoszczelne, które nanosi się w dwóch warstwach. Bezspoinowa, elastyczna powłoka zabezpiecza przed wilgocią i spływającą po balkonie wodą. Niektórzy producenci zalecają, by pierwszą warstwę folii wzmocnić, wkładając w nią przed zastygnięciem tkaninę z włókna szklanego. W miejscach narażonych na intensywne opady trzeba nałożyć trzecią warstwę zaprawy.
Do uszczelniania balkonów stosowane są najczęściej zaprawy wodoszczelne, które nanosi się w dwóch warstwach. Bezspoinowa, elastyczna powłoka zabezpiecza przed wilgocią i spływającą po balkonie wodą. Niektórzy producenci zalecają, by pierwszą warstwę folii wzmocnić, wkładając w nią przed zastygnięciem tkaninę z włókna szklanego. W miejscach narażonych na intensywne opady trzeba nałożyć trzecią warstwę zaprawy.
Krok IX - Układanie okładziny z płytek
Autor: Krzysztof Zasuwik
Dopiero po całkowitym wyschnięciu zapraw uszczelniających można przyklejać okładzinę balkonową.
Do przyklejania płytek ceramicznych musi zostać użyty klej o wysokiej wytrzymałości mechanicznej, który jest jednocześnie elastyczny. Nakłada się go nie tylko na płytę balkonu, lecz także na płytkę, która ma być przyklejana. Inaczej można postępować tylko wtedy, gdy stosowana jest specjalna półpłynna zaprawa do klejenia kontaktowego przeznaczona wyłącznie do nanoszenia na podłoże.
Spoinowanie płytek ceramicznych wykonuje się spoiną z dodatkiem emulsji elastycznej – taką, która wytrzyma zmiany temperatury i naprężenia przez nie powodowane. Spoinowanie można rozpocząć nie wcześniej niż 24 godziny po przyklejeniu płytek, ale niektóre preparaty wymagają nawet trzydniowej przerwy. Do wypełnienia szczelin dylatacyjnych używa się mas silikonowych.
Dopiero po całkowitym wyschnięciu zapraw uszczelniających można przyklejać okładzinę balkonową.
Do przyklejania płytek ceramicznych musi zostać użyty klej o wysokiej wytrzymałości mechanicznej, który jest jednocześnie elastyczny. Nakłada się go nie tylko na płytę balkonu, lecz także na płytkę, która ma być przyklejana. Inaczej można postępować tylko wtedy, gdy stosowana jest specjalna półpłynna zaprawa do klejenia kontaktowego przeznaczona wyłącznie do nanoszenia na podłoże.
Spoinowanie płytek ceramicznych wykonuje się spoiną z dodatkiem emulsji elastycznej – taką, która wytrzyma zmiany temperatury i naprężenia przez nie powodowane. Spoinowanie można rozpocząć nie wcześniej niż 24 godziny po przyklejeniu płytek, ale niektóre preparaty wymagają nawet trzydniowej przerwy. Do wypełnienia szczelin dylatacyjnych używa się mas silikonowych.
W Muratorze 12/24 przeczytasz m. in. o pompach ciepła powietrznych i gruntowych, jakie prace prowadzić zimą na budowie, które wzory płytek są modne, co zmienić w domu dla wygody osób z niepełnosprawnościami. 160 stron fachowych porad!