Ścianki działowe na stelażu trzeba umieć montować. Zobacz, jak nie popełnić błędów
Płyty gipsowo-kartonowe, czyli tak zwane suche tynki, stają się popularnym materiałem do budowy ścianek działowych. Nic dziwnego - można je zbudować nawet bez przygotowania technicznego. Jednak trzeba wiedziec, jak zastosować płyty g-k do ściani działowej, jak prawidłowo je wykonać, aby uniknąć podstawowych błędów.
Autor: Krzysztof Zasuwik
Ścianki z płyt gipsowo-kartonowych na stelażu wykonuje się szybko, lecz potrzebna jest do tego wiedza i staranność. Ścianki szkieletowe montuje się praktycznie bez udziału prac mokrych. Po zamocowaniu płyt tworzą gładkie powierzchnie, które w przeciwieństwie do ścianek murowanych można od razu po zagruntowaniu pomalować, wytapetować lub wyłożyć płytkami. Dodatkowym ich atutem jest to, że można je łatwo zdemontować.
Ścianki działowe z płyt g-k to wygoda
Ścianki działowe charakteryzują się małą masą (20-25 kg/m2). Możemy je zbudować w dowolnym miejscu na stropie żelbetowym. Wystarczy zamontować stalowy ruszt i przytwierdzić do niego obustronnie płyty gipsowo-kartonowe. Przestrzeń pomiędzy płytami wypełnia się wełną mineralną. To także miejsce, w którym możemy ukryć przewody instalacyjne. Takie rozwiązanie w razie awarii instalacji gwarantuje szybszy i łatwiejszy dostęp do przewodów niż w przypadku ścian murowanych. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że w miejscach przebiegu grubszych rur ścianka powinna być pogrubiona, aby zmieściła przewody wraz z ich izolacją.
Jakie płyty g-k użyć do budowy ścianki działowej?
Płyty zwykłe typ A. Jeszcze niedawno nazywane GKB. Wykonane są z gipsu obłożonego z obu stron kartonem, który je wzmacnia i uelastycznia. Najlepiej stosować płyty gipsowe z wyprofilowanymi dłuższymi krawędziami, dzięki którym łatwiej jest wykonać mocną i trwałą spoinę na połączeniu płyt. Płyty typu A nadają się do pomieszczeń o maksymalnej wilgotności 70%.
Płyty woda typ Hz. Dawniej GKBI. To specjalny rodzaj płyt gipsowo-kartonowych zaimpregnowanych środkiem hydrofobowym – wodouodpornione. Stosuje się je w pomieszczeniach, w których panuje okresowo (do 12 godzin na dobę) podwyższona wilgotność względna do 85% (na przykład w łazience czy kuchni). Należy jednak pamiętać, aby pomieszczenia te miały sprawną wentylację odprowadzającą na zewnątrz nadmiar wilgoci.
Płyty ogień typ D, F. Dawniej zwane GKF. Są ogniouodpornione, dlatego mogą być stosowane do wykonywania ścian działowych o odporności ogniowej w pomieszczeniach, w których wilgotność względna nie przekracza 70%.
Płyty woda ogień typ D, F, Hz. Dawniej GKFI. Są równocześnie odporne na wilgoć i ogień. Mają rdzeń z włókna szklanego, który podczas pożaru utrzymuje gips w stanie nienaruszonym nawet do dwóch godzin. Takie płyty są droższe, lecz w czasie pierwszych godzin pożaru zapewnią ochronę przed ogniem na przykład drewnianych elementów konstrukcyjnych domu.
Co jeszcze należy kupić do budowy ścianki działowej?
Profile - wykonane są ze stali ocynkowanej. Pierwszy ich rodzaj to tak zwane profile poziome U. Przytwierdza się je między innymi do podłogi i sufitu. W profilach poziomych mocuje się drugi rodzaj – profile pionowe C, które dodatkowo przytwierdzamy do ścian bocznych. Dostępne są w szerokościach 50, 75 i 100 mm (dobieramy je w zależności od wysokości ścianki, jej funkcji czy przewidywanego obciążenia). Profile o najmniejszym przekroju stosujemy do budowy ścianek działowych o wysokości do 3 m, bezpieczniej jednak stosować profile szersze, gdyż przy wysokości ścianki powyżej 2,80 cm mogą się uginać. Do zakańczania wolnej krawędzi ścianki lub krawędzi otworów drzwiowych stosuje się specjalne, wzmocnione profile UAUA, zwane profilami ościeżnicowymi.
Wkręty i kołki - do połączeń profili służą małe wkręty, tak zwane pchełki. Musimy zaopatrzyć się także w kołki rozporowe do szybkiego montażu. Służą one do mocowania profili do podłóg, ścian i sufitów. Do mocowania płyt g-k do profili stosuje się blachowkręty.
Taśmy zbrojące - służą do wzmacniania połączeń pomiędzy płytami i zapobiegania pęknięciom spoiny gipsowej. Taśm z włókna szklanego możemy używać zarówno do połączeń pionowych, jak i poziomych. Są odporne na wilgoć i w odróżnieniu od taśm papierowych nie wymagają zwilżenia wodą przed wtopieniem w masę. Należy rownież pamiętać, że taśmy papierowej nie można stosować, jeśli chcemy mieć ścianę działową o zwiększonej odporności ogniowej.
Masy szpachlowe - możemy je kupić w postaci proszku, który rozrabiamy wodą w określonych proporcjach, lub w postaci gotowej do użycia masy. Masą do pierwszego i drugiego szpachlowania, w którą wtapia się taśmę lub siatkę zbrojącą, wypełniamy połączenia poszczególnych płyt oraz ścian z płytami. Możemy także posłużyć się masami niewymagającymi użycia taśmy czy siatki. Powinniśmy również zaopatrzyć się w masę wygładzającą. Służy ona do wykańczania połączeń płyt tak, aby nie były widoczne.
Montaż stelaża
Autor: LAFARGE GIPS
Przed rozpoczęciem montażu stelaża do profili Umocowanych do podłogi i sufitu oraz profili C mocowanych do ścian przyklejamy taśmę akustyczną z pianki polietylenowej lub gumy. Polepszy ona komfort akustyczny
Montaż płyt i wełny mineralnej
Autor: LAFARGE GIPS
Płyty przycina się łatwo. Rysujemy linię, nożem przecinamy karton, następnie na podkładce łamiemy płytę i przecinamy karton z drugiej strony
