Łączniki do murów i betonu: gwoździe, kołki, kotwy
Jakie wybrać gwoździe i kołki do betonu? Do cegły ceramicznej, klinkieru, betonu, silikatów, pustaków trzeba zastosować odpowiednie łączniki, które udźwigną wszystko, co zamierzamy na nich zawiesić.
Cegły, bloczki lub żelbetowe konstrukcje to twardy orzech do zgryzienia. Po pierwsze, musisz zapamiętać, że zwykłe gwoździe są dobre tylko do drewna. Po drugie, postaraj się wykonywać otwory w ścianach narzędziem, które poradzi sobie z twardością materiału, a przy tym nie spowoduje jego uszkodzenia. W wyrobach kruchych – pustakach, betonie komórkowym – wierć bez udaru. Do żelbetu, silikatów, cegieł pełnych nie zabieraj się, jeśli nie masz młotowiertarki z udarem pneumatycznym. Kolejną kwestią jest dobre rozeznanie w ofercie gwoździ, wkrętów, dybli i kotew. Pocieszające jest to, że do każdego materiału i do każdego ciężaru zdołasz dopasować odpowiedni typ i rozmiar łącznika.
Gwoździe do murów i betonu
Do murów nadają się tylko specjalne gwoździe. Najłatwiej je wbijać w beton komórkowy o gęstości objętościowej 350-500 kg/m3. Kłopot w tym, że zwykłe gwoździe wychodzą z miękkiego betonu jeszcze łatwiej niż w niego weszły. Potrzeba gwoździ o przekroju kwadratowym lub spiralnym o długości od 4 do 30 cm. One klinują się tak, jak trzeba. W najtwardsze materiały ścienne możesz wbijać specjalne, hartowane gwoździe do betonu – przeważnie o ryflowanym trzpieniu. Gwoździe, inaczej niż wkręty, po wydobyciu ze ściany do niczego się już nie nadają, wkręty są natomiast wielokrotnego użytku.
Kołki rozporowe do betonu
Najbardziej rozpowszechniony zestaw do mocowania różnych przedmiotów na ścianach to wkręt i kołek rozporowy. Czasem wkręt zastąpiony jest haczykiem i wtedy najlepiej nadaje się do zawieszania obrazków, półek i szafek. Może być także zwieńczony oczkiem lub uszkiem, do których da się przywiązać linkę. Kołki i wkręty są oferowane na sztuki lub w paczkach po kilka albo kilkanaście par. Kołki poszczególnych typów, a jest ich całkiem sporo, dostępne są także w bogatej gamie rozmiarowej – od drobnych do długich i grubych. Standardowe kołki wykonane są z plastiku, a konkretnie polipropylenu lub nylonu. Ich konstrukcja umożliwia rozpieranie w dwóch przeciwnych kierunkach. Nowocześniejsze są czterokierunkowe. One zdecydowanie lepiej klinują się w otworach.
Kołki do ścian nośnych i działowych
- Kołki krótkie
Kołki krótkie mają długość do 2 cm. Polecane są do osadzania w ścianach z bloczków silikatowych. Bloczki takie mają wewnątrz kanały o średnicy około 2 cm. Długi kołek, trafiwszy w taką pustą przestrzeń, nie mógłby się dobrze zakotwić. Krótki na szczęście nie sięgnie do kanału.
- Kołki do pustaków
Dłuższe, średnicy minimum 6 mm, z rozciętym bądź nierozciętym czubkiem, o czterokierunkowym rozparciu. Dzięki temu mogą lepiej zakleszczyć się w pustaku i to na dłuższym odcinku, zapewniając znacznie stabilniejsze połączenie niż kołki standardowe. Warte polecenia są też kołki zapętlające. Podczas osadzania wkrętu skręcają się i zwijają, tworząc coś na kształt plastikowego supła wypełniającego pustą przestrzeń.
- Kołki do betonu komórkowego
Do betonu komórkowego zaleca się kołki nylonowe o średnicy nie mniejszej niż 6 mm, a do cięższych elementów (regałów, szafek kuchennych) – metalowe, które wbija się w nawiercony otwór. Kołki takie podczas wkręcania powodują miejscowe zagęszczenie gazobetonu, dzięki czemu połączenie znacznie zyskuje na solidności. Ciekawym rozwiązaniem są też kołki wkręcane – metalowe lub plastikowe. One nie wymagają wiercenia. Mają zewnętrzny gwint, który wrzyna się w beton. Po osadzeniu takiego kołka można umieszczać w nim wkręt.
- Kołki wbijane
To tak zwane kołki szybkiego montażu. Zamiast wkrętu mają w parze metalowy trzpień z płaskim łebkiem, takim jak gwóźdź. Czasem trzpień wykonany jest z wysokiej jakości twardego tworzywa sztucznego. Po umieszczeniu takiego kołka w otworze jednym lub dwoma silnymi uderzeniami wbija się trzpień i to wystarczy.
- Kołki z krótką strefą rozprężną
Są długie, ale rozpręża się tylko ich końcowy odcinek. Służą do mocowania do ścian listew drewnianych, bez wcześniejszego nawiercania otworu. Wierci się przez przyłożony drewniany element, po czym wkłada kołek i umieszcza wkręt. Inaczej trzeba by kołek osadzić wcześniej w murze, następnie przewiercić listwę, nacelować otworem na otwór i przełożyć oraz dokręcić wkręt.
- Kołki do systemów ociepleń
Służą do przytwierdzania płyt termoizolacyjnych do ścian. Stanowią dodatkowe mocowanie, kiedy płyty są przyklejane lub też funkcjonują samodzielnie – jak ma to miejsce w przypadku tak zwanych elewacji wentylowanych, gdy płyty umieszcza się na wcisk między elementami rusztu nośnego. Do wełny mineralnej używane są kołki z trzpieniem stalowym, a do styropianu wystarczą z wbijanym trzpieniem plastikowym.
Przeczytaj też:
Ciekawym produktem są kołki, których tarczki podczas wkręcania zagłębiają się w ociepleniu. Służy do tego specjalna nakładka podczepiana do wkrętarki. Podczas wkręcania kołka wycina okrągłe gniazdo o stałej średnicy i głębokości. Wypełnia się je później krążkiem wełny lub styropianu i dzięki temu miejsce kołkowania nie stanowi mostka termicznego.
- Kołki do śrub
Nie tylko wkręty da się osadzać wewnątrz kołków. Są kołki produkowane z syntetycznej gumy. Wewnątrz mają mosiężną, gwintowaną wkładkę, dzięki czemu można w nie wielokrotnie wkręcać tudzież wykręcać z nich śruby.
Kotwy chemiczne
Do elementów rozmiaru XXL i wagi ciężkiej służą kotwy chemiczne. Nazywa się je także kotwami wklejanymi. Sprzedawane są w komplecie, który stanowią gwintowany pręt oraz dwuskładnikowa żywiczna masa wypełniająco-klejąca pakowana w plastikowy kartusz, identycznie jak silikon lub klej montażowy. Najpierw w murze nawierca się otwór zalecanej średnicy i długości, następnie – korzystając z wyciskarki do silikonu – nakłada masę, aby po chwili wetknąć w nią pręt. Po kilkudziesięciu minutach masa twardnieje i pręt zostaje uwięziony w murze.
Przeczytaj też:
Do pustaków stosuje się dodatkowo elastyczne siatkowe tuleje. Tuleja musi być wsadzona w otwór przed wypełnieniem go masą. Zabezpiecza przed wpłynięciem żywicy w otwory pustaka. Kotwy tego rodzaju zapewniają najmocniejsze połączenie. Trzeba ogromnej siły, żeby wyrwać je z podłoża. Mają też i wady. Pierwszą jest z pewnością wysoka cena. Drugą – że nie da się ich już usunąć ze ścian, tak jak zwykłych kołków.
Autor: archiwum redakcji
Więcej informacji o innych łącznikach do murów i betonu znajdziesz w czerwcowym numerze "Muratora". W magazynie ponadto:
> Pozwolenie na budowę - formalności budowlane krok po kroku
> Wybieramy bramy garażowe
> Stropy - planuj, licz i buduj
> Docieplenie starych ścian - jak uniknąć błędów
> Klimatyzatory - porównujemy parametry i ceny
Polecany artykuł:
Sprawdź się!
Nie wszystko da się powiesić na taśmie klejącej. Czasem trzeba chwycić wiertarkę w dłoń i wkręcić kołek. Sprawdź, czy wiesz jak dobrać łącznik do materiału ściany lub stropu?
