Duże przeszklenia w domu. Jak zamontować okna tarasowe?
Im większe gabaryty okna, tym więcej wyzwań stawia ono monterom stolarki. Duże okna tarasowe trzeba dobrze podeprzeć, wypoziomować, przytwierdzić, uszczelnić i oszklić. Przedstawiamy kompendium wiedzy o montażu okien wielkoformatowych.
Autor: MS WIĘCEJ NIŻ OKNA
Dzięki dobrym parametrom termicznym okna tarasowe nie będą powodować wychładzania wnętrz i wpuszczą pod dach mnóstwo słońca
Ustawienie okien tarasowych
Okna rozmiarów XXL są dowożone na budowę w dwóch częściach – oddzielnie ościeżnice i skrzydła, oddzielnie szyby. Skrzydła trzeba zdemontować, bo instalację zaczyna się od ościeżnic, a skrzydła by w tym przeszkadzały. Gdy dom ma być ocieplony od zewnątrz okna ustawiono w otworach tak, żeby ich ramy licowały się z płaszczyzną ścian. Później, gdy doklejona zostanie izolacja termiczna, tworzące ją płyty będą zachodzić na ościeżnice, dzięki czemu obwodowe mostki termiczne wokół okien zostaną zminimalizowane.
- Przeczytaj też: Drewniane okna tarasowe - rodzaje, montaż, zalety
Oparcie na podwalinach termoizolacyjnych
Ramy okien tarasowych trzeba oprzeć na dodatkowych elementach, aby po ułożeniu ocieplenia podłogi, zrobieniu wylewki i wykończeniu jej posadzką dolna krawędź ościeżnicy znalazła się ponad jej powierzchnią. W tym celu najczęściej stosuje się tak zwane poszerzenia. To wielokomorowe profile z PCW, nieco węższe od ościeżnicy, podczepiane do niej, zanim ta znajdzie się w przygotowanym otworze. Ich izolacyjność cieplna jest podobna jak profili, z których zbudowana jest ościeżnica. Współczynnik przenikania ciepła Uf wynosi 0,8-1,4 W/(m2.K). Wysokość poszerzenia może dojść nawet do 26 cm.
Alternatywnym rozwiązaniem jest wykorzystanie gotowych podwalin podokiennych z klinarytu (odmiana polistyrenu), nazywanych podprożami.
Połączenie ze ścianami, nadprożem i stropem
Wypoziomowane i wypionowane okno przytwierdza się do muru. Do wyboru masz kilka metod montażu. Za najsolidniejszą uchodzi łączenie ościeżnic ze ścianą na dyble stalowe, śruby do betonu lub wkręty z kołkami rozporowymi – dobrane stosownie do materiału, z którego zbudowano dom. Taki montaż wymaga wiercenia w ościeżnicy i w murze. Później w otwór wkłada się łącznik. Jeśli jest to dybel stalowy, wbija się go delikatnie i następnie dokręca.
Gdy używasz wkrętów do betonu – wystarczy je wkręcać. W przypadku zwykłych wkrętów najpierw w otworze umieszcza się plastikowy kołek, a dopiero po tym osadza wkręt. Otwory pod dyble muszą być wiercone bez udaru.
Profile z PCW powinny być tak przewiercane, żeby nie naruszyć stalowych wzmocnień, o ile takie znajdują się wewnątrz.
Można też użyć kotew płaskich. One są łączone z ościeżnicami, zanim okno trafi na swoje miejsce. Każda kotwa powinna być przykręcona wkrętem do ościeżnicy, a potem dwoma wkrętami do muru.
- Przeczytaj także: Jakie wybrać okna do domu? Kupujemy okna do domu
Szczelny montaż trójwarstwowy
Wybierając okna o wysokiej izolacyjności termicznej, trzeba też zdecydować się na szczelny montaż. Zakłada on użycie materiału termoizolacyjnego na obwodzie okna (może być to uszczelniająco-montażowa piana PUR lub taśma rozprężna) oraz taśm lub mas izolacyjnych osłaniających styk ościeżnic z murem od środka i od zewnątrz budynku.
Od wewnątrz umieszcza się taśmę paroizolacyjną. Będzie ona przeciwdziałać wnikaniu pary wodnej z ogrzewanych pomieszczeń między ramę a ścianę. Para skraplałaby się i dochodziłoby tam do miejscowego zawilgocenia. Taśmę taką przykleja się obwodowo, do krawędzi ościeżnicy, jeszcze przed jej zamocowaniem. Powinna dochodzić mniej więcej do połowy szerokości ramy i wystawać poza nią na około 10 cm.
Po osadzeniu ościeżnic i ich przymocowaniu szczeliny wokół ościeżnicy wypełnia się pianą PUR – jednoskładnikową lub dwuskładnikową. Pierwsza pęcznieje i twardnieje dzięki wilgoci zawartej w powietrzu i w podłożu. Druga zwiększa objętość i zyskuje odpowiednią konsystencję w wyniku reakcji chemicznej i wilgoć nie jest do tego niezbędna. Po stwardnieniu nadmiar piany odcina się nożem i można doklejać taśmę zewnętrzną.
To taśma paroprzepuszczalna. Uszczelnia ona styk ościeżnicy z murem, a jednocześnie pozwala odprowadzić na zewnątrz parę wodną, jeśli ta dostanie się między ścianę a okno.
W ostatnich latach asortyment taśm bardzo się zwiększył i pojawiły się również taśmy o zmiennym oporze dyfuzyjnym. Naklejone od wewnątrz domu zapewniają ochronę przed parą, a umieszczone od zewnątrz odprowadzą ją poza styk rama–mur. Jedna taśma zastępuje więc dwie.
Do sprzedaży trafiły też gęste masy, które są alternatywą dla taśm – niektóre mają właściwości paroizolacyjne, a inne paroprzepuszczalne.
Jeśli do ocieplenia wybrałeś poliuretanową gąbkową taśmę rozprężną, taśmy uszczelniające nie będą potrzebne. Rozprężną izolację nakleja się na ościeżnice przed ich wstawieniem w otwór, ale najczęściej wtykana jest ona w szczelinę między ościeżnicą a murem. Taśma rozpręża się pod wpływem temperatury – im jest ona niższa, tym wolniej. Po kilkunastu minutach ściśle wypełnia szczelinę.
Autor: Magdalena Murat
Sąsiednie ościeżnice spinana si się tymczasowo ściskami stolarskimi, po czym wzajemnie skręca
Szklenie dużych okien
Stresującym etapem montażu jest osadzanie szyb w ościeżnicach. Każda waży kilkadziesiąt kilogramów i wystarczy chwila nieuwagi, by ją stłuc. Kosztami obarczeni zostają wykonawcy, więc bardzo dbają, by nie doszło do uszkodzenia. Szyb nie mocuje się na klej. Zostają ściśle wpasowane w ościeżnice i zaklinowane na swoich miejscach.
- Przeczytaj także: Okna aluminiowe energooszczędne - czy okna aluminiowe są ciepłe?
Autor: Magdalena Murat
Szyby są dowożone wózkiem na miejsce instalacji i ostrożnie wstawiane w ramy
