Kominy. Jak zbudować komin z wkładem kwasoodpornym
Stalowy wkład kwasoodporny jest wymagany w sytuacjach, gdy komin murowany z cegły ma współpracować z kotłem gazowym lub kotłem olejowym. Kwasoodporny wkład stalowy umieszcza się w kominie po zakończeniu prac murarskich.
Komin wymurowany z cegły nadaje się do współpracy z kotłami gazowymi i olejowymi dopiero po umieszczeniu w jego wnętrzu kwasoodpornego wkładu stalowego.
Można to zrobić wsuwając wkład kwasoodporny od góry, gdy komin jest już wymurowany. Stalowe wkłady kominowe nie powinny być montowane w świeżo murowanych i tynkowanych kanałach kominowych. Trzeba zaczekać około dwóch tygodni na wyschnięcie zaprawy murarskiej. Stal kwasoodporna nie jest odporna na działanie zasad. Dlatego stalowe wkłady powinno się instalować dopiero po wyschnięciu zaprawy, którą murowano komin.
Przed zamontowaniem wkładu kwasoodpornego trzeba wykuć w ścianie kominowej otwór umożliwiający zamontowanie w dolnej części komina odstojnika kondensatu, wyczystki oraz trójnika do podłączenia kotła. Wysokość, na jakiej należy umieścić trójnik zależy od wielkości i rodzaju kotła.
Wkład kwasoodporny może być też stopniowo obmurowywany, ale trzeba uważać, by stalowego wkładu nie ubrudzić zaprawą, bo spowoduje to jego szybką korozję.
Jeśli chcemy zamontować stalowy wkład kwasoodporny w murowanym kominie, który wcześniej odprowadzał dym z kotła na węgiel, należy bardzo dokładnie wyczyścić kanał dymowy z sadzy, bo może ona zawierać związki powodujące korozję zewnętrznej powierzchni wkładu.
Kominy stalowe nie mogą odprowadzać spalin, gdy w powietrzu dostarczanym do spalania paliwa są związki chloru i fluoru (na przykład w zakładach fryzjerskich, pralniach oraz w pomieszczeniach, w których są składowane środki chemiczne). Ich obecność powoduje tak zwaną korozję chromianową stali – powstawanie siatki małych, okrągłych otworów.
Poszczególne elementy wkładu łączy się na wcisk (dlatego górny koniec każdego elementu ma zawsze nieco mniejszą średnicę niż dolny).
Gdy wkład ma odprowadzać spaliny z kotła wyposażonego w wydmuchujący je wentylator (komin pracuje wtedy w nadciśnieniu), na połączeniach powinny się znaleźć uszczelki.
Między ściankami wkładu, a ścianą z cegieł trzeba pozostawić niewielką szczelinę umożliwiającą swobodne poruszanie się wkładu podczas zmian temperatury. Dlatego wymiary kanału, w którym ma być umieszczony wkład, muszą być odpowiednio większe.
