Budowa komina w istniejącym domu
Budowa komina może nas czekać, kiedy chcemy mieć kominek lub wymienić stary piec. Często nie zdajemy sobie sprawy, że istniejący komin nie zawsze sprosta nowym wymaganiom.
Mamy wtedy kilka możliwości. Możemy oczywiście wybudować nowy komin, próbować naprawić stary, a nawet wykorzystać nieużywany przewód wentylacyjny, zmieniając jego funkcję. Jeżeli w domu brakuje wolnego przewodu spalinowego lub dymowego, to najprościej jest budowa komina na zewnątrz.
Najmniej kłopotliwe są w takiej sytuacji kominy stalowe. Ich montaż nie wymaga prac murarskich, więc nie ma kłopotów z brudem. Są lekkie, zatem nie potrzebują fundamentu – mocuje się je do ściany domu. Wznosi się je dużo łatwiej niż kominy murowane, bo poszczególne elementy łączy się przez wsunięcie jednego w drugi i zaciśnięcie stalową obejmą. Kupuje się po prostu zestaw elementów, z których składa się kompletny komin.
Kiedy potrzebny jest dodatkowy komin?
Najczęściej spotykana sytuacja, w której potrzebny jest dodatkowy komin wewnętrzny, to chęć wybudowania nieplanowanego wcześniej kominka lub ustawienia pieca wolno stojącego z dala od ściany zewnętrznej. Może się też zdarzyć, że chcemy wyposażyć dom w dodatkowy kocioł (na przykład na paliwo tańsze od dotychczas wykorzystywanego), a miejsce, w którym ma być zainstalowany, nie pozwala na wybudowanie komina na zewnątrz. Możemy również po prostu nie chcieć upiększać domu zewnętrznym kominem. Kominy stalowe są stosowane przede wszystkim do odprowadzania spalin z kotłów gazowych i olejowych, a także kondensacyjnych. Dym z kominków i kotłów na drewno i biomasę mogą odprowadzać kominy stalowe żaroodporne – z grubszej blachy. Zwykły stalowy komin może być użyty także jako przewód wentylacyjny.
Ze względu na agresywne substancje powstające podczas spalania węgla kominów ze stali nie powinno się stosować do odprowadzania dymu z opalanych nim kotłów – uległyby szybkiej korozji.
Osobną grupę stanowią kominy ceramiczne w obudowie z keramzytobetonu. To, którego systemu użyjemy, zależy od rodzaju kotła grzewczego, jaki ma być do niego podłączony. Są kominy przeznaczone do konkretnego rodzaju paliwa (stałego, ciekłego lub gazowego), ale najwygodniej zastosować komin uniwersalny, który odprowadzi spaliny pochodzące ze wszystkich paliw.
Przy budowie komina na zewnątrz budynku wymagane jest wykonanie stopy fundamentowej, jednak jeśli będzie umieszczony wewnątrz domu, wystarczy zrobić na posadzce zazbrojoną nadlewkę, która rozłoży punktowy nacisk komina na większą powierzchnię (przy kominach wyższych), lub postawić cokół na odizolowanej dwiema warstwami papy posadzce.
Podstawa każdego komina
Komin murowany, niezależnie od tego, gdzie się znajduje, musi mieć fundament. Gdy dobudowujemy go do istniejącego budynku, musimy wykonać oddzielny fundament, który może być fundamentem dowiązanym (połączonym z płytą fundamentową budynku zbrojeniem w nią zakotwionym) lub niezależną stopą fundamentową.
Stopa fundamentowa komina powinna być posadowiona poniżej strefy przemarzania gruntu, która jest zależna od strefy klimatycznej. W zachodniej części kraju wynosi 80 cm i zwiększa się, przyjmując w miarę zbliżania się do wschodnich granic i w górach – 120 cm. Maksymalna (140 cm) głębokość przemarzania gruntu występuje na krańcach północno-wschodnich, gdzie zlokalizowany jest polski biegun zimna.
Przy budowie komina wewnątrz budynku wystarczy, jeśli fundament będzie 50 cm poniżej płaszczyzny posadzki. Budowę rozpoczyna się od wykonania otuliny, czyli warstwy chudego betonu o grubości 5-10 cm. Na tak przygotowanym podłożu układa się zbrojenie i beton. Wymiary stopy fundamentu wynikają z wymiarów przekroju komina – fundament powinien być szerszy z każdej strony o 15 cm, natomiast jego wysokość musi wynosić 30-50 cm. Stopę fundamentu należy zaizolować dwiema warstwami papy. Na niej muruje się z bloczków betonowych fundament, który powinien sięgać do poziomu fundamentu domu (15-50 cm powyżej poziomu gruntu). Jeżeli zachodzi konieczność, by nowo budowany komin stykał się ze ścianą domu, fundament powinniśmy osadzić na stopie fundamentowej mimośrodowo, to znaczy przesunąć go ze środka do krawędzi stopy dotykającej ławy fundamentowej budynku.
Stosujmy się do zasad budowy komina
Przy budowie nowego komina musimy trzymać się ściśle określonych zasad, aby urządzenia podłączone do komina działały bez zarzutu, a spaliny odprowadzane były bez problemów. Jeśli wylot komina znajduje się w pobliżu przeszkody, która może wpłynąć na jakość ciągu w kominie, powinniśmy zastosować reguły dotyczące minimalnych odległości od takich przeszkód oraz uzależnionej od niej wysokości. Efektywna długość przewodów dymowych (odległość od paleniska do wylotu komina) to 5 m, a spalinowych (od wejścia czopucha w komin do wylotu ponad dach) – 4 m dla kotłów gazowych i 5 m dla olejowych.
Ostateczną decyzję dotyczącą wymiarów budowanego komina, wyboru typu, jak również konieczności zrobienia fundamentu oraz materiałów, z których go wykonamy, podejmuje projektant - konstruktor nadzorujący prace.
Budowa komina - sposoby osadzenia fundamentu
Spaliny gorące i zimne
Komin wymurowany z cegły nadaje się do współpracy z kotłami na paliwa płynne dopiero po umieszczeniu w jego wnętrzu kwasoodpornego wkładu – stalowego bądź ceramicznego. Tradycyjne kominy murowane dobrze współpracują z prostymi kotłami na węgiel i koks, które działają bez przerwy i wytwarzają dużo spalin o wysokiej temperaturze, a więc mogą stosunkowo szybko ogrzać masywny komin. Dzięki temu ze spalin nie wykrapla się para wodna.
Nowoczesne kotły na gaz czy olej pracują cyklicznie, włączając się i wyłączając co pewien czas, a ich spaliny mają o wiele niższą temperaturę. Z tego powodu ściany tradycyjnego komina murowanego nie nagrzewają się do temperatury wyższej od temperatury punktu rosy i w kominie wykrapla się para wodna, która łącząc się ze związkami siarki zawartej w spalinach, tworzy kwas wnikający w mur i powodujący jego niszczenie (objawy to żółte plamy na ścianie kominowej). Najpopularniejszym sposobem zabezpieczenia ścian komina murowanego przed zniszczeniem jest wyposażenie go we wkład ze stali kwasoodpornej. Dobrze zwymiarowany nagrzewa się na całej długości do temperatury wyższej od temperatury punktu rosy już po 2 minutach od rozruchu zimnego kotła, dzięki czemu nie powstaje w nim dużo skroplin.
Zabezpieczenie muru kwasoodpornym wkładem jest standardem w przypadku kominów odprowadzających spaliny z kotłów na paliwa płynne, ale zalecają je też producenci wkładów kominkowych, zwłaszcza tych o wysokiej sprawności. Temperatura spalin opuszczających kominek z takim wkładem jest stosunkowo niska, co sprzyja powstawaniu skroplin, zwłaszcza kiedy pali się niezbyt dobrze wysuszonym drewnem. Wówczas zniszczenie murowanego komina jest bardzo prawdopodobne.
