Ocieplanie poddasza użytkowego i nieużytkowego. Porównanie zakresu prac

Nie wszyscy zdają sobie sprawę z istoty ocieplania poddasza - zarówno poddasza użytkowego, jak i nieużytkowego. Podpowiadamy, czym różnią się metody izolacji dachu z pomieszczeniami o różnych przeznaczeniu oraz kiedy najlepiej rozpocząć prace przy termoizolacji dachu.

Wszystkie prace związane z ociepleniem poddasza rozpoczyna się po zakończeniu prac dekarskich. Raczej nie ma ekip zajmujących się wyłącznie ocieplaniem poddaszy, więc podejmują się tego albo dekarze, którzy wykonywali pokrycie, albo firma wykańczająca dom. W takiej sytuacji trudno jest mówić o starannym wyborze wykonawców. Trzeba się raczej nastawić, że będziemy często zaglądać na poddasze, i w miarę możliwości kontrolować przebieg robót.

Ocieplenie dachu, gdy poddasze jest użytkowe

Gdy poddasze jest użytkowe trzeba ocieplić połacie dachowe. Prace ociepleniowe pod skosami rozpoczyna się, gdy dom jest doprowadzony do stanu surowego zamkniętego (są wstawione okna i ułożone pokrycie dachowe).

Do ocieplania połaci dachowych najchętniej stosuje się wełnę mineralną (szklaną lub kamienną). Jest ona dobrym izolatorem termicznym, a oprócz tego ma odpowiednio dużą sprężystość, by szczelnie wypełniać przestrzenie między drewnianymi elementami konstrukcji dachu. Do ocieplenia poddasza najlepiej nadają się płyty z wełny mineralnej. Wełna mineralna jest niepalna, tak więc w razie pożaru chroni drewnianą konstrukcję dachu przed ogniem.

Oprócz wełny do ocieplenia poddasza można też wykorzystać płyty ze sprężystego styropianu lub płyty z grafitowego styropianu.

W przypadku, gdy poddasze jest użytkowe, materiał termoizolacyjny można układać w połaci dachu (pod i między krokwiami), bądź też pod pokryciem - na sztywnym poszyciu z desek lub płyt OSB przybitych do krokwi.

Ocieplenie, gdy poddasze jest nieużytkowe

Gdy poddasze jest nieużytkowe termoizolacja jest wykonywana po to, by nie uciekało tamtędy ciepło z ogrzewanych pomieszczeń, które znajdują się poniżej. Ociepla się więc tylko strop nad ostatnią kondygnacją. Nie wykonuje się natomiast termoizolacji skośnych połaci dachu.
Ocieplenie stropu w przypadku poddasza nieużytkowego to zwykle jedna lub dwie warstwy termoizolacji - płyty lub maty z wełny mineranej - ułożone na stropie.

Grubość izolacji dachu

Termoizolacja dachu domu energooszczędnego powinna mieć 30 cm grubości przy λ materiału wynoszącej co najwyżej 0,04 W/(m·K) – tak by opór cieplny R = 7,5. Takie ocieplenie pozwoli na uzyskanie przez dach współczynnika przenikania ciepła U wynoszącego około 0,156 W/(m²·K). O ile w przypadku stropodachu można zastanawiać się nad poprawieniem izolacyjności przez zwiększenie grubości warstwy termoizolacji lub zastosowanie materiału o niższej wartości współczynnika λ, o tyle dla skośnych połaci z reguły sens ma jedynie to drugie rozwiązanie. W tym wypadku zwiększanie grubości termoizolacji wiązałoby się z obniżaniem wysokości poddasza. Wprawdzie można dodatkowo zastosować kształtki styropianowe, które układa się na krokwiach, jednak jeśli zależy nam wyłącznie na zmniejszeniu wartości U o mniej więcej 0,02 W/(m²·K), ekonomiczniejsze będzie zastosowanie materiału o lepszych parametrach.

Anna Okołowska

Radosław Murat