Rośliny zadarniające: rozmnażanie i sadzenie
Trawnik można z powodzeniem zastąpić roślinami zadarniającymi, czyli roślinami okrywowymi. Jak rozmnażać i sadzić rośliny zadarniające. Rośliny okrywowe zamiast trawnika.
Autor: GettyImages
Zaletą roślin zadarniających jest to, że z czasem szczelnie pokrywają powierzchnię
Rośliny zadarniające, czyli niskie okrywowe, dobrze rosną w miejscach, gdzie wiele innych roślin, także trawa, marnieje. Płożą się i rozrastają na boki, tworząc po pewnym czasie zwarty kobierzec. Często ich pełzające pędy zakorzeniają się w ziemi i powstaje zbita darń.
>>Przeczytaj też: Najpopularniejsze byliny okrywowe do ogrodu – zastosowanie i przegląd gatunków
Rośliny okrywowe świetnie wyglądają między wybrukowanymi pasami podjazdu do garażu, na skarpach, piwniczkach ziemnych, między krzewami i wszędzie tam, gdzie koszenie trawy bywa kłopotliwe. Są nie tylko praktyczne, ale i ładne. Wiele z nich obficie kwitnie i, co nie mniej ważne, ma bardzo ładne ulistnienie. Właśnie liście – o różnych odcieniach zieleni, często dwubarwne, pozwalają tworzyć kobierce o subtelnie przenikających się barwach, dekoracyjne przez znaczną część roku. Rośliny zadarniające radzą sobie zarówno w miejscach zacienionych, jak i silnie nasłonecznionych. W przyrodzie nie ma sztywnych reguł – rośliny mają duże zdolności przystosowywania się do warunków, w jakich przyszło im rosnąć. Większość roślin znoszących cień będzie dobrze czuła się także w słońcu, jeśli zapewnimy im ziemię zawsze lekko wilgotną. Podobnie rozrosną się rośliny z miejsc piaszczystych, posadzone w żyznej, ale przepuszczalnej ziemi.
>>Przeczytaj też: Najpopularniejsze kwitnące rośliny okrywowe
Rośliny zadarniające - rozmnażanie
Rośliny zadarniające można łatwo rozmnażać. Wszystkie, jeśli są dostatecznie rozrośnięte, można dzielić na mniejsze egzemplarze. Wiele z nich tworzy pędy, które same się ukorzeniają (barwinek pospolity, bluszczyk kurdybanek, czyściec wełnisty, gajowiec żółty, macierzanki, płomyk szydlasty, ułudka wiosenna) lub rozłogi, na końcu których powstają nowe rośliny (dąbrówka rozłogowa, runianka japońska). Wystarczy odciąć ukorzenione sadzonki i posadzić na nowym miejscu. Wiele roślin zadarniających można rozmnażać z nasion. W sprzedaży są te, których uprawa nie jest bardzo skomplikowana (dzwonek karpacki, gęsiówka kaukaska, goździk kropkowany, kokorycz złocista, macierzanki, rogownica kutnerowata, rozchodniki, ubiorek wiecznie zielony, wiesiołek missouryjski, żagwin ogrodowy). Nasiona sieje się w maju lub czerwcu na rozsadniku, a we wrześniu sadzi się rozsadę w wybranym miejscu.
Rośliny zadarniające - sadzenie
Przed posadzeniem roślin trzeba przekopać ziemię oraz starannie usunąć korzenie i rozłogi chwastów. Jeżeli nie zniszczymy chwastów w ten sposób – w przyszłości będą stale odrastać między posadzonymi roślinami. Następnie do gleby należy dodać nawozu organicznego – kompostu lub niekwaśnego torfu (około 20 l/m2). Po wymieszaniu nawozu z ziemią – można już sadzić rośliny. Byliny okrywowe najładniej wyglądają, gdy rosną w grupach po kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt sztuk jednego gatunku. Jeżeli chcemy, aby już w pierwszym, najdalej w drugim roku po posadzeniu powstał zwarty kobierzec, trzeba rośliny sadzić gęsto (nawet po kilkanaście sadzonek na 1 m2). Rośliny posadzone nieco rzadziej (na każdym metrze kilka sadzonek mniej niż podano w tabelach) również zadarnią obsadzony obszar, ale będzie to trwało dłużej i trzeba będzie częściej usuwać kiełkujące chwasty.
>>Przeczytaj też: Rośliny okrywowe między bylinami. Aranżacja ogrodu
