Nowa posadzka na stropie drewnianym. Co możesz jeszcze zmienić podczas remontu podłogi

Drewniane stropy w starych domach to często konstrukcje, których właściwości można przy okazji remontu podłogi znacząco poprawić.

Posadzki na starych drewnianych stropach najczęściej skrzypią i się uginają, nie warto więc bezpośrednio na nich układać nowych warstw, bo problem pozostanie. Starą posadzkę w złym stanie najlepiej usunąć. Możesz wówczas dokonać oględzin stropu, sprawdzić stan drewna belek stropowych i legarów, zagęścić je lub w razie zniszczenia wymienić. Przyczyną ugięcia posadzki drewnianej z desek albo skrzypienia parkietu ułożonego na deskach ślepej podłogi może być zbyt duży rozstaw legarów. Nie powinien on przekraczać 60 cm. Odsłonięcie drewnianych elementów jest też okazją do ponownego ich zaimpregnowania. Remontując podłogę na takim stropie, warto go również dodatkowo wyciszyć. Dodając izolację akustyczną, trzeba uważać, aby nie obciążyć za bardzo belek i nie doprowadzić do nadmiernego ugięcia stropu. Przed ułożeniem nowej posadzki należy też strop starannie wypoziomować.

Jak poziomować strop drewniany

Legary można podbijać klinami i w ten sposób doprowadzić do wypoziomowania górnej powierzchni stropu drewnianego lub wyrównać go warstwą kruszywa. Najczęściej podsypuje się lekkie kruszywo o małej frakcji (na przykład keramzyt). Dopiero na takim podłożu lub wypoziomowanej warstwie wyrównawczej wykonuje się suchy jastrych z płyt, który służy jako podkład pod nową posadzkę. Wypoziomowanie sprawdza się za pomocą 2-metrowej łaty. Prześwity pod nią nie mogą być większe niż 3 mm. Podkład można ułożyć z płyt gipsowo-kartonowych, gipsowo-włóknowych, cementowych, cementowo-włóknowych, płyt wiórowych, pamiętając, że do pomieszczeń mokrych nadają się tylko te całkowicie odporne na wilgoć. Do tak przygotowanego podkładu możesz przyklejać posadzkę z ceramiki lub drewna. Na drewnianym stropie lepiej sprawdzą się płytki ceramiczne o małych formatach z zachowaniem tradycyjnej 5-milimetrowej fugi. Są mniej narażone na pękanie niż wielkoformatowe z wąską fugą. Posadzkę z desek grubości minimum 2 cm można też przybijać bezpośrednio do legarów. Legary należy wówczas zagęścić, aby odległość między nimi (od osi jednego do osi drugiego) była nie większa niż 40 cm.

Izolacja akustyczna stropu drewnianego wełną mineralną

Najprostszą metodą izolacji akustycznej starego stropu drewnianego jest ułożenie wełny mineralnej między jego belkami. Opiera się ją na deskach ślepej podłogi. Pod wełną trzeba ułożyć paroprzepuszczalną przekładkę, aby nie osypywała się między szparami desek do pomieszczenia poniżej. Dodatkowo można taki strop wyciszyć, układając izolację między stelażem, do którego jest mocowany sufit podwieszany, między legarami pod posadzką lub podkładem podłogowym. Wyciszając lub docieplając strop drewniany nad pomieszczeniem mokrym albo między pomieszczeniami ogrzewanym i nieogrzewanym, należy warstwę wełny osłonić od dołu paroizolacją, aby zapobiec jej zawilgoceniu.

Podłoga pływająca na stropie drewnianym

Funkcję wyciszającą na stropie drewnianym może też pełnić podłoga pływająca. Jest ona oddzielona od konstrukcji budynku, czyli ścian i elementów konstrukcyjnych stropu, dzięki czemu ograniczone są możliwości przenoszenia drgań. Można ją wykonać na podkładzie z drobnoziarnistego keramzytu, perlitu, twardej wełny mineralnej, płyt pilśniowych, korka albo twardego styropianu. Układając podłogę pływającą, trzeba pamiętać o odsunięciu jej od ścian pomieszczenia. Wierzchnią warstwę podłogi pływającej stanowiącą podkład pod warstwy posadzkowe na stropie drewnianym wykonuje się najczęściej z płyt budowlanych ułożonych na pióro i wpust. Można też się zdecydować na podkład betonowy, który jednak mocno dociąży strop – aby podkład był stabilny, nie może być zbyt cienki. Należy także bardzo uważać, aby nie zawilgocić drewnianej konstrukcji stropu. Jednym z rodzajów podłogi pływającej jest posadzka z paneli (drewnianych lub laminowanych). Nie trzeba ich mocować do podłoża klejem – układa się je na pióro i wpust na warstwie tektury falistej lub pianki.

Zuzanna Podwysocka