Odpływ liniowy w łazience
Odpływ liniowy odprowadza wodę z prysznica z poziomu podłogi łazienki. Nie potrzeba kabiny prysznicowej ani brodzika. Dzięki takiemu rozwiązaniu łatwo utrzymać czystość w łazience.
Odwodnienie punktowe po prysznicem
Odpływ punktowy, nazywany też wpustem podłogowym lub łazienkowym, składa się z korpusu z elementem odpływowym, osadnika zanieczyszczeń oraz zamknięcia syfonowego. Od góry całość jest przykryta rusztem (kratką). Po zabudowaniu w podłodze kratka jest jedynym widocznym elementem tego zestawu. Korpus wpustu może być z żeliwa, ze stali nierdzewnej lub z tworzywa sztucznego, zwykle polipropylenu albo ABS. Najbardziej popularne są wpusty z tworzyw sztucznych. W droższych modelach wpustów korpus jest tylko elementem konstrukcyjnym, w tanich pełni jednocześnie funkcję zamknięcia wodnego. Odpływ z korpusu może być poziomy, skośny albo pionowy (nieruchomy lub z przegubem). Korpus może też mieć odgałęzienia boczne do przyłączania odpływów z innych przyborów sanitarnych, na przykład pralki.
Zobacz też:
- Funkcjonalna łazienka. Jak dobrze i estetycznie zaprojektować łazienkę w nowym mieszkaniu? >>>
- Łazienka na poddaszu. Projekty łazienek, praktyczne porady >>>
W korpusie znajduje się osadnik, w którym gromadzą się zanieczyszczenia (włosy, piasek, kawałki mydła itp.). Dobrze, gdy jest wyjmowany, wtedy można go łatwo oczyścić.
Zamknięcie syfonowe o wysokości 30-50 mm może mieć postać pionowej przegrody w korpusie lub odcinka przewodu wygiętego w kształcie litery S i być – podobnie jak osadnik – wyjmowane na czas czyszczenia. Niektóre wpusty dodatkowo mają także:
- nasadki – elementy dystansowe umożliwiające dopasowanie poziomu odpływu do wysokości posadzki w łazience;
- ramy nośne – elementy montażowe (związane konstrukcyjnie z posadzką), na których opiera się ruszt;
- kołnierze (górny i dolny) – pozwalające na szczelne połączenie wpustu z izolacją przeciwwilgociową ułożoną w warstwie jastrychu (górny) lub konstrukcyjną podłogi (dolny).
Jakie zastosować kratki w prysznicu natryskowym
Kratki wpustów prysznicowych są robione z żeliwa, ze stali nierdzewnej (dodatkowo może być pokryta warstwą farby antykorozyjnej) albo z tworzywa sztucznego. Wytrzymują ciągłą pracę w warunkach dużej wilgotności, są też odporne na używane w gospodarstwach domowych środki czystości i kosmetyki.
W kabinach prysznicowych nie są narażone na duże obciążenia, dlatego producenci bardziej się troszczą o ich wygląd niż wytrzymałość. Kratka może być klasycznie kwadratowa, ale też mieć kształt prostokąta lub koła. Wlot wody może mieć również formę powtarzających się łuków, półokręgów albo pasków.
Najpopularniejsze i najdroższe są kratki z polerowanej, szlifowanej lub satynowanej stali nierdzewnej o fantazyjnych kształtach wycinanych laserem lub metodą ciśnieniową. Producenci oferują także pokrywy, w których zamiast klasycznego rusztu jest puste pole przeznaczone do wypełnienia płytką terakoty. Taki wpust po zamontowaniu w podłodze jest niemal niewidoczny.
Wybierając wpust, warto zwrócić uwagę na to, czy jest samoczyszczący, to znaczy zaprojektowany w taki sposób, aby wraz z wodą zbierał różne zanieczyszczenia, oraz sprawdzić, czy w razie potrzeby oczyszczenie kanału odpływowego syfonu i osadnika będzie w miarę proste.
Odpływ punktowy umieszcza się zazwyczaj w centralnym punkcie podłogi w kabinie prysznicowej. Warunkiem jego prawidłowego funkcjonowania (skutecznego „zbierania” wody z całej powierzchni kabiny) jest odpowiednie ukształtowanie podłogi wokół niego. Spadek w kierunku kratki przykrywającej ruszt powinien być równomierny ze wszystkich stron: czterech (jeśli jest umieszczony centralnie) lub trzech (gdy w rogu kabiny).
Co to jest odwodnienie liniowe?
Są zbudowane z podłużnych korytek z częścią osadnikową i syfonem. Zazwyczaj korytka mają kształt mocno wydłużonych prostokątów, ale coraz częściej można kupić również kątowe (w kształcie litery L – doskonałe do montażu w narożniku) lub wyprofilowane w łagodny łuk.
Odpowiednie korytka oraz kołnierze przy odpływie liniowym
Korytka są wytwarzane z tworzyw sztucznych (polipropylenu lub ABS), aluminium albo ze stali nierdzewnej. Mają długość od 40 do 120 cm, szerokość od 4 do 8 cm i wysokość 1,5-3 cm.
Płytsze są przeznaczone do montażu w podłogach wykończonych płytkami ceramicznymi, głębsze – dostosowane do grubszych okładzin, na przykład kamiennych.
Ciekawą propozycją są odwodnienia liniowe dające się przycinać na dowolną długość. Dostępne są też specjalne elementy umożliwiające ich rozbudowę (wydłużenie). Kołnierz, który mają niektóre modele korytek (poziomy – w korytkach mocowanych z dala od ściany lub poziomy i pionowy – w przeznaczonych do instalowania bezpośrednio przy jej krawędzi), zapewnia szczelność i ułatwia osadzenie odwodnienia w podłożu.
Odpowiednie syfony i ruszt w odpływie liniowym
Syfony odpływów liniowych mają wysokość od 65 do 160 mm. W korytkach metalowych są stałe – prostopadłe do korytka lub skierowane pionowo w dół, w wykonanych z tworzywa – stałe lub obrotowe, umożliwiające wykonanie podejścia pod wybranym kątem. Wydajność wpustów zależnie od konstrukcji zamknięcia wodnego i średnicy odpływu wynosi od mniej więcej 20 do blisko 72 l/min.Od góry korytka są przykryte rusztem, który z oczywistych względów jest znacznie dłuższy niż w odpływach punktowych, dzięki czemu płaszczyzna odbioru wody jest większa.
Ruszt ma zazwyczaj na całej długości otwory o rozmaitym kształcie. Są też ruszty tak zwane szczelinowe, które są raczej czymś w rodzaju pokrywy. Do odpływów z takim rusztem woda dostaje się szczeliną utworzoną między krawędziami pokrywy a brzegiem korytka. Większość dostępnych w sprzedaży rusztów to produkty ze stali nierdzewnej, polerowanej lub satynowanej. Można też spotkać konstrukcje ze szkła (w różnych kolorach) oraz przeznaczone do samodzielnego wypełnienia płytkami lub inną okładziną połogową (kamieniem, drewnem egzotycznym). Dla zwolenników niestandardowych rozwiązań producenci mają i inne propozycje – ruszty podświetlane diodami LED. Moduł oświetleniowy jest zaopatrzony w ładowarkę, która włącza zasilanie dopiero wtedy, gdy korytko wypełni się wodą. Jedno ładowanie wystarcza na blisko sto 15-minutowych kąpieli pod natryskiem.
W jaki sposób i gdzie montować odpływ liniowy?
Odpływy liniowe proste montuje się zazwyczaj przy ścianie lub na granicy między kabiną prysznicową a łazienką, ale można je także umieszczać na środku lub w każdym innym miejscu odwadnianej powierzchni. Zależnie od umiejscowienia należy jednak odpowiednio – z jednej lub dwóch stron – ukształtować spadek posadzki w ich kierunku. Wysokość zabudowy można w pewnym zakresie regulować za pomocą nóżek montażowych. Wpust trzeba osadzić w taki sposób, aby jego górna krawędź znajdowała się minimalnie (mniej więcej 2 mm) poniżej przyszłej posadzki. Nóżki pomagają także wypoziomować odpływ w dwóch kierunkach: wzdłuż i w poprzek jego korpusu. Wewnętrzna powierzchnia korytek ma wyprofilowany spadek w kierunku odpływu i to on, a nie pochylenie korytka zapewnia właściwy odpływ wody. Dlatego korytko powinno być zamocowane idealnie poziomo. Miejsce montażu odwodnienia liniowego warto wcześniej skonsultować z glazurnikiem, ponieważ może mieć wpływ na wzór i sposób ułożenia posadzki.
Gdzie jeszcze można zamontować odpływ prysznicowy?
Producenci odpływów prysznicowych nie zasypiają gruszek w popiele. Najpierw były wpusty punktowe, potem liniowe, teraz można mieć w kabinie prysznicowej zupełnie gładką podłogę, a syfon i odpływ ukryć w ścianie.
Odpływ ścienny Scada (Kessel) z zamknięciem wodnym o wysokości 20 mm można zbudować na trzy sposoby – w płycie gipsowo- kartonowej, w ścianie murowanej oraz korzystając z gotowego modułu podłogowego. Podłączenie o średnicy 50 mm można zrobić z przodu albo z boku – po prawej lub lewej stronie. Nóżki montażowe pozwalają łatwo wypoziomować odpływ. Wysokość zabudowy wynosi nie więcej niż 80 mm do krawędzi płytki. Dzięki temu odpływ łatwo zabudować zarówno w nowo budowanych domach, jak i przy okazji modernizacji istniejących instalacji.
Od zewnątrz odpływ osłania pokrywa ze stali nierdzewnej. Może być podświetlana diodami LED, do wyboru w kolorze niebieskim, zielonym, czerwonym oraz RGB.
Podobny efekt można uzyskać dzięki stelażom Geberit: Duofix, GIS lub Uniflex z zamocowanym na nich syfonem. Po ich zabudowaniu na ścianie mamy niewielką prostokątną płytkę ze stali nierdzewnej w wybranym wykończeniu (chrom błyszczący, stal szczotkowana, biały alpine albo umożliwiającym wypełnienie własnym materiałem okładzinowym), a na styku krawędzi płytki z podłogą natrysku – szczelinę, którą do odpływu dostaje się woda. Za pokrywą znajduje się dające się łatwo wyjąć sitko na nieczystości. Rura odpływowa i syfon są ukryte w przestrzeni między ścianą łazienki a obudową stelaża wykonaną z płyt gipsowo-kartonowych. Przewód przyłączeniowy, jak w każdym przypadku, musi być ułożony z wymaganym spadkiem. Łączna wysokość zabudowy to 11 cm, a więc mniej, niż potrzeba na odpływ w podłodze.
Izolacja cieplna brodzika
Gdy już wykonaliśmy podłączenie, możemy ułożyć na stropie warstwę styropianu, otaczając nim wpust. Musimy do tego użyć materiałów przeznaczonych do zastosowań „dach/podłoga”. Grubość ocieplenia zależy od wysokości, jaką dysponujemy. Niezbędne minimum to 3 cm, ale najlepiej, gdyby miało 5 cm w warstwach 3 i 2 cm układanych na zakładkę. Nie zapomnijmy zrobić wokół ściany dylatacji obwodowej ze styropianu o grubości 1 cm. Jako warstwę rozdzielającą – przed ułożeniem wylewki – zaleca się folię z PCW. Następnie poziomujemy kołnierz wpustu. Ułatwi nam to położenie kolejnych warstw brodzika i zamontowanie pozostałych elementów wpustu.
Wylewka. Ważne spadki w kierunku wpustu
Na izolację termiczną układamy wylewkę – wygodnie jest skorzystać z gotowych zapraw. Ważne jest, aby warstwa wylewki była dobrze ubita i wygładzona. Powinna sięgać do poziomu kołnierza wpustu (wymaganie niezbędne do prawidłowego ułożenia kolejnej warstwy) i mieć uformowane odpowiednie spadkiw kierunku wpustu. Spadki 2-3% powinny być zrobione od każdej krawędzi brodzika w kierunku wpustu punktowego. Aby czynność tę wykonać dokładnie, możemy ułożyć listwy dystansowe, które pomogą nam zachować odpowiedni spadek i wysokość szlichty. Układa się je od narożników brodzika do narożników kratki odpływu, pamiętając, aby płaszczyzna kratki wystawała ponad wylewkę tyle, ile wynosi grubość hydroizolacji (1-2 mm), kleju do płytek i płytek (15-20 mm). Gdy zastosujemy odpływ liniowy, spadki powinny być z dwóch stron, tak by płaszczyzna wokół wpustu znalazła się 1 cm poniżej płaszczyzny podłogi w pozostałej części.
Uszczelnienie w płynie
Do wykonywania hydroizolacji najczęściej stosuje się materiały płynne. Warstwy pod płytkami zabezpiecza się metodą dwukrotnego pokrycia powierzchni folią w płynie lub masą izolacyjną oraz wzmacnia się taśmami i matami do oklejania krawędzi i otworów brodzika. Uwaga! Przed rozpoczęciem uszczelnienia trzeba sprawdzić, czy podłoże jest suche.
Klej i fuga, czyli jak kończymy
Najważniejsze, aby produkty, a w szczególności fuga, były wodoszczelne. Stosuje się kleje elastyczne, bosą zalecane do stosowania na izolacje w postaci płynnych folii i mas. Podczas układania płytek trzeba zwrócić uwagę na estetyczne połączenie płytek i wpustu. Niedbałe przycięcie i rozmieszczenie płytek zniweczy dotychczasowe wysiłki. Szczególnie istotne jest to przy wpustach punktowych, gdzie tworzy się tak zwaną kopertę.
