Domy drewniane są budowane w różnych konstrukcjach i technologiach. Mogą to być domy z bali albo takie, w których drewno tworzy tylko szkielet wypełniony materiałami izolacyjnymi. Technologia budowy domu znacząco wpływa na wybór rozwiązania izolacji przeciwwilgociowej pomieszczeń mokrych. Współczesne domy z bali zwykle mają wypełnienie termiczne między warstwami drewna w ścianie. Ale od wewnątrz pozostawia się drewno, więc sprawiają wrażenie, jakby były zbudowane tylko z bali. Samo drewno użyte do budowy jest zabezpieczone przed wnikaniem w nie wilgoci. Wydawałoby się, że domy w konstrukcji szkieletowej są bezpieczniejsze, jednak to właśnie one stanowią główne pole walki z wodą i grzybem w łazienkach.
Łazienka w domu szkieletowym
Warstwą wykończeniową ściany szkieletowej od strony wnętrza jest zazwyczaj płyta gipsowo-kartonowa, w pomieszczeniach mokrych o podwyższonej wilgotności powietrza – tak zwana wodoodporna (zielona). Jednak zwiększona odporność na wilgoć nie oznacza odporności całkowitej. Jeśli chcesz mieć zdrową, wolną od grzybów i pleśni łazienkę, musisz zabezpieczyć płyty odpowiednimi środkami i materiałami. Najczęściej stosuje się wodoszczelną zaprawę cementową lub płynną folię elastyczną oraz taśmy i pierścienie uszczelniające.
Zobacz także:
Izolacja przeciwwilgociowa ścian szkieletowych
Płyty czyści się z tłuszczu, farby, kurzu. Podłoże musi być suche, co sprawdzasz, robiąc tak zwany test folii. Polega on na szczelnym ułożeniu zwykłej folii na powierzchni około 1 m2 płyty. Jeżeli po kilkunastu godzinach na wewnętrznej powierzchni folii pojawi się skroplona para wodna, to taka płyta musi wyschnąć. Suchą płytę najpierw pokryj preparatem gruntującym w celu zwiększenia przyczepności kolejnych warstw. Następnie zaklej taśmą uszczelniającą wszystkie szczeliny i styki płyt, połączenia ścian i styk ścian z posadzką. Kolejnym zadaniem jest uszczelnienie za pomocą specjalnych kołnierzy wszystkich otworów – przejść rur kanalizacyjnych i wodnych oraz kratek ściekowych. Na tak przygotowaną powierzchnię możesz nanieść preparat uszczelniający: folię w płynie czy wodoszczelną zaprawę cementową.
Nanoszenie płynnej folii lub zaprawy
Preparaty płynne nakładaj pędzlem, te o gęstej konsystencji – szpachlą lub pacą. Zazwyczaj producenci zalecają położenie dwóch warstw, jednak w miejscach szczególnie narażonych na wodę – wokół wanny czy brodzika – warto położyć jeszcze trzecią. Kolejną warstwę układaj w poprzek poprzedniej. Ale zanim to zrobisz, wcześniejsza musi wyschnąć. Dlatego proces ten może trwać dosyć długo. Zabezpieczone w ten sposób przegrody pomieszczenia mokrego można wykańczać dowolnym wybranym przez siebie materiałem.
Izolacja ścian w łazience w domu z bali
Najmniej zabiegów wymaga izolacja ścian łazienki w domu z bali, ponieważ po pierwsze – drewno użyte do budowy jest już zabezpieczone przed wilgocią, po drugie – masywne bale mają zdolność pochłaniania wilgoci i odprowadzania jej na zewnątrz. Zaizolowanie przestrzeni pomiędzy balami naturalnym włóknem drzewnym wzmacnia zdolność oddychania ściany.
Zobacz także:
Jeśli jednak chcesz dodatkowo zabezpieczyć przed wilgocią łazienkę, najlepiej zastosować olej do drewna. Miejsca szczególnie narażone na kontakt z wodą osłoń za pomocą odpornych na nią materiałów. Takie elementy wkleja się na silikon. Można też przygotować większe panele, na przykład z płytek na sklejce, i zamocować je na ruszcie, pod którym będzie krążyć powietrze. W łazience z bali jest problem z ukryciem przewodów instalacyjnych. W tym celu możesz na drewnianą ścianę nałożyć ściankę szkieletową pokrytą płytami g-k. Dalej hydroizolację przeprowadź tak samo jak w domu szkieletowym.
i
Izolacja stropu
Prawidłowo wykonany strop belkowy jest zaizolowany wełną mineralną (lub styropianem) ułożoną na ślepej podłodze z desek albo płyt suchego jastrychu i przykrytą folią paroizolacyjną. Na takiej podbudowie układa się wylewkę betonową. Stropy wykonane w wyższym standardzie mają dwie warstwy folii, pierwsza – folia polietylenowa – położona jest na deskach zamocowanych na belkach, druga – paroizolacyjna – na płytach termoizolacyjnych leżących na pierwszej warstwie folii. Tak wykonany strop wystarczy zabezpieczyć od wewnątrz w wyżej opisany sposób, by móc się cieszyć nieprzemakalną łazienką.
Podłoga na konstrukcji z płyt OSB
Podłogę w łazience domu drewnianego można także zbudować z płyt do suchej zabudowy, na przykład na konstrukcji z płyt OSB ułożyć gipsowo-kartonowe lub zastosować wytrzymalsze na obciążenia i odporniejsze na wilgoć płyty gipsowo-włóknowe. Tak zbudowaną podłogę należy zagruntować i zabezpieczyć przed wilgocią płynną folią ułożoną w jednej warstwie. W narożnikach i miejscach przejść rur stosujemy taśmy i kołnierze uszczelniające podobnie jak podczas wykańczania ścian. W łazience poddanej ekstremalnej ekspozycji na wilgoć można wykorzystać płyty cementowe. Na rynku są nawet dostępne gotowe podkłady pod kabiny prysznicowe. Taka zabudowa musi być uszczelniona podwójną warstwą preparatu hydroizolacyjnego.
i
Wietrzenie
Stosując środki i materiały hydroizolacyjne, nie wolno zapominać o odpowiedniej wentylacji łazienki. W domu drewnianym grzechem jest brak okna w łazience. Zawsze powinno się zapewnić sprawną wentylację. Najlepiej jest zastosować wentylator z regulatorem reagującym na wysoki poziom wilgoci. Dobra wymiana powietrza to najlepszy sposób na zabezpieczenie pomieszczeń przed grzybem i pleśnią.
