Łazienka w domu drewnianym. Hydroizolacja z folii w płynie
Gdy wykańczasz łazienkę w domu drewnianym nie możesz zapomnieć o izolacji przeciwwilgociowej ścian i podłogi. Z pomocą przyjdzie ci m.in. folia w płynie, jako izolacja podpłytkowa.
Domy drewniane są budowane w różnych konstrukcjach i technologiach. Mogą to być domy z bali albo takie, w których drewno tworzy tylko szkielet wypełniony materiałami izolacyjnymi. Technologia budowy domu znacząco wpływa na wybór rozwiązania izolacji przeciwwilgociowej pomieszczeń mokrych. Współczesne domy z bali zwykle mają wypełnienie termiczne między warstwami drewna w ścianie. Ale od wewnątrz pozostawia się drewno, więc sprawiają wrażenie, jakby były zbudowane tylko z bali. Samo drewno użyte do budowy jest zabezpieczone przed wnikaniem w nie wilgoci. Wydawałoby się, że domy w konstrukcji szkieletowej są bezpieczniejsze, jednak to właśnie one stanowią główne pole walki z wodą i grzybem w łazienkach.
Łazienka w domu szkieletowym
Warstwą wykończeniową ściany szkieletowej od strony wnętrza jest zazwyczaj płyta gipsowo-kartonowa, w pomieszczeniach mokrych o podwyższonej wilgotności powietrza – tak zwana wodoodporna (zielona). Jednak zwiększona odporność na wilgoć nie oznacza odporności całkowitej. Jeśli chcesz mieć zdrową, wolną od grzybów i pleśni łazienkę, musisz zabezpieczyć płyty odpowiednimi środkami i materiałami. Najczęściej stosuje się wodoszczelną zaprawę cementową lub płynną folię elastyczną oraz taśmy i pierścienie uszczelniające.
Zobacz także:
Izolacja przeciwwilgociowa ścian szkieletowych
Płyty czyści się z tłuszczu, farby, kurzu. Podłoże musi być suche, co sprawdzasz, robiąc tak zwany test folii. Polega on na szczelnym ułożeniu zwykłej folii na powierzchni około 1 m2 płyty. Jeżeli po kilkunastu godzinach na wewnętrznej powierzchni folii pojawi się skroplona para wodna, to taka płyta musi wyschnąć. Suchą płytę najpierw pokryj preparatem gruntującym w celu zwiększenia przyczepności kolejnych warstw. Następnie zaklej taśmą uszczelniającą wszystkie szczeliny i styki płyt, połączenia ścian i styk ścian z posadzką. Kolejnym zadaniem jest uszczelnienie za pomocą specjalnych kołnierzy wszystkich otworów – przejść rur kanalizacyjnych i wodnych oraz kratek ściekowych. Na tak przygotowaną powierzchnię możesz nanieść preparat uszczelniający: folię w płynie czy wodoszczelną zaprawę cementową.
Nanoszenie płynnej folii lub zaprawy
Preparaty płynne nakładaj pędzlem, te o gęstej konsystencji – szpachlą lub pacą. Zazwyczaj producenci zalecają położenie dwóch warstw, jednak w miejscach szczególnie narażonych na wodę – wokół wanny czy brodzika – warto położyć jeszcze trzecią. Kolejną warstwę układaj w poprzek poprzedniej. Ale zanim to zrobisz, wcześniejsza musi wyschnąć. Dlatego proces ten może trwać dosyć długo. Zabezpieczone w ten sposób przegrody pomieszczenia mokrego można wykańczać dowolnym wybranym przez siebie materiałem.
Izolacja ścian w łazience w domu z bali
Najmniej zabiegów wymaga izolacja ścian łazienki w domu z bali, ponieważ po pierwsze – drewno użyte do budowy jest już zabezpieczone przed wilgocią, po drugie – masywne bale mają zdolność pochłaniania wilgoci i odprowadzania jej na zewnątrz. Zaizolowanie przestrzeni pomiędzy balami naturalnym włóknem drzewnym wzmacnia zdolność oddychania ściany.
Zobacz także:
Jeśli jednak chcesz dodatkowo zabezpieczyć przed wilgocią łazienkę, najlepiej zastosować olej do drewna. Miejsca szczególnie narażone na kontakt z wodą osłoń za pomocą odpornych na nią materiałów. Takie elementy wkleja się na silikon. Można też przygotować większe panele, na przykład z płytek na sklejce, i zamocować je na ruszcie, pod którym będzie krążyć powietrze. W łazience z bali jest problem z ukryciem przewodów instalacyjnych. W tym celu możesz na drewnianą ścianę nałożyć ściankę szkieletową pokrytą płytami g-k. Dalej hydroizolację przeprowadź tak samo jak w domu szkieletowym.
Izolacja stropu
Prawidłowo wykonany strop belkowy jest zaizolowany wełną mineralną (lub styropianem) ułożoną na ślepej podłodze z desek albo płyt suchego jastrychu i przykrytą folią paroizolacyjną. Na takiej podbudowie układa się wylewkę betonową. Stropy wykonane w wyższym standardzie mają dwie warstwy folii, pierwsza – folia polietylenowa – położona jest na deskach zamocowanych na belkach, druga – paroizolacyjna – na płytach termoizolacyjnych leżących na pierwszej warstwie folii. Tak wykonany strop wystarczy zabezpieczyć od wewnątrz w wyżej opisany sposób, by móc się cieszyć nieprzemakalną łazienką.
Podłoga na konstrukcji z płyt OSB
Podłogę w łazience domu drewnianego można także zbudować z płyt do suchej zabudowy, na przykład na konstrukcji z płyt OSB ułożyć gipsowo-kartonowe lub zastosować wytrzymalsze na obciążenia i odporniejsze na wilgoć płyty gipsowo-włóknowe. Tak zbudowaną podłogę należy zagruntować i zabezpieczyć przed wilgocią płynną folią ułożoną w jednej warstwie. W narożnikach i miejscach przejść rur stosujemy taśmy i kołnierze uszczelniające podobnie jak podczas wykańczania ścian. W łazience poddanej ekstremalnej ekspozycji na wilgoć można wykorzystać płyty cementowe. Na rynku są nawet dostępne gotowe podkłady pod kabiny prysznicowe. Taka zabudowa musi być uszczelniona podwójną warstwą preparatu hydroizolacyjnego.
Wietrzenie
Stosując środki i materiały hydroizolacyjne, nie wolno zapominać o odpowiedniej wentylacji łazienki. W domu drewnianym grzechem jest brak okna w łazience. Zawsze powinno się zapewnić sprawną wentylację. Najlepiej jest zastosować wentylator z regulatorem reagującym na wysoki poziom wilgoci. Dobra wymiana powietrza to najlepszy sposób na zabezpieczenie pomieszczeń przed grzybem i pleśnią.
