Remont elewacji w pakiecie z ociepleniem. Styropian czy wełna?
Remont elewacji to doskonała okazja, aby ocieplić dom i zmniejszyć tym samym rachunki za ogrzewanie. W przypadku odnawiania domów wybudowanych w sposób tradycyjny inwestorzy najczęściej wybierają metodę lekką mokrą. Poznaj zasady, według których się ją stosuje, jaki materiał termoizolacyjny wybrać: wełnę czy styropian, a także jak przygotować podłoże?
Co lepsze: wełna mineralna czy styropian?
Wybór materiału termoizolacyjnego jest ważny z dwóch powodów – przede wszystkim istotne są jego parametry, lecz także wpływ na sposób montażu ocieplenia.
W ocieplaniu metodą lekką mokrą (BSO) najczęściej inwestorzy dokonują wyboru pomiędzy dwoma materiałami – styropianem oraz wełną mineralną. Wełna jest droższa, ale bardziej paroprzepuszczalna, styropian wyraźnie tańszy, jednak nieprzepuszczający pary wodnej.
Większą popularnością cieszy się styropian. Zazwyczaj w BSO stosuje się odmiany EPS 70-040, EPS 80-036 oraz EPS 100-038 w postaci płyt o prostych krawędziach (dużo rzadziej inwestorzy sięgają po nieco droższy z frezowanymi krawędziami).
Jeśli inwestorzy wybierają wełnę mineralną, to także w postaci płyt, o gęstości 80-130 g/m3. Zazwyczaj są one zrobione z wełny skalnej (są twardsze niż te z wełny szklanej), za względu na swą porowatą powierzchnię stanowiącej dobre podłoże dla warstw wykończeniowych. Do ocieplania elewacji używa się płyt z wełny o różnej grubości – od 5 do 25 cm, szerokości od 10 do 180 cm i długości od 100 do 180 cm. Oprócz tego korzysta się z płyt lamelowych (są węższe – mają 20-40 cm szerokości – i krótsze – 120 cm) i z płyt cienkich (2-5 cm) do wypełniania miejsc przy oknach i drzwiach.
Innymi dopuszczalnymi w tej technologii materiałami ociepleniowymi są: polistyren ekstrudowany (XPS), pianka poliuretanowa w płytach, silikaty płyty z wełny drzewnej zespolonej magnezytem, granulat keramzytowy oraz natryskowe włókna celulozowe. Wszystkie te produkty są jednak mniej popularne niż dominujące w BSO styropian i wełna.
Autor: Magdalena Niezabitowska-Krogulec
Materiałem ociepleniowym w termoizolacji metodą lekką mokrą może być styropian, który jest lekki i bez problemów daje się przykleić do remontowanej elewacji
Autor: Magdalena Niezabitowska-Krogulec
Materiałem ociepleniowym w termoizolacji metodą lekką mokrą może być styropian, który jest lekki i bez problemów daje się przykleić do remontowanej elewacji
Uwaga na tynk
Przed rozpoczęciem prac związanych z remontem domu trzeba ocenić stan murów i tynków. Nie wolno układać ocieplenia na zawilgoconych ścianach. Najpierw należy upewnić się, że podłoże jest suche.
Na początku trzeba opukać tynk, pamiętając, że w miejscach, gdzie słychać głuche odgłosy, nie przylega on dobrze do muru. Takie źle związane z podłożem fragmenty tynku należy odkuć lub wzmocnić zaprawą renowacyjną. Wszystkie luźne, niezwiązane z podłożem fragmenty starego tynku trzeba usunąć i dokładnie oczyścić powierzchnię z pyłu i brudu.
Zacieki i plamy można umyć wodą z detergentem, ale po tym zabiegu elewacja musi wyschnąć. Nierówności podłoża wymagają wyrównania cementową zaprawą wyrównawczą. Dalsze prace są możliwe dopiero po jej związaniu. Ważnym etapem prac jest gruntowanie podłoża, po to by było mniej chłonne i nie odciągało wody z zaprawy klejącej, którą będzie mocowane ocieplenie domu.
Grubość materiału izolacyjnego dobierana jest na podstawie wyliczeń audytora, który ustali, jakie ocieplenie zmieni remontowany dom w energooszczędny. W starych domach jego wyliczenia zależą od materiału, z jakiego zostały wzniesione ściany, a także tego, czym dotychczas były ocieplone.
Gdy audytor uwzględni te dane w swoich obliczeniach, może się okazać, że jeden dom wzniesiony według tego samego projektu, ale z innych materiałów (na przykład typowe w latach 70. kostki), potrzebuje warstwy ociepleniowej grubości 5 cm, a inny 8 czy 10 cm.
