Spis treści
- Przebudowa kamienicy z przełomu XIX i XX wieku
- Generalny remont budynku
- Generalny remont zabytkowej kamienicy w Bochni - zobacz na zdjęciach
- Przebudowa w nowoczesnym stylu
- Zobacz też adaptację poddasza w kamienicy z 1906 roku
Przebudowa kamienicy z przełomu XIX i XX wieku
Budynek ujęty jest na liście ewidencji zabytków, zlokalizowany w zabudowie pierzejowej na terenie zabytkowego układu urbanistycznego klasy A przy ul. Benesza w Bochni.
Budynek przez lata popadł w ruinę oraz - w wyniku katastrofy budowlanej - został wyłączony z użytkowania. Został jednak odbudowany oraz przebudowany zgodnie z wytycznymi Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Projekt przewidywał zachowanie istniejącej tkanki murów do poziomu stropu pierwszego piętra z częściowym wyburzeniem ścian wewnętrznych oraz przebudowę strychu w celu adaptacji na cele mieszkalne.
Generalny remont budynku
Budynek został wzmocniony konstrukcyjnie nowymi elementami. Zaprojektowano żelbetową płytę denną, istniejące stropy drewniane zastąpiono żelbetowymi, drewnianą więźbę dachową zastąpiono konstrukcją stalowo-drewnianą.
Zachowano historyczną kompozycję elewacji frontowej, a także wysokość oraz gabaryt budynku i kąt nachylenia dachu. Oddają one charakter istniejącej dookoła zabudowy zabytkowego Starego Miasta.
Użyte materiały, takie jak dachówka ceramiczna w kolorze czerwonym, szara blacha tytanowo-cynkowa, granit strzegomski oraz jasna kolorystyka elewacji wraz z odtworzeniem detalu drewnianej stolarki oraz odrestaurowaną istniejącą kutą balustradą balkonu wpisują się w całości w kontekst historycznej miejskiej zabudowy oraz wytyczne Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego.
Generalny remont zabytkowej kamienicy w Bochni - zobacz na zdjęciach
Przebudowa w nowoczesnym stylu
Podwórko wraz z schodami zewnętrznymi prowadzącymi na poddasze oraz tylną elewację zaprojektowano we współczesnej estetyce używając palety materiałów identycznych jak na froncie budynku, czyli blachy tytanowo-cynkowej, jasnego tynku oraz kontrastujących elementów ze stali ocynkowanej, płaszczyzn z kamień naturalny na elewacji oraz modrzewia wykończonego techniką shou–sugi–ban (drewna opalanego ogniem).
i
