Blacha tytanowo-cynkowa na dach - zalety i wady
Jeśli zastanawiasz się, jaka blacha dachowa będzie najlepsze warto rozważyć tytan cynku. Blacha cynkowo-tytanowa jest bardzo trwała i to nie jedyna jej zaleta. Nie wymaga żadnych zabiegów konserwacyjnych ani pielęgnacyjnych. Wystarczy ją od czasu do czasu umyć wodą i oczyścić z kurzu. Podczas montażu pokrycia dachowego trzeba jednak odpowiednio przygotować podłoże.
Blacha cynkowa z dodatkiem tytanu
Surowcem do produkcji tego typu pokryć dachowych jest blacha o gęstości około 7,2 g/cm3, będąca stopem oczyszczanego elektrolitycznie cynku (czystość 99,995%) oraz precyzyjnie dobranych proporcji miedzi i tytanu. Surowiec jest w jednym cyklu technologicznym topiony, odlewany i nawijany na rolki. Najlepsze produkty, które spełniają wymogi zaostrzonej kontroli i przekraczają standardowe normy, są oznaczane specjalnym symbolem Quality Zinc.
Blacha cynkowo-tytanowa jest bardzo trwała
Blachy cynkowo-tytanowe mają gwarancję określoną średnio na 40 lat, ale ich żywotność jest ponad trzykrotnie wyższa – szacuje się ją na ponad 120 lat. Głównym powodem ich długowieczności jest to, że pod wpływem działania czynników atmosferycznych pokrywają się ochronną warstwą naturalnej patyny. Zabezpiecza ona dach przed korozją i eliminuje konieczność pielęgnacji oraz konserwacji materiału. W miejscach ewentualnych zarysowań odnawia się ją, stale chroniąc powierzchnię dachu. Naturalna patyna nadaje blasze zielonkawy odcień.
Wideo: montaż blachy dachowej na rąbek stojący
Rodzaje pokryć dachowych cynkowo-tytanowych
Najpopularniejsze pokrycia z blachy tytanowo-cynkowej to blachy płaskie. Mają postać pasów o szerokości od 40 do 70 cm i długości do 10 m. Sprzedawane są więc w rolkach. Dłuższe pasy zbyt mocno odkształcają się termicznie, choć przy spełnieniu określonych warunków dopuszcza się długość dochodzącą nawet do 16 m.
Zazwyczaj pokrycia wykonuje się z pasów o szerokości 53 lub 60 cm, z blachy grubości 0,7 mm. Pasy węższe albo grubsze stosuje się wtedy, kiedy wskazane jest wzmocnienie, na przykład w celu przeciwdziałania wyginaniu przez silny wiatr. Niektóre blachy mają od spodu warstwę lakieru poliamidowego, który chroni je przed korozją wynikającą z kontaktu z poszyciem albo skroplinami.
Alternatywą dla blachy płaskiej są cynkowo-tytanowe płytki blaszane (romboidalne). Układa się je na konstrukcji z łat podobnie jak panele do łączenia na rąbek.
Blachę cynkowo-tytanową można układać na kilka sposobów, w zależności od planowanego końcowego efektu wizualnego. Może to być podwójny rąbek stojący, kątowy rąbek stojący albo gotowy system łączenia na listwy zatrzaskowe.
Blacha cynkowo-tytanowa: montaż
Wszystkie blachy cynkowo-tytanowe układa się na pełnym podłożu – deskowaniu, wodoodpornej sklejce, drewnopochodnych płytach OSB lub szlifowanych płytach MPF. Musi być równe, ewentualne różnice poziomów nie powinny być większe niż 5-10 mm. Podczas transportu i magazynowania blachy cynkowo-tytanowej nie wolno zamoczyć, bo pod wpływem wilgoci wytrąca się na niej biały wodorotlenek cynku będący skutkiem pierwszego procesu patynowania.
Przeczytaj także:
Blacha tytanowo-cynkowa: łuski i panele
Oprócz płaskich blach wykonuje się również pokrycia drobnoelementowe z blachy tytanowo-cynkowej. Płytki (łuski) małe mają kształt kwadratowy lub rombowy, o boku szerokości 28-40 cm. Na górnej przedniej i dolnej stronie wykonane są specjalne wygięcia w formie płaskich rąbków. Mocuje się je za pomocą tak zwanych haft – przybijanych do podkładu i zahaczanych o rąbek płaski sąsiednich łusek. Łuski są wykonane z blachy grubości 0,8 mm.
Łuski duże są elementami wielkowymiarowymi – mają szerokość od 33,3 do 60 cm i długość do 3 m. Wykonuje się je z blachy cynkowo-tytanowej grubości 0,7 lub 0,8 mm. Sposób ich montażu jest podobny jak w przypadku łusek małych.
Przeczytaj także:
Panele to z kolei duże, gotowe elementy pokryciowe o szerokości około 40 cm i długości ponad 80 cm. Są zrobione z blachy tytanowo-cynkowej grubości 0,5 lub 0,7 mm. Układa się je na sztywnym poszyciu z desek lub płyt, w równoległych pionowych rzędach, w kierunku od dołu w górę, zaczynając od prawej krawędzi dachu. Montuje się je znacznie szybciej niż łuski małe.
Polecany artykuł:
