Blacha miedziana na dachu. Blacha płaska lub blachodachówka miedziana
Pokrycia dachowe z miedzi są bardzo trwałe. Blacha miedziana może przetrwać na dachu nawet 300 lat. Na dach możesz położyć zarówno blachę płaską, jak i mniejsze elementy, np. płytki dachowe w kształcie rybiej łuski, prostokąta lub rombu. Dostępne są również formy przypominające tradycyjne blachodachówki.
Płaska blacha miedziana to jedno z najdroższych pokryć dachowych. Sprzedawcy oferują ją w cenie 192-178 zł/m2. Blachę miedzianą kupuje się wyłącznie w postaci nawiniętych na rolki pasów grubości 0,6 mm do samodzielnej obróbki i wyginania rąbków stojących. Dzięki temu, że w kontakcie z powietrzem samoistnie pokrywa się ochronną warstwą patyny, blacha miedziana nie wymaga żadnych zabiegów konserwacyjnych. Nie może się stykać z metalami, które mają wyższy od niej potencjał elektrochemiczny (cynkiem i jego stopami, stalą ocynkowaną, aluminium, a także elementami miedziowanymi galwanicznie).
Trwałość blachy miedzianej
Cechą charakterystyczną miedzi jest powolne utlenianie się jej powierzchni w następstwie reakcji na warunki atmosferyczne oraz powstawanie na niej nalotu zwanego patyną. Warstwa o grubości kilku mikronów jest bardzo szczelna i zabezpiecza miedź przed dalszym utlenianiem. Powierzchnia nie wymaga konserwacji i ma trwałość dochodzącą nawet do 300 lat. Oprócz naturalnej miedzi można też wybrać blachę zabezpieczaną przed korozją fabrycznie: oksydowaną w kolorze brązowym, ocynowaną (matowoszarą) albo wstępnie pokrywaną patyną (jasno zielona). Taka fabrycznie wytwarzana patyna ma te same właściwości ochronne i kolor co naturalna. Trwałość blachy oksydowanej, wstępnie patynowanej i cynkowej jest podobna do trwałości blachy naturalnej miedzi.
Miedziana blacha na dach
Miedziane pokrycia dachowe są wytwarzane z blachy grubości 0,6 mm. Pokrycia układa się zawsze na sztywnym poszyciu wyłożonym matą lub folią separacyjną, aby środki impregnujące używane do zabezpieczania drewna nie wchodziły w reakcję chemiczną z miedzią.
Przeczytaj także:
Należy mieć na uwadze, że wszelkie łączniki i akcesoria muszą być wykonane z metali niereagujących z miedzią, jak stal nierdzewna, ołów, niekiedy cyna oraz stal cynowana. Nie wolno używać metali szkodliwych dla miedzi: cynku i jego stopów (również stopu cynku z tytanem), stali ocynkowanej, aluminium, jak również elementów miedziowanych galwanicznie.
Wideo: montaż blachy na dachu skośnym
Pokrycia z blachy miedzianej
Miedziane pokrycia dachowe mogą mieć formę płaskiej blachy, elementów małoformatowych i blachodachówki.
- Blacha płaska miedziana - ma formę długich pasów. W poziomie łączy się je na rąbek leżący, a w pionie na stojący. W celu umocowania blachy do podłoża stosuje się tak zwane żabki, czyli metalowe łączniki przybijane gwoździami do deskowania. Utrzymują one pokrycie stabilnie, ale jednocześnie pozwalają mu się odkształcać pod wpływem zmian temperatury.
- Płytki dachowe miedziane - to elementy małoformatowe. Mają kształt rybiej łuski, łupka naturalnego, prostokąta lub rombu.
- Blachodachówka miedziana - to blacha tłoczona we wzór dachówki, którą mocuje się gwoździami do haft nabitych na kontrłaty. Forma przypomina nieco tradycyjną blachodachówkę.
Patyna na blasze miedzianej
Patynowanie naturalne miedzi jest procesem długotrwałym i polega na tworzeniu na powierzchni warstwy tlenków o grubości kilku mikronów, która zabezpiecza powierzchnie przed dalszym utlenianiem. W miarę postępowania procesu patynowania naturalnego wystawiony na działanie czynników atmosferycznych metal zamienia barwę. Są to kolory od naturalnego łososiowo-różowego przez całą gammę czerwonawych, jasnych lub ciemnoczekoladowych brązów aż do szarego.
Obecne w powietrzu związki siarki łączą się z parą wodną , tworząc rozcieńczone kwasy utleniające, które wchodząc w reakcję z powierzchnią miedzi (z tlenkami miedzi powstałymi w procesie oksydacji) tworzą warstewki siarczanu , które pod wpływem długotrwałych zmian warunków atmosferycznych zmieniają się w śniedź zasadową siarczanu amonu o barwie jasno zielonej.
Proces patynowania naturalnego trwa ok. 10-15 lat, jednak w atmosferze przemysłowej i w środowiskach nadmorskich naturalna patyna tworzy się zdecydowanie szybciej i trwa ok.5 lat.
Na powierzchniach poziomych wystawionych na działanie atmosfery, patyna tworzy się o wiele szybciej niż na powierzchniach pochyłych, aczkolwiek i w tym przypadku jest szybsza niż na powierzchni pionowej.
Blacha oksydowana i patynowana jest bardzo przydatna na fasady budynku oraz do renowacji i naprawach dachów, gdzie należy wymienić tylko część uszkodzonych powierzchni już utlenionych bądź spatynowanych.
