Wymiana drzwi wewnętrznych może odmienić cały dom. Sprawdź, jak to się robi
Wymiana drzwi wewnętrznych daje zaskakująco korzystny efekt. Równie ważne jak dopasowanie skrzydła drzwiowego jest przygotowanie ościeżnicy do jego zamocowania. Oto, jak to wszystko powinno się robić, by wymiana drzwi dała spodziewane efekty.
Spis treści
- Na co zwrócić uwagę kupując drzwi?
- Montaż drzwi wewnętrznych. Jak to się robi?
- Montaż drzwi z zachowaniem starej ościeżnicy
Na co zwrócić uwagę kupując drzwi?
Drzwi są dostępne od ręki tylko w supermarketach budowlanych. Na drzwi składające się z różnych elementów dobranych z katalogu czeka się nawet kilka tygodni. Wcześniej przedstawiciel producenta dokładnie mierzy otwór, co gwarantuje, że będą pasować. Warto kupować drzwi łącznie z montażem. Podczas nieumiejętnego wstawiania łatwo je zniszczyć i utracić gwarancję. Ponadto produkt wraz z usługą montażu jest objęty niższym VAT-em.
Kolor drzwi dobieramy najczęściej, kierując się barwą stolarki okiennej, lub dopasowujemy go do ścian i podłogi. Do wszystkich otworów warto wybrać drzwi z jednej linii stylistycznej. Najlepiej udać się do sklepu z wykazem stolarki lub planami domu, które pomogą nam określić liczbę potrzebnych drzwi lewych i prawych. Drzwi nazywamy lewymi, jeżeli przesuwając skrzydło do siebie, za klamkę łapiemy lewą ręką, a zawiasy znajdują się po lewej stronie.
Jeśli zawiasy są po prawej stronie, a drzwi otwieramy prawą ręką, są to drzwi prawe. Drzwi mają najczęściej szerokość od 60 do 110 cm. Te szersze ze względu na ciężar skrzydła wymagają większej liczby zawiasów (trzech). Te o nietypowych wymiarach są wykonywane na zamówienie. Można też za dopłatą skrócić je lub zwęzić. Skrzydła oraz rama mają fabrycznie nawiercone otwory pod konkretne okucia. Jeżeli nie odpowiadają nam klamka lub zamek, możemy dokupić inne, zwracając uwagę na rozstaw między elementami zamka (wymiary mogą być różne).
Konstrukcja skrzydła. Jest nią zwykle rama z drewna klejonego lub MDF-u z wypełnieniem. W najtańszych modelach drzwi wypełnieniem jest to tektura charakteryzująca się niskim współczynnikiem izolacyjności akustycznej oraz podatnością na uszkodzenia. W drzwiach średniej klasy wypełnienie skrzydeł jest wzmacniane sklejką lub płytami pilśniowymi. W droższych wersjach wypełnieniem są warstwowe panele z płyt wiórowych lub drewno klejone warstwowo.
Czytaj też:
Wymiana drzwi wejściowych w domu - jak poprawnie zamocować drzwi zewnętrzne
Wykończenie drzwi. Zewnętrzna część skrzydła jest często pokryta cienkimi płytami pilśniowymi MDF lub HDF. W płytach MDF będących warstwą wykończeniową są czasami tłoczone wzory. Płyty lakieruje się, maluje lub powleka sztucznymi albo naturalnymi okleinami. Najtańszą, najbardziej wrażliwą na wilgoć i uszkodzenia sztuczną okleiną jest dekor. Najbardziej odporną – twarda okleina CPL. Jest to wielowarstwowy laminat zespolony klejami żywicznymi i pokryty warstwą lakieru odpornego na ścieranie. W droższych liniach skrzydła i futryny są okleinowane fornirami drewnianymi. Kierunek ułożenia słoi forniru jest zazwyczaj z góry założony. Jeśli chcemy go zmienić, zamawiając drzwi, zapytajmy o możliwość przyklejenia go w inny sposób. Jeżeli wypełnieniem skrzydła ma być szkło, ze względów bezpieczeństwa lepiej wybierać laminowane lub hartowane. Niedrogą opcją są drzwi z surowego drewna sosnowego przeznaczone do samodzielnego malowania albo lakierowania. Można je kupić od ręki w większości składów budowlanych.
Montaż drzwi wewnętrznych. Jak to się robi?
Z usunięciem ościeżnicy. Jest to bardzo dobre rozwiązanie, pod warunkiem że decyzję taką podjęliśmy na samym początku remontu, przed odnawianiem ścian oraz podłogi. Usuwanie starej framugi wiąże się z kuciem, pyleniem, ryzykiem zniszczenia posadzki wokół drzwi oraz uszkodzeniem fragmentów ściany wokół ościeżnicy. Starą drewnianą ościeżnicę dość łatwo jest usunąć – z reguły jest osadzona w ścianie za pomocą drewnianych kołków, które po prostu się odcina. Aby pozbyć się metalowej ościeżnicy, przecina się ją w kilku miejscach, w tym koniecznie tuż nad posadzką. Następnie odcina się przyspawane do niej kotwy, którymi była mocowana, lub wykuwa się je z muru. W powstały otwór wstawia się nowe drzwi składające się z wybranej framugi i dopasowanego do niej skrzydła. Wyjmując ościeżnicę, należy postępować bardzo ostrożnie, szczególnie jeśli budynek był wznoszony w czasach niedoboru materiałów budowlanych. Wprawdzie rzadko, ale zdarzają się takie sytuacje, że w ścianach konstrukcyjnych nad drzwiami nie ma nadproża i cegły opierają się na framudze. Usunięcie jej powoduje wówczas pękanie ściany, a całość trzeba podpierać, przemurowywać i wstawiać pręty zbrojeniowe lub kupować nadproże prefabrykowane. Gdy usuwamy framugę w ścianie działowej i poszerzamy otwór, należy zwrócić uwagę na szerokość otworu i wysokość pomieszczenia. Jeżeli wysokość nad drzwiami jest większa niż wysokość trójkąta równobocznego o boku równym szerokości otworu, to ściany nie trzeba wzmacniać. Kiedy wysokość ta jest mniejsza, wówczas fragment nad otworem może wymagać wzmocnienia, na przykład wkucia metalowego kątownika, inaczej ściana działowa może zacząć pękać. Można też usunąć całą ścianę aż do stropu, a fragment nad drzwiami zastąpić płytą budowlaną. Problem ten dotyczy tylko ścian murowanych, nie występuje w domach z wielkiej płyty. Wykuwanie ościeżnic w mieszkaniach w bloku bywa jednak utrudnione, gdyż często były one wypełniane betonem.
Polecamy też:
Warto ratować zabytkowe drzwi w naszych domach! Są bezcenne. Trzeba to robić z głową
Montaż drzwi z zachowaniem starej ościeżnicy
Z zachowaniem ościeżnicy. Jeżeli metalowa ościeżnica jest prosta i nie zamierzamy inwestować w remont, pozostaje nam jej odświeżenie i dopasowanie do niej nowego skrzydła drzwiowego lub renowacja starego. Ze starej metalowej ościeżnicy należy usunąć warstwy farby (za pomocą specjalnych środków chemicznych lub opalarki), zmatowić ją papierem ściernym, wyrównać ewentualne wgniecenia kitem szpachlowym do metalu i pomalować. Metalowa ościeżnica nie jest dekoracyjna, więc jeśli mamy jasne ściany, można ją pomalować na kolor muru – wówczas najmniej rzuca się w oczy. Można ją też okleić okleiną dopasowaną do koloru skrzydła lub zlecić to zadanie specjalistycznej firmie zajmującej się renowacją drzwi. Jeżeli decydujemy się na dopasowanie nowego skrzydła do starej futryny, należy je dokładnie wymierzyć. Podcinanie drzwi (ich skracanie lub zwężanie) zawsze wiąże się z ich zniszczeniem. Również rozstaw zawiasów oraz średnica trzpienia zawiasu w skrzydle powinny pasować do tych ze starej futryny. Zmiana położenia zawiasów w nowym skrzydle jest możliwa tylko w drzwiach robionych na zamówienie, co podnosi koszty wymiany. Ważna jest też waga nowego skrzydła. Stare metalowe framugi mają dwa zawiasy, dlatego nie można na nich wieszać niektórych cięższych skrzydeł drzwiowych wymagających trzech zawiasów. Zabudowanie ościeżnicy. Wiąże się ze zmniejszeniem szerokości przejścia. Z metalowej ościeżnicy usuwa się zawiasy i pozostawia ją w ścianie, a na nią nakłada nową, która ją przykrywa. Nowa ościeżnica musi mieć regulowaną szerokość i obejmy po obu stronach ściany. Światło drzwi zmniejsza się, co obniża rangę pomieszczenia. Czasami w przypadku drzwi, które już wcześniej były wąskie – do WC lub łazienki – może to spowodować, że przejście okaże się za wąskie. Są specjalne ościeżnice przeznaczone do nakładania na stare metalowe framugi. Zmniejszają szerokość otworu o 2 cm. Można je również montować na wąskich żelbetowych ścianach, jakie spotyka się w blokach z wielkiej płyty. W przypadku zwykłych regulowanych ościeżnic jest to utrudnione i taką wąską ścianę trzeba zawsze sztucznie poszerzać, na przykład stosując podkładki z płyt budowlanych.
Zobacz też:
Okna i zewnętrzne drzwi antywłamaniowe. Bezpieczny dom z bezpieczną stolarką
Uwaga na wentylację!
Drzwi do pomieszczeń wymagających wentylacji (łazienki, WC, pralni, garderoby i kuchni) muszą mieć otwory wentylacyjne lub podcięcie o wysokości 10- 30 mm umożliwiające przepływ powietrza. Poza tym, zgodnie z przepisami, drzwi do łazienki i WC powinny otwierać się na zewnątrz, by można je było łatwo wyważyć.
