Wniosek i umowa o przyłączenie gazu ziemnego KROK PO KROKU
Dla wielu osób planujących kupno lub budowę domu możliwość wybudowania przyłącza i w konsekwencji korzystania z gazu ziemnego jest jednym z podstawowych kryteriów wyboru działki. Warto wiedzieć, jak powinny wyglądać wniosek i umowa o przyłącze gazowe.
Autor: archiwum muratordom
Przyłącze gazowe i instalacja gazowa na posesji
Od kilku do kilkudziesięciu metrów zakopanej w ziemi rury, gazomierz, reduktor, zawór – tylko i aż tyle potrzeba, aby doprowadzić do domu gaz z biegnącej pod ulicą sieci. Powody są dość oczywiste. Najważniejsze z nich to wygoda użytkowania urządzeń zasilanych gazem ziemnym, łatwość i niewielki zakres koniecznych zabiegów konserwacyjnych oraz ciągłość i niezawodność dostaw paliwa. Do niedawna bez wahania można było podać jeszcze jeden – stosunkowo niskie koszty eksploatacji. Dzisiaj trudno już ocenić to tak jednoznacznie, chociaż statystyki nadal wskazują, że ogrzewanie gazem ziemnym mimo wszystko do najdroższych nie należy. Wciąż jeszcze wygrywa z energią elektryczną, olejem opałowym i gazem płynnym.
Wiele zależy od dostawcy gazu
Aby stać się szczęśliwym odbiorcą gazu, trzeba, niestety, spełnić całą listę wymagań ściśle określonych przez jego dostawcę oraz przepisy prawa energetycznego i budowlanego. Wykonanie przyłącza (jeśli jest możliwe) może trwać do sześciu miesięcy, dlatego warto rozpocząć starania odpowiednio wcześniej. Koszt przyłączenia zależy głównie od odległości domu od sieci.
Wniosek o przyłącze
Zaczynamy od złożenia u miejscowego dostawcy gazu wniosku o określenie warunków przyłączenia do sieci. Ten – biorąc pod uwagę konkretne warunki techniczne i ekonomiczne – decyduje o możliwości przyłączenia. Jeśli dom jest stawiany na terenie znacznie oddalonym od istniejącej sieci, budowa odgałęzienia do jednego odbiorcy będzie prawdopodobnie dla dostawcy nieopłacalna i odmówi on wydania warunków. Warto wówczas sprawdzić, czy w sąsiedztwie nie ma innych domów lub działek, których właściciele są zainteresowani doprowadzeniem gazu. W razie odmowy przyłączenia można się zwrócić o pomoc do prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.
We wniosku o warunki przyłączenia podajemy:
- dane inwestora, adres i rodzaj obiektu, który ma być przyłączony;
- przewidywany termin rozpoczęcia odbioru gazu;
- na jakie cele będzie wykorzystywany gaz (gospodarstwo domowe czy na przykład handel i usługi);
- rodzaj i liczbę przewidywanych odbiorników gazu (kuchenka z piekarnikiem, przepływowy podgrzewacz wody, kocioł c.o., kocioł dwufunkcyjny c.o. i ciepłej wody);
- jeżeli gaz ma być używany do ogrzewania – kubaturę wszystkich ogrzewanych pomieszczeń i moc kotła;
- proponowane usytuowanie układu rozliczeniowego (w ogrodzeniu lub na budynku) – zakład gazowniczy uwzględni propozycję odbiorcy, jeśli jest zgodna z obowiązującymi przepisami i warunkami technicznymi.
Do wniosku należy dołączyć:
- plan sytuacyjny (mapę do celów projektowych) z zaznaczonym miejscem doprowadzenia przewodu gazowego (działka, dom);
- dokument potwierdzający tytuł prawny do korzystania z nieruchomości (na przykład wypis z księgi wieczystej, akt notarialny).
Jeżeli w ocenie przedsiębiorstwa dostarczanie gazu jest możliwe, warunki przyłączenia (dla odbiorców zużywających do 10 m³ gazu na godzinę, czyli indywidualnych) zostaną wydane bezpłatnie w terminie nie dłuższym niż 30 dni od daty złożenia wniosku. Określa się w nich parametry techniczne przyłącza, miejsce przyłączenia, minimalne odległości od pozostałych mediów (obiektów) prowadzonych w ziemi (kanalizacja, woda, prąd), usytuowanie szafki gazowej redukcyjno-pomiarowej (miejsce w ogrodzeniu) i głównego kurka gazowego, narzuca średnicę przyłącza oraz wymagania co do pomiaru gazu i łączny koszt wykonania przyłącza (uwzględniający nakłady klienta i gazowni). Warunki przyłączenia są ważne przez rok od dnia wydania. Jeżeli termin ważności minie, należy wystąpić o nie ponownie.
Umowa o przyłączenie gazu
Jeśli przyłączenie jest możliwe, składamy kolejny wniosek – o zawarcie umowy przyłączeniowej. Załącznikiem do niego będą warunki przyłączenia wraz z mapą. Jeżeli planowane przyłącze będzie przechodziło przez nieruchomości osób trzecich, konieczna będzie również ich zgoda w formie oświadczenia na budowę przyłącza do odbiorcy końcowego.
W umowie tej zakład gazowniczy ustala:
- podział obowiązków zakładu oraz klienta i zasady ich odpowiedzialności;
- wysokość opłaty przyłączeniowej i termin jej zapłaty;
- termin przygotowania przez odbiorcę instalacji gazowej wraz z montażem szafki gazowej (uwaga, niedotrzymanie tego terminu może mieć przykre konsekwencje finansowe);
- termin przyłączenia instalacji gazowej w obiekcie odbiorcy do sieci gazowej;
- przewidywany termin zawarcia umowy sprzedaży gazu.
Teoretycznie zapisy tej umowy możemy negocjować, w praktyce jednak nie mamy na nie dużego wpływu. Po zawarciu umowy o przyłączenie do sieci gazowej następuje jej realizacja: przedsiębiorstwo gazownicze przystępuje do opracowania projektu sieci gazowej i przyłącza (chyba że umowa przewiduje inaczej), a następnie do ich budowy zgodnie z przepisami Prawa budowlanego. Granicą własności sieci gazowej przedsiębiorstwa i instalacji gazowej w obiekcie odbiorcy jest kurek główny zlokalizowany w szafce gazowej. Odbiorca przygotowuje miejsce do zamontowania kurka głównego (szafka gazowa – lokalizacja zgodnie z wydanymi warunkami przyłączenia do sieci gazowej), zleca wykonanie projektu instalacji gazowej (od kurka głównego do odbiorników gazu) oraz jej budowę wraz z montażem szafki gazowej i planowanych odbiorników gazu. Zrobienie wewnętrznej instalacji gazowej leży już w gestii właściciela posesji. Powinien zlecić to zadanie firmie mającej uprawnienia do wykonywania instalacji gazowych. Jeśli właściciel przyłączanej nieruchomości musi ponieść rzeczywiste koszty przyłączenia (a nie opłatę ryczałtową), prawdopodobnie będzie mógł we własnym zakresie zlecić przygotowanie projektu przyłącza i jego budowę.