Co to jest kompozyt drewna?

Kompozyt drewna to materiał trwały i łatwy w pielęgnacji. Wyglądem przypomina naturalne drewno i tak też jest stosowany – tarasy z desek kompozytowych buduje się podobnie jak z drewnianych.

Zobacz galerię 6 zdjęć

Autor: GettyImages

Kupując deski kompozytowe, należy się od razu zaopatrzyć w ilość materiału potrzebną na cały taras, gdyż elementy pochodzące z różnych partii mogą nieznacznie różnić się odcieniem

Kompozyt drewna jest odporny na niszczący wpływ atmosfery i nie ulega biodegradacji, więc nie musi być impregnowany. Dobry kompozyt nie chłonie wody i nie odkształca się pod wpływem wilgoci, dlatego można go układać wokół zbiorników wodnych. Jego powierzchnia jest trwała i wytrzymała na ścieranie, nie łuszczy się ani nie odspaja. Nawet po zmoczeniu nie jest śliska.

Kompozyt jest odporny na działanie słońca, jednak pod wpływem promieni UV jego barwa może o ton zjaśnieć. Materiał ten dość łatwo się nagrzewa, dlatego tarasy położone przy południowej elewacji bywają gorące i konieczny jest montaż zadaszenia.

Zadaszenie tarasu - potrzebne czy nie? Do czego się przydaje dach tarasu, z jakich materiałów można go zbudować? >>>

Jak powstaje kompozyt drewna

Kompozyt drewna to mieszanka mączki lub włókien drzewnych albo bambusowych oraz tworzywa sztucznego, takiego jak polichlorek winylu (PCW), polipropylen (PP) oraz polietylen o dużej gęstości (HDPE). Dodatkiem są barwniki (surowiec jest barwiony w masie), przeciwutleniacze i stabilizatory, dobrze jeśli jest także filtr UV. Zawartość materiału roślinnego w dobrym jakościowo kompozycie zwykle wynosi około 50%, ale może być od 35 do 80% (wysoka ilość naturalnego surowca zwiększa chłonność wody i zmniejsza żywotność kompozytu).

Najlepszy kompozyt to ten na bazie PCW. Jest najtwardszy i najtrwalszy. Przez długie lata nie zmienia wyglądu, przy tym zalicza się go do materiałów niepalnych. Zależnie od rodzaju i producenta jest objęty 10-25-letnią gwarancją na gnicie i butwienie.
Mniejszą gęstość, a więc i gorsze właściwości mają kompozyty zawierające HDPE i PP, choć i wśród nich bywają produkty bardzo wysokiej jakości. Do takich należą między innymi deski na bazie HDPE pokryte z każdej strony powłoką polimerową, która chroni przed wpływem środowiska i wydłuża żywotność materiału na tyle, że jest on objęty nawet 25-letnią gwarancją (gwarancja na najlepszej jakości deski z HDPE oraz PP zwykle nie przekracza 10 lat w zakresie gnicia i butwienia). W tej grupie materiałowej jest też sporo tańszych produktów gorszej jakości. Niektóre mogą kruszeć pod wpływem mrozu poniżej -10 st.C, a w upalne lata odkształcać się na słońcu. Są też bardziej podatne na zarysowania i szybciej blakną. Produkty niewiadomego pochodzenia mogą zawierać metale ciężkie.

Rodzaje desek z kompozytu

Wymiary desek kompozytowych są podobne do drewnianych. Ich brzegi mają wyprofilowane rowki umożliwiające niewidoczny montaż przy użyciu klipsów i nierdzewnych wkrętów. Są też deski tak wyprofilowane, że układa się je na pióro-wpust. Ich powierzchnia zwykle jest ryflowana i szczotkowana, dzięki czemu wyglądają bardziej naturalnie, ale bywa też gładka. Barwą mogą naśladować prawdziwe drewno (niekiedy z „naturalnym” rysunkiem słojów), są także w różnych kolorach szarości. Kupując deski, należy się od razu zaopatrzyć w ilość materiału potrzebną na cały taras, gdyż elementy pochodzące z różnych partii mogą nieznacznie różnić się odcieniem.

Deski kompozytowe najczęściej mają budowę komorową, rzadziej są pełne. Te pierwsze są lżejsze, ale mniej wytrzymałe (choć dobre jakościowo deski komorowe mogą przewyższać pełne kiepskiej jakości). Ponieważ na ich przekrojach widać komory, brzegi muszą być maskowane zaślepkami. Tego uniedogodnienia nie mają deski pełne – można je dowolnie docinać, podobnie jak elementy drewniane. Sprawdzą się w miejscach, w których nawierzchnia ma kontakt z wodą, na przykład wokół basenu.

Konserwacja kompozytu drewna

To regularne mycie tarasu strumieniem wody. Plamy, które pozostaną, usuwa się wodą z detergentem lub preparatem do czyszczenia kompozytu. Jeśli to nie pomoże, pozostaje delikatne przeszlifowanie powierzchni wzdłuż ryfli drobnym papierem ściernym lub miedzianą szczotką. W miejscu szlifowania kolor może być ciemniejszy, ale po jakimś czasie zblaknie i wyrówna się z resztą posadzki. Lepiej jednak nie dopuszczać do powstawania trwałych zabrudzeń. Kompozyt dość łatwo chłonie tłuszcz i barwiące substancje, takie jak czerwone wino czy sos pomidorowy, dlatego plamy należy usuwać na bieżąco, by nie zdążyły wniknąć w głąb desek.

Jak skutecznie i łatwo wyczyścić taras? >>>

Tarasy kompozytowe z czasem jaśnieją i jest to proces naturalny. Największe zmiany koloru zachodzą na słońcu, dlatego jeśli część tarasu jest dobrze oświetlona, a druga zawsze pozostaje w cieniu, różnice między nimi mogą być bardziej widoczne, zwłaszcza na kompozycie gorszej jakości. Żeby zapobiec nierównomiernej zmianie barwy, warto co jakiś czas przestawiać meble oraz donice. Można też ożywić kolor preparatem do renowacji kompozytu, który nakłada się pędzlem, posuwając się wzdłuż ryfli. Wystarczy go stosować raz na kilka lat.

Przeczytaj też:

• Elewacja z desek. Deski kompozytowe elewacyjne zamiast drewnianych >>>
  
• Wybieramy meble ogrodowe do letniego salonu pod chmurką >>>

Elżbieta Borkowska-Gorączko