Drzewa i krzewy najładniej przebarwiające się jesienią. Poznaj rośliny o najpiękniejszych kolorach liści w jesiennym ogrodzie!
Jesienią liście wielu drzew i krzewów przybierają kolory ognia, przebarwiając się na czerwono, żółto, pomarańczowo. Jakie drzewa i krzewy o przebarwiających się liściach jesienią warto mieć w ogrodzie?
Autor: GettyImages
Sumak octowiec
Spis treści
- Drzewa i krzewy o liściach przebarwiających się jesienią
- Jakie drzewa zmieniają jesienią kolor liści?
- Krzewy o przebarwiających się liściach jesienią
- Pnącza o przebarwiających się na jesieni liściach
- Gdzie sadzić w ogrodzie krzewy o przebarwiających się liściach?
Jesień w ogrodzie może być najpiękniejszą porą roku. Ogród jesienią może zadziwiać nieprawdopodobną paletą barw. Przy odpowiednio zaplanowanych nasadzeniach dominujący żółty i brązowy kolor zostanie uzupełniony przez czerwień, pomarańcz, bordo, a nawet fiolet. Drzewa i krzewy o przebarwiające się liściach stają się wtedy największą atrakcją ogrodu. Niestety, nie wszystkie gatunki przygotowują się do nadejścia zimy w tak spektakularny sposób. Dlatego warto wyselekcjonować drzewa i krzewy najbardziej dekoracyjne pod tym względem.
Drzewa i krzewy o liściach przebarwiających się jesienią
Liście u wielu roślin, zwłaszcza drzew i krzewów, przybierają jesienią kolory ognia. Dzieje się tak, ponieważ zielony barwnik chlorofil ulega rozkładowi na proste związki, które są transportowane w głąb rośliny. W ten sposób odzyskuje ona cenne substancje odżywcze. Liście roślin robią się żółte, pomarańczowe i czerwone, gdyż widoczne stają się inne barwniki.
Przebarwianie się roślin zależy od pogody i nie co roku jest równie intensywne. Najładniejsze kolory powstają wtedy, kiedy w drugiej połowie lata nie było suszy, a jesień jest ciepła, słoneczna, sucha i długa. I odwrotnie – gdy lato było suche, a po nim przyszły długotrwałe deszcze, nie ma co liczyć na piękną złotą jesień.
Poznaj też drzewa i krzewy z barwnymi owocami.
Jakie drzewa zmieniają jesienią kolor liści?
- Ambrowiec amerykański – w polskich warunkach drzewo zwykle nie przekracza 25 m wysokości. Wytwarza atrakcyjne dłoniaste, ciemnozielone, błyszczące liście. Ich walory dopiero uwypuklają się w okresie jesiennym. Blaszki liściowe przebarwiają się intensywnie w kolorach: czerwonym, purpurowofioletowym i złotym. Ambrowca powinno się uprawiać w ogrodzie w miejscu słonecznym, zacisznym, osłoniętym od wiatru. Lubi żyzne, przepuszczalne gleby.
- Miłorząb dwuklapowy – to okazałe drzewo dorastające do 40 m wysokości (rosnące wolno) warto uprawiać w ogrodach z kilku powodów. To rzeczywisty relikt czasów prehistorycznych. Roślinę zalicza się do iglaków (mimo że wytwarza blaszki liściowe). Liście są atrakcyjne – mają wachlarzykowaty kształt. Jesienią przebarwiają się na żółto. Miłorząb jest niezwykle odporny na choroby i szkodniki.
- Klony - to drzewa okazałe, jednak znanych jest też wiele niskich odmian, które nie przekraczają kilku metrów wysokości, nadają się więc nawet do małych ogrodów. Jesienią, zależnie od gatunku, liście klonów stają się czerwone, purpurowe, pomarańczowe i żółte. Drzewa te najlepiej rosną w próchnicznej, przepuszczalnej i niezbyt suchej glebie, w słońcu i lekkim cieniu. Niektóre dobrze znoszą przycinanie i nadają się na żywopłoty, na przykład klon polny, ginnala, tatarski. Klon palmowy – to niewielkie drzewko osiągające do 5-8 m wysokości. Zwykle jednak uprawia się odmiany niższe (2-4 m). Ich zaletą jest atrakcyjny, dość regularny i głęboko powcinane liście (o różnej kolorystyce). Jesienią liście stają się bardziej intensywne lub przebarwiają się na żółto, pomarańczowo, czerwono i fioletowo.
- Grujecznik japoński – drzewo w Polsce osiąga 10-12 m wysokości. Jego pokrój jest dość nieregularny – z tendencją do tworzenia wielu pni. Posiada okrągłe lub sercowate liście z dobrze widocznym unerwieniem. Wyróżnia go różnorodność barw blaszek liściowych zależna nie tylko od pory roku, ale także od stanowiska. Liście mają barwę brunatno- lub złotoczerwoną wiosną, latem zieloną, jesienią z powrotem przebarwiają się. Drzewa rosnące w miejscach słonecznych i suchych częściej wytwarzają liście w palecie barw: czerwony i złoty. Te uprawiane w zacienionych i bardziej wilgotnych miejscach w ogrodzie są mniej intensywne – kremowe, łososiowe i żółte.
- Parocja perska (żelazne drzewo) - jest to krzew lub malownicze drzewo wysokości 6-10 m o rozłożystej koronie i zwykle wielu pniach. Parocja rośnie bardzo wolno, więc można ją sadzić nawet w niewielkich ogrodach. Skórzaste liście wiosną mają interesującą różowawą barwę, później stają się ciemnozielone, by jesienią przybrać wszystkie barwy ognia (najładniejsze w miejscach dobrze nasłonecznionych). Do prawidłowego wzrostu wystarczy jej przeciętna gleba. Kora podobnie jak u platanów łuszczy się barwnymi płatami.
- Sumak octowiec - drzewo wysokości najwyżej 6 m o malowniczej, rozłożystej koronie. Należy do najpiękniej przebarwiających się roślin, które możemy posadzić w ogrodzie. Pierzaste liście długości do 50 cm jesienią stają się jaskrawo czerwone, pomarańczowe i żółte. Ozdobą sumaka są także brunatnoczerwone owocostany, które wyrastają na końcach pędów. Ma bardzo małe wymagania, dobrze rośnie nawet w piaszczystej glebie, jest wytrzymały na brak wody. Wokół drzewa lepiej nie przekopywać ziemi, bo ze zranionych korzeni wyrastają liczne pędy, które mogą zagłuszyć posadzone obok rośliny.
Autor: GettyImages
Jesienią liście wielu drzew i krzewów robią się żółte, pomarańczowe, czerwone i brązowe
Krzewy o przebarwiających się liściach jesienią
- Berberys – ten kolczasty krzew o przewieszających się pędach jest ozdobny zarówno z pokroju, drobnych liści, jak i jadalnych owoców. Liście berberysów jesienią przebarwiają się na żółto, pomarańczowo i czerwono. Szczególnie dobrze widać to u berberysu Thunberga.
- Perukowiec podolski – to rozłożysty krzew osiągający 3-5 m wysokości. Jego ozdobną są pierzaste owocostany przypominające peruki (stąd nazwa) i zielone liście o widocznym jasnym unerwieniu, jesienią przebarwiające się na żółto, pomarańczowo i czerwono.
- Hortensja dębolistna - rozłożysty krzew wysokości 1,5 m. Hortensja dębolistna ma oryginalne duże liście kształtem przypominające liście dębu czerwonego. Jesienią przebarwiają się one na czerwonofioletowo i długo pozostają na pędach. Latem rozwijają się białe kwiaty, które są dekoracyjne także po zaschnięciu. Krzew najlepiej rośnie w żyznej, wilgotnej i lekko kwaśnej ziemi. Lubi rozproszone światło. W ostre zimy hortensja dębolistna może przemarzać, dlatego należy ją sadzić w zacisznych miejscach, a przed nadejściem mrozu okryć na przykład słomianą matą.
Pnącza o przebarwiających się na jesieni liściach
- Winobluszcz tróklapowy – to jedno z najpopularniejszych pnączy uprawianych w Polsce. Ma wiele zalet – jest łatwe w uprawie, rośnie szybko, tworzy gęste żywozielone ściany, jego zielone, klapowate liście jesienią przebarwiają się na karminowo. Niestety ma też wady – późno wchodzi w okres wegetacyjny (dlatego na początku wiosny „straszy” stanem bezlistnym) i jest dość ekspansywny.
- Winorośl japońska - pnącze dorastające do 10 m wysokości. Ze względu na silny wzrost jest polecana przede wszystkim do dużych ogrodów. Duże (średnicy 30 cm) prawie okrągłe liście jesienią przybierają niezwykły kolor – szkarłatny (jest on bardziej intensywny na glebach mniej żyznych). Winorośl japońska ma małe wymagania siedliskowe. Dobrze rośnie w każdej glebie, w słońcu i półcieniu. Wspina się za pomocą pędów czepnych, którymi owija się wokół podpory (ze względu na dużą masę rośliny powinna ona być solidna).
Gdzie sadzić w ogrodzie krzewy o przebarwiających się liściach?
Od barwy liści zależy to, w jakim miejscu krzewy najlepiej będą rosły.
- Rośliny o srebrnym zabarwieniu lubią ostre słońce i dobrze znoszą suszę.
- Słońce lubią także krzewy o bordowych liściach. Jeśli zostaną one posadzone w cieniu, niekiedy tracą barwę i zielenieją.
- Z kolei odmiany krzewów i drzew żółtolistne najlepiej czują się w miejscach dobrze oświetlonych, ale światłem rozproszonym. Posadzone na słońcu mogą marnieć, ponieważ jego ostre promienie łatwo przypalają delikatne liście.
