Spis treści
Popularne rodzaje i formy obornika
Naturalny, organiczny nawóz, jakim jest obornik zasila glebę w podstawowe, niezbędne roślinom makroskładniki pokarmowe, czyli azot, fosfor i potas, a także całą gamę mikroelementów, w tym między innymi wapń, magnez, bor czy żelazo. Poza tym, obornik rozkładając się w glebie poprawia jej strukturę i wzbogaca w materię organiczną (próchnicę).
Rodzaje/typy obornika rozróżniamy najczęściej ze względu na pochodzenie, czyli jego nazwa wiąże się z typem zwierząt gospodarskich od jakich się go pozyskuje. Najczęściej spotykamy więc:
- obornik kurzy - zawiera bardzo dużo azotu, ale łatwo można nim przenawozić rośliny, dlatego wymaga rozcieńczania,
- obornik koński - szybko ogrzewa glebę i nadaje się do zasilania podłoży zarówno lekkich, jak i bardziej gliniastych, cięższych,
- obornik bydlęcy/krowi - stosowany na różnych typach gleb, szczególnie na lżejszych, gdzie szybko następuje wymywanie składników pokarmowych,
- obornik świński - zalecany na gleby lekkie, przepuszczalne, wykazuje się wysoką zawartością azotu.
Zwykle spotkać można 3 formy obornika, które wskazują jak i kiedy stosować ten nawóz organiczny:
- obornik świeży,
- obornik przekompostowany,
- obornik granulowany (przetworzony i przesuszony).
i
Kiedy najlepiej nawozić obornikiem?
Świeżego obornika nie zaleca się stosować bezpośrednio przed sadzeniem lub siewem roślin, ponieważ może on zaszkodzić roślinom (zawiera dużo amoniaku, mogą znajdować się w nim różnego rodzaju patogeny, nasiona chwastów i zwabia zapachem szkodniki warzyw). Planując uprawę warzyw wiosną, świeży obornik należy zawsze zmieszać z podłożem jesienią roku poprzedniego.
Bezpieczniejszy jest obornik przekompostowany, który można stosować zarówno wiosną, jak i jesienią.
W ogrodach i na działkach (w uprawie amatorskiej) najwygodniejszy do stosowania jest obornik granulowany (suszony), który można kupić w każdym sklepie ogrodniczym w wygodnym opakowaniu. Może być on rozkruszony lub uformowany w wygodną do mieszania z glebą formę granul. Nie traci on nic ze swych właściwości. Obornik granulowany można stosować w różnych terminach (nie zachodzi ryzyko przenawożenia) i nie wydziela nieprzyjemnego zapachu.
Częstotliwość nawożenia grządek warzywnych obornikiem zależy od rodzaju uprawianych gatunków, ale też od typu gleby:
- na glebach cięższych, gliniastych najlepiej stosować obornik nie częściej niż co 4 lata (jesienią),
- na glebach piaszczystych, lekkich i przepuszczalnych stosuje się obornik (przekompostowany lub granulowany) częściej – co 2-3 lata wiosną lub jesienią.
Nawóz po rozłożeniu (lub rozsypaniu) zawsze warto przemieszać z glebą (np. przekopać).
Przeczytaj też: Jesienne przekopywanie ziemi w ogrodzie - czy jest konieczne, czy warto przekopać glebę przed zimą?
i
Jakie warzywa nie przepadają za świeżym obornikiem?
Choć obornik jest wartościowym, naturalnym i zalecanym w ekologicznej uprawie roślin nawozem, to warto pamiętać, że niektóre gatunki warzyw nie tolerują nawożenia obornikiem (szczególnie świeżym w pierwszym roku uprawy). Ze względu na wysoki poziom amoniaku (azotu) w tym nawozie, jego zdolność do nagrzewania gleby i zwiększone ryzyko rozwoju chorób czy szkodników, obornika nie lubią warzywa korzeniowe, w tym przede wszystkim marchew, a także pietruszka, burak, seler (nieumiejętne nawożenie obornikiem może powodować deformacje i rozwidlenie ich korzeni). Nawożenia świeżym obornikiem nie zaleca się też w uprawie warzyw strączkowych, ponieważ nadmiar amoniaku jest dla nich niekorzystny. Nie znaczy to, że nie można tych warzyw nawozić obornikiem wcale, ale zaleca się uprawiać je dopiero od drugiego roku po zasileniu gleby obornikiem i stosować tylko obornik dobrze przekompostowany lub granulowany.
Które warzywa zasilać obornikiem i kiedy to robić?
Większość warzyw warto zasilać nawozami organicznymi, w tym też obornikiem, ale należy robić to ostrożnie, czyli stosować właściwą formę tego nawozu i uprawiać konkretne gatunki warzyw w odpowiednim sezonie po nawożeniu.
- Warzywa najmniej wrażliwe na obornik, które można uprawiać już w pierwszym roku po nawożeniu, to gatunki o dużych potrzebach pokarmowych, np. dynia, cukinia, ogórek, warzywa kapustne (kapusta, kalafior, brokuł, brukselka), kapusta (biała, czerwona, włoska), pomidor, papryka, ziemniak, por, sałata.
- Od drugiego roku po zasileniu gleby obornikiem najlepiej uprawiać warzywa o średnich wymaganiach pokarmowych i bardziej wrażliwe na świeży nawóz, takie jak buraki, cebula, czosnek, koper, marchew, pietruszka, rzodkiewka, seler, ale też fasola, groch, rabarbar.
- W drugim i trzecim roku po oborniku uprawia się warzywa o najmniejszym zapotrzebowaniu na azot, czyli między innymi wspomniane już warzywa strączkowe, pietruszkę, a także pasternak oraz warzywa liściowe (np. sałatę, rukolę).
Przeczytaj też: Jakie warzywa najlepiej uprawiać po sobie? Poznaj zasady zmianowania!
