Ogrzewanie na gaz płynny
Ogrzewanie na gaz płynny możesz mieć mieszkając z dala od sieci gazowej. Ponadto, ogrzewanie gazem płynnym jest wygodniejsze niż ogrzewanie paliwem stałym, tańsze niż energią elektryczną i bardziej ekologiczne niż olejem opałowym.
Gaz płynny otrzymuje się podczas wydobywania ropy naftowej i gazu ziemnego lub jako uboczny produkt rafinacji ropy naftowej. Od angielskiej nazwy Liquefied Petroleum Gas (co w dosłownym tłumaczeniu oznacza skroplony gaz z ropy naftowej) zyskał popularne i u nas określenie LPG. Jest sprzedawany w butlach i zbiornikach (o znacznie większej niż butle pojemności).
Gaz oferowany jest w następującym asortymencie:
- butan techniczny;
- mieszanina butanu i propanu technicznego (propan-butan);
- propan techniczny.
W czym gaz płynny jest lepszy od...
- gazu ziemnego - ma od niego ponad półtora raza większą wartość opałową, dzięki czemu z mniejszej porcji paliwa uzyskuje się więcej ciepła. Przechowuje się go w zbiorniku, więc można z niego korzystać tam, gdzie nie doprowadzono sieci z gazem ziemnym. Niezależność od sieci zabezpiecza użytkowników przed brakiem gazu w razie jej awarii i pozwala bez ograniczeń korzystać z niego w okresach największego zapotrzebowania (bez obawy o obniżenie jego ciśnienia).
- paliw stałych - jest od nich wygodniejszy w użyciu. Proces spalania jest w pełni kontrolowany. Urządzenia nie wymagają stałej obsługi. Powstające spaliny są czyste. Nie ma odpadów z paleniska, które trzeba by składować.
- oleju opałowego - spalanie gazu jest bezzapachowe, a powstające spaliny są czystsze niż te ze spalania oleju. Paliwo jest przechowywane poza domem, więc w razie wycieku mniej groźne niż olej magazynowany w domu.
- energii elektrycznej - koszty ogrzewania domu są niższe niż energią elektryczną.
Gdzie umieścić zbiornik na gaz płynny?
Zbiorników naziemnych nie wolno ustawiać w zagłębieniach terenu ani w pobliżu rowów (nie bliżej niż 5 m), studzienek lub wpustów kanalizacyjnych, w których mógłby się gromadzić ulatniający się gaz. Miejsce na zbiornik musi być płaskie, ogrodzone i przewiewne. Powierzchnia gruntu pod zbiornikiem powinna być pokryta żwirem (nie mogą się na niej znajdować materiały łatwo zapalne). Ponadto, zbiorniki do magazynowania gazu płynnego o pojemności do 10 m3 przeznaczone do zasilania domowych instalacji gazowych muszą się znajdować w bezpiecznej odległości od innych obiektów na działce i w jej sąsiedztwie. Gaz płynny jest zwykle dowożony cysternami o masie powyżej 20 t. Jeśli zbiornik znajduje się w takim miejscu na działce, że jego napełnienie wymaga wjazdu na posesję, trzeba odpowiednio przygotować podłoże. Zwykła droga gruntowa, zwłaszcza w okresie obfitych opadów, zupełnie się do tego nie nadaje. Samo ułożenie kostek bauma na zagęszczonym piasku też nie wystarczy. Po przejechaniu ciężkiej cysterny powstaną bowiem koleiny.
Zabezpieczenia zbiorników na gaz płynny
Zbiornik na gaz płynny pokryty jest powłoką antykorozyjną w kolorze białym odbijającym promieniowanie słoneczne (ochrona przed nadmiernym rozgrzaniem). Na posesjach nie ogrodzonych zbiorniki lub grupa zbiorników muszą być ogrodzone (zabezpieczenie przed dostępem osób nieupoważnionych). W pobliżu instalacji wywieszone są tabliczki ostrzegawcze o zagrożeniu pożarowym i wybuchowym oraz informacje o rodzaju magazynowanego gazu i numery telefonów pogotowia awaryjnego. Lokalizacja zbiornika uwzględnia łatwy dojazd wozu straży pożarnej. Każdy zbiornik przed oddaniem do eksploatacji jest odbierany w ruchu przez Inspektora Dozoru Technicznego. Zgodnie z przepisami, zbiornik poddawany jest okresowej rewizji zewnętrznej i wewnętrznej.
Każdy zbiornik wyposażony jest w zawory bezpieczeństwa zabezpieczające zbiornik przed nadmiernym wzrostem ciśnienia. Przepustowość zaworów obliczana jest na warunki pożarowe. Na króćcach poboru fazy ciekłej zamontowany jest zawór nadmiernego wypływu odcinający wypływ gazu ze zbiornika w przypadku uszkodzenia rurociągów. Zbiornik zabezpieczony jest również przed przepełnieniem - rurką maksymalnego napełnienia (max. napełnienie 85%).
Przepisowo = bezpiecznie
- Zbiornik z gazem płynnym musi być bezpiecznie umiejscowiony – przepisy szczegółowo określają minimalne dopuszczalne jego odległości od innych obiektów (budynków, granic posesji czy źródeł ognia).
- Do miejsca, w którym się znajduje zbiornik, musi być zapewniony dojazd pożarowy; dobrze, jeśli zbiornik jest przed domem, a nie na tyłach, gdzie trudno jest dojechać. Nie powinny mieć do niego dostępu osoby niepowołane oraz dzieci.
- Instalację zbiornikową gazu płynnego może wykonać tylko i wyłącznie osoba mająca uprawnienia gazowe – najczęściej jest to pracownik firmy, która będzie dostawcą gazu. Do eksploatacji natomiast instalacja musi być dopuszczona przez Urząd Dozoru Technicznego. W trakcie eksploatacji trzeba pamiętać o obowiązkowych okresowych kontrolach i przeglądach.
- W pomieszczeniach, w których są zainstalowane urządzenia gazowe (kotłownia z kotłem gazowym, kuchnia z kuchenką gazową, łazienka z gazowym podgrzewaczem wody), warto zamontować specjalne detektory – zwiększy to nasze bezpieczeństwo. Urządzenia te bezustannie kontrolują stężenie gazu w powietrzu i już przy stężeniu kilkunastokrotnie mniejszym niż to, przy którym może nastąpić wybuch, ostrzegają nas za pomocą sygnalizacji optycznej i dźwiękowej. Detektor może współpracować z zaworami w instalacji gazowej – dopływ gazu jest wtedy odcinany automatycznie.
Kotłownia – taka sama czy inna?
Kotły o mocy do 30 kW zasilane gazem płynnym mogą być – tak samo jak urządzenia na gaz ziemny – instalowane w pomieszczeniach nieprzeznaczonych na stały pobyt ludzi (na przykład w kuchni lub przedpokoju) albo w pomieszczeniu technicznym. Wymagania stawiane pomieszczeniom z kotłem są podobne jak dla gazu ziemnego (taka sama kubatura – 8 m3 dla pobierających powietrze do spalania z pomieszczeń i 6,5 m3 dla urządzeń z zamkniętą komorą spalania – oraz minimalna wysokość 2,2 m).
Inne są natomiast zasady wentylowania kotłowni. Powodem tego jest ciężar właściwy gazu płynnego – większy niż powietrza. W przypadku powstania nieszczelności gaz płynny zalega w dolnej części pomieszczenia. Dlatego powietrze wywiewane powinno w 80% pochodzić znad podłogi, a tylko w 20% – spod sufitu. Zakończenia przewodów wentylacji grawitacyjnej (kratki wentylacyjne) trzeba więc umieścić odwrotnie niż w kotłowni z urządzeniem zasilanym gazem ziemnym: kratkę nawiewną – u góry (pod sufitem), wywiewną – nad podłogą. Ilość potrzebnego powietrza zależy od rodzaju odbiornika gazowego. W przypadku urządzeń z otwartą komorą spalania strumień powietrza nawiewanego musi być większy od strumienia wywiewanego o tę jego ilość, która jest zużywana w procesie spalania. W pomieszczeniach z kotłami (podgrzewaczami) z zamkniętą komorą spalania powietrze do spalania jest doprowadzane specjalnym (oddzielnym) przewodem i nie uwzględnia się go w bilansie powietrza wentylacyjnego.