Instalacja gazowa w domu. Co zrobić, żeby instalacja gazowa była bezpieczna?

Instalacja gazowa, jeżeli zostanie nieprawidłowo wykonana, może być przyczyną groźnego wypadku. Przepisy prawa budowlanego oraz warunki techniczne dokładnie określają, jak należy przeprowadzać montaż instalacji gazowej, aby była bezpieczna. Zobacz, na co zwrócić szczególną uwagę by w domu z instalacją gazową czuć się bezpiecznie...

Zobacz galerię 4 zdjęcia

Autor: Mariusz Bykowski

Wykonaniem przyłącza, czyli odcinka łączącego naszą instalację z gazociągiem, zajmie się spółka gazownictwa

Bezpieczne przyłącze gazu ziemnego

Obecnie gaz doprowadza się najczęściej do odbiorcy giętkimi rurami polietylenowymi. W przypadku domów jednorodzinnych mają one zwykle średnicę DN32. Układa się je pod ziemią na głębokości około 1 m. Rury są podłączane do sieci gazowej za pomocą trójnika. Ze względów bezpieczeństwa zasypuje się je warstwą ziemi, a następnie w wykopie umieszcza żółtą folię ostrzegawczą, by przypadkowo nie uszkodzić rury podczas jej odkopywania. Specjalna metalowa wkładka znajdująca się na folii ułatwi w razie potrzeby lokalizację rury z gazem po całkowitym zasypaniu wykopu.

Przeczytaj również: Jak przyłączyć dom do sieci gazowej?

Wszystkie miejsca krzyżowania się rur instalacji gazowej z innymi instalacjami powinny być zabezpieczone rurami osłonowymi. Tak samo postępuje się, gdy rury znajdują się w bliskim sąsiedztwie muf czy zasuw. Przewód gazowy doprowadza się do skrzynki gazowej. Są w niej gazomierz, reduktor ciśnienia oraz zawór główny (kurek główny).

Gazomierz  zwykle umieszcza się na zewnątrz budynku. Nie musi się znajdować w skrzynce, może być zainstalowany w przeznaczonym na piony instalacyjne wentylowanym szybie z drzwiczkami lub w wydzielonym pomieszczeniu piwnicznym z oknem i wywiewną kratką wentylacyjną. W tym przypadku ważne jest, aby przewód wentylacji grawitacyjnej był wyprowadzony co najmniej 2,5 m powyżej terenu. Jego wylot z kolei powinien być oddalony od bocznej krawędzi okna, drzwi i innych otworów o co najmniej 0,5 m. Ponadto gazomierz powinien być zamontowany co najmniej 1 m (w rzucie poziomym) od palnika gazowego lub innego paleniska, w odległości większej niż 3 m od urządzenia gazowego, na wysokości nie mniejszej niż 0,5 m nad poziomem terenu lub 0,3-1,8 m nad poziomem podłogi, powyżej licznika i innych urządzeń iskrzących.

Przeczytaj również: Gaz w domu

Zobacz galerię 2 zdjęcia

Autor: Mariusz Bykowski

Wykonaniem przyłącza, czyli odcinka łączącego naszą instalację z gazociągiem, zajmie się spółka gazownictwa

Reduktor pozwala obniżyć ciśnienie gazu ze średniego – panującego w sieci gazowej – do niskiego (poniżej 5 kPa), które jest wymagane, aby móc użytkować urządzenia gazowe w domu.

Zawór gazowy (główny) jest umownym punktem, w którym kończy się przyłącze wykonywane przez spółkę gazownictwa. Dalej jest już instalacja gazowa, o której wykonanie musimy zadbać sami. Zawór gazowy służy do odcinania dopływu gazu do instalacji odbiorczej. Jeśli ma być zlokalizowany przy ścianie domu lub we wnęce ściany, jego odległość od poziomu terenu, najbliższej krawędzi okna, drzwi czy innego otworu domu powinna wynosić nie mniej niż 0,5 m. Jest on zwykle wykonany z brązu lub mosiądzu.

Wentylowana skrzynka gazowa powinna być zrobiona z materiału niepalnego i umieszczona przy ścianie budynku, w jej wnęce lub w odległości nie większej niż 10 m od budynku. W przypadku domów jednorodzinnych skrzynkę gazową można zlokalizować także w nieco większej odległości – w linii ogrodzenia. Dostęp do skrzynki powinien być łatwy, aby w razie niebezpieczeństwa możliwe było szybkie odcięcie dopływu gazu. Skrzynkę należy także zabezpieczyć przed dostępem osób nieupoważnionych.

Przeczytaj również: Rury i kształtki miedziane. Poznaj materiał uniwersalny dla wszystkich typów instalacji

Bezpieczna instalacja gazowa w budynku

Wewnętrzna instalacja gazowa powinna być zaprojektowana w taki sposób, aby zapewniała bezpieczeństwo użytkowania i możliwe było swobodne przeprowadzanie prac konserwacyjnych. W miejscu wyprowadzenia instalacji gazowej z ziemi przed budynkiem zwykle instaluje się dodatkowy zawór odcinający (może tego wymagać spółka gazownictwa).

Przeczytaj również: Przyłącze gazowe: projekt i koszty wykonania

Przejście rury gazowej przez ścianę zewnętrzną domu zabezpiecza się dodatkową tuleją ochronną o większej średnicy. Ochroni ona rurę przed uszkodzeniem spowodowanym osiadaniem budynku. W domach jednorodzinnych instalację gazową na odcinku od 0,5 m przed zewnętrzną ścianą budynku do wyprowadzenia przez lico wewnętrzne tej ściany robi się z rur stalowych bez szwu lub rur stalowych przewodowych ze szwem.

Instalacja gazowa, której rury prowadzone w budynku zwykle są wykonane ze stali z połączeniami gwintowanymi lub jako miedziane lutowane lutem twardym. Przewody instalacji gazowej mogą przebiegać przez pomieszczenia mieszkalne, pod warunkiem że będą właśnie z miedzi i łączone lutem twardym, stalowe bez szwu lub stalowe przewodowe ze szwem, ale łączone przez spawanie. Przewody prowadzone w pomieszczeniach mieszkalnych można umieszczać w bruzdach ściennych osłoniętych nieszczelnymi ekranami, na przykład z płyt gipsowo-kartonowych.

Innym rozwiązaniem jest wypełnienie bruzd z przewodami łatwo usuwalną masą tynkarską niepowodującą korozji rur (nie należytego robić, gdy instalacja jest z rur miedzianych). W pomieszczeniach niemieszkalnych, takich jak piwnice czy sutereny, rury powinny przebiegać po wierzchu ściany. Prowadzi się je w określonej odległości od innych instalacji i osprzętu – co najmniej 10 cm od pionowych przewodów wodnych i centralnego ogrzewania oraz od puszek instalacyjnych i elektrycznych (nad nimi), a także 60 cm od gniazd, włączników i innych urządzeń iskrzących.

Zobacz galerię 2 zdjęcia

Autor: Piotr Mastalerz

Przewody prowadzone w pomieszczeniach mieszkalnych można umieszczać w bruzdach ściennych osłoniętych nieszczelnymi ekranami. W pomieszczeniach niemieszkalnych, takich jak piwnice czy sutereny, rury powinny przebiegać po wierzchu ściany; przejścia rur przez ściany zabezpiecza się tulejami ochronnymi

Bezpieczna instalacja i eksploatacja kotła gazowego i kuchenki

W domach jednorodzinnych są nimi przede wszystkim kotły, podgrzewacze wody oraz kuchenki. Aby urządzenia te nie zagrażały bezpieczeństwa użytkowników, również ich lokalizacja nie może być dowolna.

Kotły i podgrzewacze wody mogą mieć komorę spalania zamkniętą lub otwartą. Tych z otwartą nie należy instalować w pomieszczeniach mieszkalnych. Wyjątek stanowi kuchnia połączona z pokojem wyposażona w wywiewny otwór wentylacyjny. Jeśli do podłączenia urządzeń z zamkniętą komorą spalania zastosuje się koncentryczne przewody powietrzno-spalinowe, urządzenia mogą być zainstalowane w dowolnym pomieszczeniu, bez względu na rodzaj zastosowanej w nim wentylacji.

Kotły gazowe o mocy cieplnej nie większej niż 30 kW instaluje się w pomieszczeniach nieprzeznaczonych na stały pobyt ludzi, o kubaturze co najmniej 8 m³. Jeżeli jest to kocioł z zamkniętą komorą spalania i doprowadzeniem powietrza z zewnątrz, kubatura ta może wynosić 6,5 m³. Kotły o dużej mocy (większej niż 30 kW) powinny znajdować się w pomieszczeniu technicznym lub przewidzianym na kotłownię budynku wolno stojącym. Wysokość pomieszczenia powinna wynosić co najmniej 2,2 m.

Kuchnie i kuchenki gazowe powinny być oddalone od okien nie mniej niż 0,5 m (w poziomie). Wszelkiego rodzaju ogrzewacze pomieszczeń, których obudowa może rozgrzewać się do temperatury większej niż 60˚C, powinny znaleźć się co najmniej 0,3 m od ściany z materiałów łatwo palnych (0,6 m, gdy ściana ta nie jest otynkowana). Przepływowe gazowe podgrzewacze wody instaluje się na ścianach z materiałów niepalnych.

Przed każdym urządzeniem powinien znajdować się zawór umożliwiający w razie konieczności odcięcie dopływu gazu.

Przeczytaj również: Gaz ziemny - formalności krok po kroku

Piotr Laskowski