Obudowa kominka - podstawowe zasady montażu krok po kroku

2009-08-05 2:00

Konrad Koper

Obudowa kominka w domu spełnia nie tylko funkcje estetyczne. Ma również zapewniać odpowiednie funkcjonowanie samego kominka. Nie będzie on bowiem poprawnie działał, jeśli nie dostarczymy mu wystarczającej ilości powietrza do spalania. Sprawdź, jakich zasad przestrzegać w trakcie budowy kominka.

Autor: Andrzej Szandomirski|Daniel Rumiancew|Mariusz Bykowski Kominek musi mieć czym oddychać

Powietrze do kominka a przepisy

Zgodnie z wytycznymi zawartymi w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690): - do kominków z zamkniętym paleniskiem (w tym również kóz) trzeba doprowadzić co najmniej 10 m³ powietrza w ciągu godziny na 1 kW nominalnej mocy cieplnej wkładu (kozy); - kominki z otwartym paleniskiem wymagają doprowadzenia takiej ilości powietrza, aby prędkość jego przepływu w otworze komory spalania była nie mniejsza niż 0,2 m/s.

Kominki potrzebują powietrza

Każde urządzenie z paleniskiem na drewno (kominek otwarty, kominek z wkładem czy wolno stojący piec kominkowy zwany kozą) zużywa do spalania powietrze, które następnie w postaci dymu jest odprowadzane przez komin na zewnątrz. Gdy powietrze do spalania jest pobierane z wnętrza domu, powstaje w nim podciśnienie. W miejsce zużywanego powietrza musi być dostarczana odpowiednia ilość świeżego. Jeśli się o to nie zadba, pojawią się kłopoty. Najczęstsze z nich to:

wydobywanie się dymu z kominka do pomieszczenia,
problemy z rozpaleniem i utrzymaniem ognia,
zaburzenia wentylacji – powietrze zamiast być odprowadzane na zewnątrz przez kanały wentylacyjne, jest przez nie zasysane do wnętrza domu.

Do kominka otwartego i do wkładu kominkowego

Kominki otwarte do spalenia 1 kg drewna zużywają aż do 2000 m^³/h powietrza. Dla porównania kubatura pokoju o powierzchni 35 m^² wynosi około 95 m^³, czyli kominek otwarty w ciągu godziny wysysa z domu do kilkunastu razy więcej powietrza, niż wynosi kubatura pomieszczenia, w którym się znajduje. Jest tak dlatego, że podczas palenia zasysa powietrze całą powierzchnią otworu paleniska. Im jest ona większa, tym więcej powietrza z pomieszczenia zostaje wciągnięte do komina. Tylko część zasysanego powietrza ma podczas spalania bezpośredni kontakt z drewnem. Reszta przepływa z dala od paliwa, nie biorąc udziału w spalaniu, ale unosząc energię cieplną do komina. Stąd między innymi niska sprawność kominków otwartych.
W szczelnych domach budowanych według najnowszych technologii o wiele bezpieczniejszym i wydajniejszym rozwiązaniem są kominki z paleniskiem zamkniętym (z kasetami lub wkładami kominkowymi). Zużycie powietrza przez takie kominki jest znacznie mniejsze – 6-8 m^³/h na 1 kg drewna. Dodatkowo przepływ powietrza jest tak ukierunkowany, że jego przeważająca część łączy się z paliwem, biorąc udział w efektywnym wytwarzaniu energii cieplnej.
Komin, do którego podłączony jest kominek, wytwarza odpowiednie podciśnienie, dzięki któremu dym jest zasysany z paleniska. Jeśli budynek jest szczelny, w pewnym momencie może powstać duże podciśnienie. W rezultacie podczas otwierania drzwiczek dym z komina będzie się cofał do pomieszczenia. Doprowadzenie powietrza do komory spalania tylko w niewielkim stopniu ogranicza pobór powietrza z pomieszczenia. Wynika to z tego, że gdy drzwiczki paleniska są zamknięte, powietrze – zwłaszcza we wkładach z systemem utrzymywania czystej szyby – jest pobierane do spalania dwiema drogami:

przez regulatory prędkości spalania (dopływu powietrza),
przez szczelinę wokół szyby drzwiczek.

Jak doprowadzić powietrze do kominka?

Powietrze należy doprowadzić możliwie blisko paleniska. Można zrobić w tym celu specjalną instalację lub wykorzystać już istniejącą wentylację. Powietrze doprowadza się z zewnątrz specjalnym przewodem. Jego kształt i materiał, z jakiego jest wykonany, nie mają znaczenia. Ważny jest przekrój – okrągły kanał musi mieć średnicę co najmniej 160 mm, prostokątny – powierzchnię minimum 200 cm^². Kanał powinien być wyposażony w przepustnicę umożliwiającą zamknięcie dopływu powietrza do kominka, kiedy nie jest używany.
W przypadku kaset, wkładów kominkowych oraz kóz stosuje się również bezpośrednie doprowadzenie powietrza do paleniska. Wlot powietrza do paleniska może być wtedy regulowany lub całkowicie zamknięty i przepustnica jest zbędna.

Kiedy brak doprowadzenia powietrza

To, niestety, bardzo powszechny błąd w instalacjach kominkowych. Są jednak rozwiązania pozwalające wybrnąć z tej sytuacji. Można na przykład wykorzystać wolny kanał wentylacyjny, którym powietrze będzie pobierane z nieużytkowego poddasza. Trzeba w nim zainstalować przewód i doprowadzić go możliwie blisko kominka. Przewód powinno się oczywiście wyposażyć w przepustnicę umożliwiającą regulację przepływu powietrza. Lekarstwem na niedobór powietrza do spalania może być także zainstalowanie nawiewników lub nawietrzaków w pomieszczeniu, w którym znajduje się kominek lub koza. Ich liczbę powinna określić firma instalująca kominek na podstawie danych dotyczących zapotrzebowania na powietrze do spalania dla danego paleniska.