Budowa studni na działce: jakich formalności dopełnić, aby wybudować własne ujęcie wody?
Budowa studni na własny użytek wymaga dopełnienia kilku formalności. Czasem proces jest mniej, czasem bardziej skomplikowany. Od czego to zależy? Oto kilka rad jak zabrać się za budowę własnego ujęcia wody.
Budowa studni na kupowanej działce – jakie formalności sprawdzić?
Jeśli dla terenu, na którym ma powstać dom, istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, mogą się w nim znajdować ograniczenia odnośnie do budowy studni. Wtedy nie może ona powstać. Można to sprawdzić jeszcze przed zakupem działki, ponieważ wypis z miejscowego planu zagospodarowania może uzyskać nawet osoba niedysponująca prawem do nieruchomości.
Gdy nie ma planu, sposób zaopatrzenia w wodę zostanie określony – zazwyczaj zgodnie z wnioskiem inwestora – w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Jakich dokumentów potrzebujesz, aby wybudować studnię na działce?
Na budowę studni pobierających wodę z pierwszego poziomu wodonośnego nie są potrzebne zezwolenia. Podobnie jest ze studnią wierconą na własnej posesji, o głębokości nieprzekraczającej 30 m (liczy się głębokość odwiertu, a nie poziom zwierciadła wody w studni), pod warunkiem, że ilość czerpanej z niej wody nie będzie przekraczała 5 m3/dobę. W takim wypadku wystarczy zgłosić zamiar budowy we właściwym organie administracji architektoniczno-budowlanej.
Do zgłoszenia należy dołączyć rysunki usytuowania studni, oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością oraz ewentualnie inne dokumenty wymagane odrębnymi przepisami (gmina może zażądać ich od inwestora). Jeżeli w ciągu 30 dni od zgłoszenia właściwy organ nie wniesie sprzeciwu, można rozpocząć budowę studni. Jednak gdy inwestycja nie ruszy w ciągu dwóch lat od terminu jej rozpoczęcia określonego w zgłoszeniu, zgłoszenie straci ważność.
Budowa studni na potrzeby domu jednorodzinnego
W przypadku studni budowanych na potrzeby domów jednorodzinnych zwykle wystarczy opisana wyżej procedura, ponieważ pobór wody bez problemu mieści się w granicach zastrzeżonych przepisami (sześcioosobowa rodzina w ciągu doby zużywa około 1,5 m3 wody). Co innego, gdy dodatkowo prowadzi się jakąś działalność, np. gospodarstwo ogrodnicze, sadownicze czy hodowle zwierząt. Wtedy wyznaczone przez prawo maksymalne wartości poboru zarezerwowane dla tak zwanego zwykłego korzystania z wody mogą zostać przekroczone i na budowę studni będzie potrzebne pozwolenie wodnoprawne.
Podobnie, jak w przypadku, gdy studnia będzie głębsza niż 30 m. Aby uzyskać pozwolenie wodnoprawne, trzeba przygotować dokumentacje, czyli tak zwany operat wodnoprawny. Może go sporządzić hydrogeolog lub projektant zajmujący się instalacjami wodnymi i kanalizacyjnymi. Budowę studni wierconych o dużej głębokości regulują przepisy Prawa wodnego oraz Prawa górniczego i geologicznego.
Dokumenty potrzebne do budowy studni wierconej
Do wykonania studni wierconej są konieczne projekt odwiertu studni i zatwierdzająca go decyzja wojewody. Po zrobieniu odwiertu należy z kolei przygotować wynikowa dokumentację hydrogeologiczna studni, uzyskać decyzje o jej zatwierdzeniu przez właściwy organ administracji geologicznej oraz ją zarejestrować, czyli otrzymać dla niej kartę rejestracyjna. Dokumentacja wynikowa określa 3 podstawowe parametry studni (jej dopuszczalna wydajność, poziom zwierciadła statycznego wody oraz depresje) potrzebne między innymi do doboru pompy oraz urządzeń do uzdatniania wody.
Część firm nie przestrzega tych procedur i wykonuje studnie bez projektu oraz dokumentacji powykonawczej. Ostatecznie odpowiedzialność za brak odpowiedniej dokumentacji spada jednak na właściciela studni. Można się spotkać z taką interpretacją przepisów dotyczących budowy studni, według której każde ujecie wody podziemnej, bez względu na jego głębokość, wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Aby nie dowiedzieć się o tym dopiero z chwilą wniesienia przez urząd sprzeciwu do złożonego zgłoszenia, warto przed przystąpieniem do załatwiania formalności zapytać o to we właściwym starostwie powiatowym.
Polecany artykuł: