Stropy żelbetowe - zalety i sposób wykonania

Stropy żelbetowe najczęściej stosuje się w domach jednorodzinnych. Niektóre są betonowane na budowie, inne montuje się częściowo lub w całości z prefabrykatów. Strop żelbetowy (monolityczny) - poradnik stan surowy bez błędów.

Stropy żelbetowe mają bardzo różną konstrukcję. Najprostsze z nich to stropy płytowe lub stropy płytowo-żebrowe. Mogą być wykonywane na miejscu budowy. Są też płyty wykonywane w zakładach prefabrykacji i przywożone na budowę: dla zmniejszenia ciężaru zazwyczaj mają one wydrążone kanały. Znacznie bardziej od stropów płytowych rozpowszechnione są betonowe stropy gęstożebrowe. Elementami nośnymi tych stropów są: betonowana na budowie cienka płyta i gęsto rozstawione żebra.

Płyty żelbetowe wykonywane na budowie

Płyty takie są ciągle popularne w niektórych regionach kraju. Wykonuje się je na pełnym deskowaniu, które wymaga solidnego podstemplowania. Tę pomocniczą konstrukcję można wykonać z desek i okrąglaków na budowie lub wypożyczyć na czas wykonywania stropów komplet gotowych deskowań (powtarzalnych) z metalowymi podporami. W zależności od kształtu pomieszczeń płyty zbrojone są w jednym lub dwóch kierunkach. Stropy monolityczne (zbrojenie płyt i grubość) projektuje się indywidualnie (robi to konstruktor). Wykonywanie takich płyt bez projektu przez domorosłych budowniczych często kończy się fatalnie: płyty nie mają potrzebnej wytrzymałości, wskutek tego nadmiernie się uginają i rysują. Stosowanie pełnych płyt żelbetowych jest zwykle opłacalne, gdy rozpiętość stropów nie przekracza 3,5-4 m. Płyty większej rozpiętości mają już znaczną grubość (są przez to ciężkie i drogie) lub powinny być wzmocnione żebrami, co zwiększa koszt deskowań i zbrojenia. W przeciętnych warunkach deskowanie płyt można rozebrać po dwóch tygodniach od betonowania; pełną nośność uzyskują po miesiącu.

Stropy prefabrykowane (z gotowych płyt)

Popularne w wielorodzinnym budownictwie wielkoblokowym stropy z gotowych płyt bywają i teraz stosowane na budowach domów jednorodzinnych. Ze względu na znaczny ciężar muszą być montowane dźwigiem samochodowym, dlatego ich stosowanie ma sens jedynie wtedy, gdy są układane na ścianach bezpośrednio po przywiezieniu na budowę (nazywa się to „montaż z kół”). Składowanie ich na budowie znacznie zwiększa koszty, gdyż dźwig trzeba ściągać na budowę dwukrotnie: do rozładunku i do montażu. Zaletą takich stropów jest to, że są gotowe praktycznie natychmiast po zmontowaniu. Mają gładką powierzchnię i dlatego nie wymagają pracochłonnego wykończenia.

Sprawdź też: pękniecia stropu - przyczyny i naprawa >>>

Wadą są rysy powstające wzdłuż styków. Tę wadę w obecnie produkowanych płytach próbuje się wyeliminować przez odpowiednie ukształtowanie ich krawędzi, które tworzą specjalne zamki wypełniane na budowie zaprawą. Płyty mają stałą szerokość i różną długość (zmienia się ona w modułach - co 30 cm). Często, aby zmniejszyć wagę, producenci wykonują w nich podłużne otwory.

Stropy gęstożebrowe

Stropy gęstożebrowe to najpopularniejszy rodzaj stropów stosowanych w domach jednorodzinnych. Zbudowane są z belek (żeber) i pustaków stropowych oraz wieńca i nadbetonu. W odróżnieniu od betonowych stropów płytowo-żebrowych żebra są gęsto rozstawione (co 40 do 80 cm). Belki stropowe mogą być częściowo lub całkowicie prefabrykowane, bądź też wykonywane bezpośrednio na budowie. Nadbeton (płytę betonową) układa się na powierzchni pustaków. Płyta wiąże wszystko w całość, jest stosunkowo cienka (zwykle 3-4 cm grubości). Płytę i żebra betonuje się na budowie po ułożeniu – wzdłuż projektowanych żeber – pustaków wypełniających strop. Pustaki te, zwane w budowlanej gwarze „garnkami”, mogą być ceramiczne, z betonu zwykłego lub lekkiego (keramzytobetonu, trocinobetonu), z betonu komórkowego, a nawet ze styropianu. Stropy gęstożebrowe mogą mieć różne nazwy, w zależności od użytych do ich budowy pustaków. Największą popularnością cieszą się pustaki ceramiczne Ackerman i betonowe Kontra. Są również pustaki o nazwie Fert, Teriva, Ceram itp.  Po świeżo zabetonowanym stropie gęstożebrowym można chodzić już następnego dnia, można również murować ściany wyższych kondygnacji. Jednak, stemplowanie lub podpory montażowe można rozebrać dopiero po 10-14 dniach.

Stropy płytowe typu filigran

To połączenie stropu żelbetowego ze stropem prefabrykowanym. Składają się z cienkich (5-6 cm) prefabrykowanych płyt betonowych, w których zatopione są kratownice z prętów zbrojeniowych – podobne do tych, jakie stosuje się w częściowo prefabrykowanych belkach stropowych – oraz z betonu ułożonego na tych prefabrykatach na budowie. Grubość warstwy betonowej i zbrojenie dobierane są do rozpiętości i obciążeń stropu. Prefabrykaty są stosunkowo ciężkie: do ich montażu potrzebny jest dźwig. Na czas wykonywania stropu płyty są podpierane co 2 metry. Płyty typu filigran są zawsze projektowane i wykonywane dla konkretnego domu, mogą mieć dowolny kształt.

Czytaj też: Strop typu filigran – cechy, montaż, zbrojenie, betonowanie. Co warto wiedzieć?

Płyty stropowe z betonu komórkowego

Lekkie płyty z betonu komórkowego, szerokości nie większej niż 60 cm, układa się na ścianach, tak jak prefabrykowane płyty żelbetowe. Zaprawą wypełnia się jedynie styki płyt. Po ułożeniu mogą być od razu obciążane. Stosuje się je przede wszystkim w domach, w których ściany wykonane są z bloczków betonu komórkowego.