Ściany jednowarstwowe, czy dwuwarstwowe - porównanie kosztów
Najwięcej budowanych u nas domów jednorodzinnych to domy murowane, z czego zdecydowana większość ma zewnętrzne ściany dwuwarstwowe. Ściany jednowarstwowe są dziś mniej popularne niż jeszcze 10-15 lat temu, ale wciąż znajdują się inwestorzy, którzy są zainteresowani tą technologią. Ile kosztuje budowa ściany jednowarstwowej, a ile dwuwarstwowej?
Autor: WIENERBERGER
Żeby pustaki ceramiczne nadawały się do budowy ścian jednowarstwowych, producenci musieli wprowadzić nowy ich model – z wypełnieniem termoizolacyjnym
Spis treści
- Ściany dwuwarstwowe
- Ściany jednowarstwowe
- Ciepłe ściany
- Materiały ociepleniowe
- Ile kosztuje ściana jednowarstwowa
- Ile kosztuje ściana dwuwarstwowa
Ściany dwuwarstwowe
Ich budowa przebiega dwuetapowo. Najpierw wznoszony jest mur, a dopiero później, gdy budynek zostanie doprowadzony do stanu surowego zamkniętego, otula się go materiałem termoizolacyjnym i wykańcza.
Rodzaj budulca na ścianę nośną może być dowolny, byle wykazywał wymaganą nośność. Do murowania warstwy konstrukcyjnej takich ścian używa się pustaków lub bloczków, właściwie z dowolnego materiału (o wymaganej wytrzymałości na ściskanie), o grubości od 25 do 36 cm. Najchętniej wykorzystywane są więc bloczki z betonu komórkowego klasy 400-600, pustaki z ceramiki zwykłej lub poryzowanej, drążone bloczki silikatowe lub pustaki z keramzytobetonu.
Podstawowym kryterium wyboru nie musi być tu jego izolacyjność termiczna, gdyż za zatrzymywanie ciepła w domu odpowiadać będzie warstwa termoizolacyjna. Do dwuwarstwowych ścian zewnętrznych i wewnętrznych ścian nośnych stosuje się bloczki z betonu komórkowego grubości 24-30 cm. Pustaki ceramiczne na ściany zewnętrzne z ociepleniem mają grubość od 18 do 30 cm. Bloczki silikatowe – 18-25 cm, a pustaki keramzytobetonowe – 24 cm.
Przeczytaj też:
Czy można zmienić ściany dwuwarstwowe na jednowarstwowe w projekcie?
Ściany jednowarstwowe
Do wznoszenia ścian jednowarstwowych w domach jednorodzinnych stosuje się głównie wyroby z betonu komórkowego lub ceramiki poryzowanej. Z pewnością natomiast trzeba zdyskwalifikować w tym przypadku silikaty i ceramikę tradycyjną, czyli nieporyzowaną. Są za zimnymi budulcami.
Do budowy ścian jednowarstwowych wykorzystuje się bloczki z betonu komórkowego odmiany 300 lub 350, o grubości od 40 do 48 cm. Taka też będzie grubość muru. Bloczki te mają wyprofilowane na bokach pióra i wpusty, aby dało się je szczelnie łączyć bez robienia spoin pionowych z zaprawy.
Do wznoszenia ścian jednowarstwowych nadają się tylko te pustaki tradycyjnego typu, które mają szerokość minimum 44 cm i murowane będą na zaprawę ciepłochronną. Często jednak do ścian jednowarstwowych używa się pustaków grubości 38, 44 lub 50 cm, z otworami fabrycznie wypełnionymi materiałem ociepleniowym – wełną mineralną lub styropianem.
Nowym i bardzo interesującym produktem na ściany jednowarstwowe są bloczki pełne z perlitu. Co ciekawe, dzięki specjalnemu kształtowi, można z nich wznosić szczelne termicznie ściany w ogóle bez użycia zaprawy. Perlit jest dobrym izolatorem termicznym, co potwierdza wyjątkowo korzystny, niski współczynnik przewodzenia ciepła λ. Jego wartość to 0,030-0,070 W/(m·K). Bloczki do budowy ścian powstają z perlitu i specjalnego spoiwa mineralnego. Fabrykę opuszczają 22 ich typy tworzące system wznoszenia ścian.
Dobrym budulcem na takie ściany są też elementy z keramzytobetonu, między wąskimi ściankami których znajduje się gruba wkładka ze styropianu. Właściwie to styropian stanowi tu główny surowiec. Z bloczków takich buduje się ściany grubości 42 cm.
Przeczytaj też:
Ciepłe ściany
Od 2021 r. maksymalna wartość współczynnika U dla ścian zewnętrznych, bez względu na ich konstrukcję, wynosi 0,2 W/(m2.K). Ściany jednowarstwowe, odpowiedniej grubości i wykonane z odpowiedniego materiału, same w sobie osiągają właściwy parametr. W przypadku dwuwarstwowych w durzej mierze zależy to od rodzaju i grubości ocieplenia zewnętrznego.
Metody izolowania i wykańczania ścian są dwie – mokra (system ETICS) lub sucha. Pierwsza zakłada ułożenie na odpowiednio przygotowanym ociepleniu tynku bądź zamocowanie elementów elewacyjnych na klej. W drugiej zapraw ani klejów się nie używa. Okładzina fasadowa przytwierdzana jest łącznikami mechanicznymi lub trzyma się pod własnym ciężarem. Przeważnie też ocieplenie jest łączone ze ścianą kołkami, więc zużycie tak zwanej chemii budowlanej jest zerowe albo zredukowane do minimum.
Przeczytaj również:
Jak ocieplić ściany zewnętrzne - koszt docieplenia domu murowanego
Materiały ociepleniowe
Najpopularniejszym materiałem do izolacji ścian od zewnątrz jest styropian fasadowy o współczynniku przewodzenia ciepła λ = 0,035-0,039 W/(m·K). Bardzo chętnie stosowana jest jego ciemnoszara odmiana o jeszcze niższym, a więc lepszym współczynniku λ = 0,031- -0,032 W/(m·K).
Popularna jest też wełna mineralna o gęstości do 120 kg/m3 oraz o współczynniku λ = 0,038-0,041 W/(m·K), oferowana w formie płyt różnej wielkości o tradycyjnym (nieuporządkowanym) albo lamelowym (prostopadłym do powierzchni) układzie włókien. W odróżnieniu od styropianu nie hamuje ona dyfuzyjności ścian i stanowi dobre zabezpieczenie przeciwogniowe budynku. Lepiej niż styropian izoluje przed przenikaniem dźwięków.
Wybór materiału ociepleniowego nie zależy od sposobu wykończenia ścian od zewnątrz, choć trzeba przyznać, że wełna jest częściej stosowana pod tak zwane elewacje wentylowane, ponieważ ściślej wypełnia przestrzenie między elementami rusztu nośnego elewacji.
Ile kosztuje ściana jednowarstwowa
Budulec, z którego powstają tego rodzaju ściany, na pewno jest droższy niż ten na ściany dwuwarstwowe. Przykładowo, za materiał na 1 m2 ściany jednowarstwowej z betonu komórkowego grubości 48 cm zapłacisz około 280 zł. Za tę samą powierzchnię ściany z pustaków ceramicznych grubości 50 cm, wypełnionych styropianem i murowanych na pianę, przyjdzie zapłacić prawie 600 zł (ale w cenę wliczona jest zaprawa i transport). To o 200 zł więcej z 1 m2 niż wydasz na ścianę grubości 44 cm, wykonaną z pustaków ceramicznych wypełnionych wełną.
Zastosowanie systemowych elementów, na przykład do ocieplania wieńca, budowy nadproży, uzupełniania warstw muru, także podniesie koszt. W murach ścian dwuwarstwowych też można je stosować, ale nie jest to konieczne. Nadproża, wieńce i inne tego typu elementy da się wykonać w technologii monolitycznej, wydając tylko na beton, zbrojenie i szalunek.
Ściany jednowarstwowe wystarczy otynkować zwykłym tynkiem. Nie jest to drogie rozwiązanie, a robocizna także nie pochłonie tu fortuny. W ścianach dwuwarstwowych, ocieplonych metodą lekką mokrą, wykończenie elewacji stanowi przeważnie tynk cienkowarstwowy – mineralny, akrylowy, silikonowy bądź silikatowy. Ten ostatni należy do najdroższych.
Ile kosztuje ściana dwuwarstwowa
Do budowy muru nośnego ściany dwuwarstwowej można użyć najtańszych bloczków lub pustaków i wymurować je, używając zwykłej, a więc ekonomicznej zaprawy, a wzmocnienia wykonać z betonu i prętów zbrojeniowych.
1 m2 muru z ceramiki lub betonu komórkowego to koszt około 100-180 zł. Do tego, oprócz kosztu robocizny, należy jednak doliczyć minimum 150 zł/m2 za ocieplenie i wykończenie (40-55 zł materiał ociepleniowy, około 30 zł chemia i 80-130 zł robocizna), co łącznie da nam prawie tyle, co za mur jednowarstwowy.
