Domy energooszczędne. Jak zbudować dom energooszczędny z betonu komórkowego?

Ogrzewanie domu pochłania rocznie aż 70% kosztów przeznaczonych na jego użytkowanie. To daje do myślenia. Warto zbudować dom z betonu komórkowego, bo to materiał niedrogi i jednocześnie zapewniający tanią eksploatację. Bloczki z betonu komórkowego, dzięki niskiemu współczynnikowi przewodzenia ciepła lambda sprawią, że ściany zewnętrzne będą miały wysoką izolacyjność termiczną.

O ścianach, które dobrze izolują termicznie mówi się, że są ciepłe. Pozwalają one bowiem utrzymać wewnątrz budynku wysoką temperaturę bez konieczności nadmiernego grzania. Po prostu powstrzymują ucieczkę ciepła na zewnątrz, przyczyniając się wydatnie do obniżenia rachunków za materiały opałowe. Ciepłe ściany powinny być zbudowane z materiału o niskim współczynniku przewodzenia ciepła. Pod tym względem czołowym produktem jest beton komórkowy.

Dom energooszczędny

To budynek, w którym zastosowano rozwiązania pozwalające na jak najoszczędniejsze gospodarowanie energią niezbędną do jego ogrzania. Taki dom zimą łatwo jest ogrzać, a latem jego wnętrze pozostaje przyjemnie chłodne. Domy energooszczędne, w porównaniu z budowanymi w sposób tradycyjny, zużywają 3-4 razy mniej energii cieplnej. Do ogrzewania potrzebują rocznie około 40 kWh/m² i nie więcej niż 70 kWh/m². Dla porównania zwykłe potrzebują jej aż 160-180 kWh/m². W praktyce, domem energooszczędnym nazwiemy taki, który ma przegrody zewnętrzne o niskim współczynniku przenikania ciepła U, ciepłe i szczelnie zamontowane okna, system wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła oraz instalację grzewczą o wysokiej sprawności. Budynek taki nie powinien być również „prądożerny”.

Jak ciepłe powinny być ściany?

W przypadku domów energooszczędnych współczynnik przenikania ciepła U przez ściany zewnętrzne budynku powinien wynosić około 0,15-0,19 W/(m^2.K). To mniej niż wymagają tego przepisy. Od tego roku zmuszają one inwestorów, żeby ściany zewnętrzne domów, które budują miały U o wartości nie większej niż 0,23 W/(m^2.K). Od 2021 roku, wymogi te ulegną jeszcze większemu zaostrzeniu i maksymalna wartość U sięgnie 0,20 W/(m^2.K). Powyższe kryteria najłatwiej uda się spełnić, wybierając do budowy ścian sprawdzony materiał o dobrych parametrach termoizolacyjnych. Produktem o wysokiej wartości współczynnika oporu cieplnego R jest przede wszystkim beton komórkowy. Jest na tyle „ciepłym” materiałem, że można wznosić z niego ściany jednowarstwowe (których nie trzeba już ocieplać) o współczynniku U mającym nawet 0,19 W/(m^2.K).

Najcieplejsze bloczki z betonu komórkowego

Beton komórkowy ma strukturę złożoną z ogromnej ilości kulistych porów, w których uwięzione jest powietrze, najlepszy izolator cieplny. Dlatego najcieplejsze z bloczków mają współczynnik przewodzenia ciepła λ wynoszący nawet 0,085 W/(m^.K). Jednowarstwowe ściany zewnętrzne mają grubość równą szerokości bloczka, a ta wynosi od 36 do 48 cm. Grubość ścian zależy od izolacyjności termicznej budulca, która wynika pośrednio z ich gęstości pozornej. Zależnie od niej beton komórkowy może mieć różne odmiany (od 300 do 800 kg/m³). Im wyższa odmiana, tym większa gęstość i nośność elementu, ale gorsza izolacyjność termiczna. Do wznoszenia ciepłych murów, w tym również jednowarstwowych, stosuje się bloczki o gęstości – 300-500 kg/m³. Najlepszą izolacyjność termiczną uzyskamy wznosząc ściany z bloczków szerokości 48 cm. Współczynnik przenikania ciepła U będzie wówczas nie większy niż 0,19 W/(m^2.K).

Ściany z ociepleniem

Z betonu komórkowego buduje się nie tylko ściany jednowarstwowe, ale też bardzo popularne ściany dwuwarstwowe. Zewnętrzne ocieplenie stanowi wówczas termoizolacyjne wsparcie dla muru. Do budowy takich ścian stosuje się bloczki o grubości nie przekraczającej 36 cm. Po ich wymurowaniu mocuje się warstwę ociepleniową, przeważnie z płyt styropianowych albo z wełny mineralnej. W przypadku domów energooszczędnych grubość takiej termoizolacji wynosi od 15 do 30 cm. Grubość materiału ociepleniowego jest uzależniona od jego lambdy, czyli współczynnika przewodzenia ciepła. Im niższa λ, tym mniejsza może być grubość ocieplenia. Warto tu jednak zauważyć, że im lepsze parametry cieplne będzie miał mur, tym cieńszą warstwę izolacji zewnętrznej możemy zastosować, bez uszczerbku dla wartości współczynnika U całej ściany.

Radosław Murat