Hydroizolacja w domu podpiwniczonym, czyli jak uniknąć wilgoci w piwnicy
Każdy inwestor podczas budowy podpiwniczonego domu czy też renowacji piwnicy w starym budynku podejmuje decyzję o jej zabezpieczeniu przeciwwodnym. Nic dziwnego, starannie wykonana hydroizolacja piwnicy gwarantuje brak wilgoci w domu. Radzimy, jak uniknąć błędów przy projektowaniu hydroizolacji.
Chroń dom przed wilgocią
Aby poprawnie zabezpieczyć piwnicę przed wilgocią, należy uznać, że jej część podziemna jest poddana ciągłemu, a część nadziemna – okresowemu, ale bardzo częstemu oddziaływaniu wody. Zazwyczaj uważa się, że piwnica podlega jedynie niekorzystnym działaniom wód gruntowych. Rodzaj jej podziemnego zabezpieczenia przeciwwodnego uzależnia się więc od wahań poziomu zwierciadła wód gruntowych. Jeżeli fundament jest położony ponad nim, zalecane bywa jedynie zabezpieczenie przeciwwilgociowe. Dopiero w sytuacji, gdy zwierciadło to znajduje się powyżej poziomu fundamentów, projektowana jest hydroizolacja. To błąd, bo na strefę piwnicy oddziałuje woda pochodząca z wielu różnych źródeł. Brak hydroizolacji zazwyczaj kończy się kosztownym przerabianiem na nią nieskutecznego zabezpieczenia przeciwwilgociowego – co bywa trudne, bo odbywa się w gotowym już budynku. Dlatego, bez względu na poziom wód gruntowych, lepiej wykonać szczelną poziomą i pionową hydroizolację podziemnej części budynku.
Gdy trzeba zwalczyć wilgoć
Kiedy w piwnicy pojawia się wilgoć, najpierw należy zbadać skuteczność istniejącej hydroizolacji i zadecydować, która jej część musi zostać naprawiona lub wykonana na nowo. Jest to często trudne i wymaga wiedzy oraz doświadczenia. Zawilgocenie ścian oznacza, że konieczne jest osuszenie pomieszczeń piwnicy.
Niekiedy właściciele domu podpiwniczonego, broniąc się przed wilgocią na wewnętrznej stronie ścian piwnicy, bez ich osuszenia malują je farbą olejną lub pokrywają szczelnym tynkiem cementowym. Powoduje to transport wilgoci w górę ściany i zwiększenie niekorzystnych skutków zawilgocenia.
Ochrona podziemna
Część podziemna piwnicy musi mieć hydroizolację poziomą i pionową, które razem tworzą ciągłą, nieprzepuszczalną dla wody powłokę. Najłatwiej zrobić hydroizolację w nowym budynku. Wśród różnych technologii wykonania tego zabezpieczenia szczególnie dwie są warte polecenia.
Hydroizolacja z asfaltowej papy zgrzewanej modyfikowanej SBS, na nośniku poliestrowym to pierwsza z polecanych metod. Minimalne zabezpieczenie powstaje już po zastosowaniu jednej warstwy grubości 4 mm. Hydroizolacja z papy powinna być wyprowadzona co najmniej 20 cm ponad poziom terenu i przykryta materiałem wykańczającym cokół.
Hydroizolacja z mat bentonitowych sodowych (zrobione są one z granulatu bentonitowego umieszczonego pomiędzy tkaniną i włókniną polipropylenową) to drugie z polecanych rozwiązań. Bentonit pęcznieje pod wpływem wody, jest rodzajem aktywnej i samozabliźniającej się hydroizolacji. Maty bentonitowe można układać na wilgotne podłoże, należy jednak pamiętać, że muszą one być trwale dociśnięte do ściany i fundamentów budynku. Dlatego trzeba je przybić do ściany fundamentowej.
Zabezpieczenie potrzebne także nad ziemią
Zewnętrzna część nadziemnej strefy piwnicy również poddawana jest działaniu wody pochodzącej z wielu źródeł. Dlatego powinna być odpowiednio ukształtowana i wykonana z nieco innych materiałów niż wyższe części ściany. Najczęściej stosowaną ochroną jest cokół (na przykład z kamienia) odporny na działanie wody. Jest to szczególnie ważne, ponieważ woda, zamarzając, zwiększa swoją objętość w porach i kapilarach muru o około 9%. Kiedy więc temperatura na zewnątrz spadnie do kilkunastu stopni poniżej zera, ciśnienie wody zmienionej w lód rośnie w kapilarach kilkunastokrotnie. Cokół zabezpiecza piwnicę przed wodą i wilgocią, ale pod warunkiem, że jego wystająca z lica górna część jest chroniona obróbką o odpowiednim spadku. Zbyt mały spadek obróbki prowadzi do odbijania się od niej wody i dodatkowego niszczenia ściany tuż nad nią.
Dobrym rozwiązaniem jest cokół cofnięty w stosunku do elewacji, ale wtedy należy pamiętać o ukształtowaniu odpowiedniego kapinosa w ścianie nad cokołem. Ważne jest takie uformowanie wszelkich elementów budynku ponad częścią nadziemną strefy piwnicy, aby jak najmniej wody „elewacyjnej” spływało na tę część ściany. Wiąże się to z odpowiednim zaprojektowaniem rynien, obróbek detali elewacji, parapetów itp. Warto pamiętać również o tym, że jeśli izolacja przeciwwodna części podziemnej jest nieszczelna, a cokół został wykonany z bardziej szczelnego materiału, część wody zawartej w kapilarach zamiast wyparować, posuwa się w górę ściany.
Autor: archiwum muratordom
Gdy zawilgocone ściany piwnicy, zamiast je osuszyć, pokryje się szczelnym tynkiem cementowym, wilgoć wewnątrz nich zostanie przetransportowana na wyższą kondygnację
Autor: archiwum muratordom
Gdy zawilgocone ściany piwnicy, zamiast je osuszyć, pokryje się szczelnym tynkiem cementowym, wilgoć wewnątrz nich zostanie przetransportowana na wyższą kondygnację
