Próg w oknie tarasowym - jak dobrze ocieplić? 3 najkuteczniejsze sposoby na zimny próg

Jak ocieplić próg w oknie tarasowym? Zimny próg to mostek termiczny, który powoduje, że mimo ciepłych okien oraz dobrej izolacji ścian, tarasu i podłogi ciepło ucieka na zewnątrz. Jak tego uniknąć? Podajemy 3 najskuteczniejsze sposoby na izolację progu w oknach tarasowych.

Spis treści

1. Próg w oknie tarasowym wymaga izolacji
2. Na zimny próg poszerzenie z PCW
3. Profil polistyrenowy do montażu pod oknami tarasowymi
4. Okno tarasowe na ciepłych bloczkach

Próg w oknie tarasowym wymaga izolacji

W dużych, a wręcz wielkich oknach tarasowych zakochali się i inwestorzy, i architekci. Trudno dziś znaleźć projekt, który by ich nie uwzględniał. Im jednak dłuższe okno, tym dłuższy odcinek, na którym może się pojawić mostek termiczny i – co się z tym wiąże – większe straty ciepła, szczególnie gdy w danym pomieszczeniu mamy instalację ogrzewania podłogowego. O mostek taki jest bardzo łatwo.

Wystarczy, że wykonawcy ustawią ościeżnicę na podbudowie z betonowych bloczków lub cegieł, co zdarza się nagminnie. Dawniej, aby próg nie przemarzał, umieszczano pod nim ustawioną na sztorc drewnianą belkę. Drewno ma jednak kiepskie właściwości termoizolacyjne, jak również podatne jest na korozję biologiczną. Na szczęście są nowocześniejsze sposoby na tak zwany zimny próg. Oto 3 najskuteczniejsze.

Na zimny próg poszerzenie z PCW

To dodatkowy element, który przeważnie nie jest dołączany do dużych okien tarasowych. Można go jednak dokupić u producenta. Poszerzeniem lub profilem bazowym nazywa się wielokomorowy profil z PCW przeznaczony do zamontowania między podłogą tarasu a podłogą mieszkania. Jego izolacyjność cieplna jest podobna jak profili, z których zbudowana jest ościeżnica. Współczynnik przenikania ciepła U_f wynosi więc mniej więcej 0,8-1,4 W/(m^².K). Wysokość poszerzenia może dojść nawet do 26 cm. Element taki łączy się najpierw z ramą okna i montuje jako całość na czystym podłożu, zabezpieczonym papą lub folią izolacyjną.

Między podłożem a profilem umieszcza się plastikowe kliny służące do jego wypoziomowania. Później układa się ocieplenie stropu i ocieplenie płyty tarasowej lub balkonowej oraz po jednej i drugiej stronie wykonuje wylewki, czyli mineralne podkłady podłogowe. Muszą być one oddylatowane od plastikowego poszerzenia wąskimi pasami materiału trwale elastycznego. Mogą to być wełna mineralna lub styropian.

Profil polistyrenowy do montażu pod oknami tarasowymi

Problem z zimnymi progami stał się na tyle poważny, że zainteresowały się tym pewne firmy. Postanowiły produkować elementy izolacyjne specjalnie przeznaczone do montażu pod oknami tarasowymi. Niekiedy nazywa się je podprożami. Powstają ze specjalnej, utwardzonej wersji styropianu – klinarytu. Wykonuje się je na zamówienie, pod konkretny model okien. Wysokość profili podprogowych wynosi od 7 cm do 25 cm. Długość jednego elementu (można je zestawiać) to 100-120 cm.

O ile poszerzenia nadają się do okien i drzwi z PCW, profile XPS sprawdzą się również w przypadku stolarki drewnianej. Mają wysoką odporność na ściskanie – od 300 kPa do 700 kPa, przy 10-procentowym odkształceniu. Mogą przenosić obciążenia odpowiednio od 150 kg/m do ponad 300 kg/m.

Wielką zaletą takich profili jest wyjątkowo niski współczynnik przewodzenia ciepła λ – 0,035 W/(m^.K). Z wierzchu profilu umieszczona jest często impregnowana taśma rozprężna, która ma za zadanie uszczelnić styk z ościeżnicą. Znajduje się tam także listwa z PCW o przekroju T. Stabilizuje ona cały element. Listwa usztywniająca jest obecna także na spodniej stronie profilu. Podproże przykleja się od spodu do ościeżnicy. Zaleca się również użyć kilka wkrętów, aby połączenie było stabilniejsze. Podłoże pod tak przygotowaną ościeżnicę musi być idealnie poziome. Warto je więc najpierw wyrównać cementową masą szpachlową.

Okno tarasowe na ciepłych bloczkach

Istnieje jeszcze jeden sposób, aby między progiem a stropem nie pojawił się mostek termiczny. Ościeżnicę można przecież zamontować na ciepłych bloczkach. Nie mamy tu jednak na myśli bloczków z betonu komórkowego, które ostatecznie także mogą zostać użyte, ale z gorszym skutkiem.

Pod względem izolacyjności termicznej i nośności lepsze są bowiem specjalne bloczki termoizolacyjne. Mają długość 60 cm, wysokość 9 cm lub 11,3 cm i szerokość od 11,5 cm do 30 cm. Ich współczynnik przewodzenia ciepła λ wynosi zaledwie 0,248-0,286 W/(m^.K). Towarzyszy mu wysoka wytrzymałość na ściskanie – 20 MPa. Ten ostatni parametr ma ogromne znaczenie, bo wielkie okna tarasowe są bardzo ciężkie.

Alternatywą dla powyższych bloczków są bloczki ze szkła piankowego. Mają korzystniejszy współczynnik λ, bo wynoszący między 0,036 a 0,056 W/(m^.K). Długość bloczka to 45 cm, szerokość mieści się w przedziale 11,5-36,5 cm, a wysokość to 5 cm, 8 cm lub 10 cm. Wytrzymałość na ściskanie wynosi 2,9 MPa.

Radosław Murat