Sezonowanie styropianu - co daje? Czy trzeba sezonować styropian? Jak długo?

Prawidłowe wykonanie termoizolacji domu zależy w dużej mierze od jakości styropianu. Styropian powinien być odpowiednio sezonowany, żeby się utrwalić i nie podlegać dalszym zmianom – już po zamocowaniu na elewacji lub pod posadzką. Jak to zrobić? Jak długo sezonować styropian?

Spis treści

1. Sezonowanie styropianu: jak to się robi?
2. Sezonowanie styropianu, czyli stałość parametrów
3. Wydłużone sezonowanie styropianu

Żeby ocieplić elewację, podłogę albo dach płyty styropianu mocuje się obok siebie, tworząc szczelną warstwę termoizolacyjną. Płyty muszą leżeć na styk. Jeśli pojawiłyby się między nimi szczeliny, tworzyłyby one mostki termiczne, przez które uciekałoby ciepło z domu. Dlatego do ociepleń należy wybierać płyty styropianowe prawidłowo wysezonowane, które są stabilne pod względem wymiarów i kształtu.

Sezonowanie styropianu: jak to się robi?

Styropian to spienione granulki polistyrenu. Są one podgrzewane, żeby zwiększyć ich objętość (ekspandowanie). Odbywa się to w kontrolowanej temperaturze, żeby proces przebiegał prawidłowo. Po spienieniu granulat się schładza. Resztki środka spieniającego oraz para wodna, która znalazła się w spienionych granulkach, kondensują, wytwarzając podciśnienie w ich wnętrzu. Przed dalszą obróbką bloki styropianu muszą być sezonowane w przewiewnych silosach. Dzięki dyfuzji do ich wnętrza wnika powietrze i nadaje im odpowiednią izolacyjność termiczną oraz stabilność wymiarową. Dzięki temu styropian po pocięciu na płyty zachowuje zadaną wielkość i się nie odkształca.

Zależnie od stosowanej przez producenta technologii sezonowany może być spieniony granulat albo już gotowe formy blokowe. Długość procesu sezonowania zależy też od rodzaju styropianu, przede wszystkim jego gęstości. Może on trwać od kilku dni do kilku tygodni.

Sezonowanie styropianu, czyli stałość parametrów

Sezonowanie styropianu ma na celu utrwalenie właściwości płyt termoizolacyjnych. Każdy wyrób jest zaopatrzony w deklarację właściwości użytkowych przygotowaną przez producenta. Płyty styropianowe powinny zachować deklarowany przez producenta parametr stabilności wymiarowej. Określa się go w procentach w dwojaki sposób. W stałych normalnych warunkach laboratoryjnych – DS(N) i w określonych warunkach temperaturowych i wilgotności – (DS (70,-).

Im mniejsza liczba (od 1 do 10) jest po tych oznaczeniach, tym mniejsze odchylenia wymiarowe ma produkt. Dla płyt styropianowych stosowanych do ociepleń ścian najczęściej deklarowana jest stabilność DS(N)2, co oznacza, że długość i szerokość płyty może się zmienić o maksymalnie 0,2%. Czyli płyta o długości 1000 mm może się skurczyć do 998 mm.

W przypadku płyt podłogowych (tak zwany styropian dach-podłoga), najczęściej deklarowana jest stabilność DS(N)5, czyli na poziomie 0,5%. W tym przypadku płyta o długości 1000 mm może się skurczyć nawet o 5 mm.

Wydłużone sezonowanie styropianu

Żeby osiągnąć jak najmniejszy skurcz płyt, sezonowanie może zostać wydłużone. Im dłużej będzie ono trwać, tym mniejszy będzie skurcz końcowy. Przy sezonowaniu styropianu w warunkach laboratoryjnych, tj. w temperaturze około 23^oC i wilgotności około 50%, stabilizacja skurczu następuje po około 2 miesiącach.

Należy zwrócić uwagę, żeby podczas sezonowania płyty nie były narażone na działanie promieniowania UV, ponieważ mogą zżółknąć. Po długim wystawieniu na słońce na powierzchni płyt może powstać luźna zwietrzała warstwa. Wówczas przed wykonaniem ocieplenia takimi płytami tę warstwę należy usunąć, a płyty odpylić.