Podbitka dachowa. Deski kompozytowe, blacha trapezowa i inne nietypowe materiały
Podbitka drewnia i podbitka PCV to nie koniec możliwości. Okap dachu można wykończyć także podbitką dachowa z desek kompozytowych lub włóknocementowych, blachy trapezowej, paneli stalowych albo wykończyć spód okapu płytą i otynkować podobnie jak ścianę.
Autor: EURONIT
Rozwiązania imitujące drewno, na przykład deski włóknocementowe, nie wymagają uciążliwej konserwacji i sprawdzają się w miejscach trudno dostępnych
Deski kompozytowe
Powstają z połączenia kilku jednorodnych składników. Deski kompozytowe zawierają mączkę drzewną zespoloną z polimerami (tworzywem sztucznym) za pomocą żywicy. Dzięki temu materiał ten łączy zalety drewna oraz plastiku. Strukturą przypominają naturalne drewno, ale w przeciwieństwie do niego nie wymagają konserwacji. Są dostępne w wielu kolorach. W czasie produkcji dodawane są do nich pigmenty, więc ich zabarwienie jest równomierne i trwałe. Do ich obróbki używa się standardowych narzędzi do drewna. Do wykończenia brzegów podbitki z kompozytu wykorzystuje się listwy kątowe. Zaletą tych desek jest też odporność na gnicie i butwienie, co potwierdzają producenci, udzielając na nie wieloletnich gwarancji. Nie pęcznieją pod wpływem wilgoci i tylko w niewielkim stopniu zwiększają objętość na skutek wysokiej temperatury (1 mm na 1 m). Ważą około 12 kg/m2.
Deski włóknocementowe
Dzięki teksturze drewna i właściwościom włóknocementu stanowią ciekawą alternatywę dla tradycyjnej podbitki z drewna. Są produkowane w formacie 3600 x 19 x 10 mm i jednostronnie wykończone warstwą akrylową wysokiej jakości. Od spodu ich powłoka jest hydrofobizowana, co zapobiega wnikaniu wilgoci w głąb deski. Są dostępne w 30 kolorach, w tym w sześciu drewnopodobnych. Przycięte krawędzie elementów można malować i zabezpieczać farbą retuszującą. Nie trzeba wówczas stosować profili wykończeniowych. Podstawową zaletą tych desek jest odporność na wilgoć, grzyby i mech, niepalność oraz brak konieczności uciążliwej konserwacji. Podczas montażu pozostawia się między nimi szczelinę, jednak nie większą niż 2 mm. Deski te są dość ciężkie – ważą 16,1 kg/m2.
Płyty drewnopochodne
Zamiast drewna można wybrać tańszą wersję podbitki z OSB-3 lub OSB-4. Są to płyty z wiórów drewnianych spojonych żywicą przeznaczone do stosowania zarówno we wnętrzu, jak i na zewnątrz. Są uodpornione na wilgoć, jednak przed ułożeniem należy je kilkakrotnie zaimpregnować. Dostępne są też specjalne deski wykonane z płyty OSB z przeznaczeniem na podbitkę. Ich wymiary to 140 x 2500 x 11,5 mm. Łączy się je na pióro i wpust. Na bocznych krawędziach podbitki z OSB trzeba zostawić szczeliny dylatacyjne o szerokości 8-10 mm. Wykańcza się je listwami drewnianymi. Po ułożeniu warto jeszcze raz zaimpregnować podbitkę. Alternatywą dla płyt OSB jest budowlana płyta MFP.
Panele ze blachy trapezowej
Taką podbitkę najczęściej robi się z paneli z niskiej blachy trapezowej T-8, T-7 lub T-6. Blacha może być laminowana okleiną drewnopodobną albo lakierowana (ma wtedy powłokę poliestrową). Ta ostatnia jest mniej odporna na zarysowania niż blacha okleinowana. Podsufitkę stalową szybko się montuje. Jest odporna na wilgoć, sztywna i lekka – waży 5-7 kg/m2. Sztywność zapewniają jej trapezowe przetłoczenia. Nie wymaga specjalnych zabiegów konserwujących. Panele o szerokości 24,2 mm można zamówić w wymiarze dopasowanym do szerokości lub długości okapu. Podbitkę ze stali może też wykonać dekarz, który zajmuje się obróbkami blacharskimi.
Stalowe panele podbitkowe
Przypominają kształtem boazerię drewnianą. Wymiary pojedynczego panelu to 3600 x 341 x 7,5 mm (ostatnia liczba oznacza głębokość tłoczenia panelu). Można je układać prostopadle lub równolegle do okapu. Mają gotowe otwory wentylacyjne oraz montażowe. Są powlekane powłoką poliestrową, która może mieć jednolitą barwę lub przypominać fakturę drewna. Brzegi blaszanej podbitki systemowej wykańcza się stalowymi listwami startowymi w kształcie litery J. W systemie są też narożniki wewnętrzne oraz zewnętrzne i kolorowe wkręty. Panele blaszane montuje się tak, aby zapewnić im nieco luzu koniecznego w związku z rozszerzalnością termiczną tego materiału. Z tego powodu elementy (jeśli są układane prostopadle do elewacji) powinny być o 20 mm krótsze od szerokości okapu, a wkręty po wstępnym dokręceniu należy poluzować o 1/2 obrotu.
Płyty i tynk
Amatorzy jednolitego wykończenia strefy pod okapem, będącego kontynuacją ściany, mogą tam zamocować płyty, które utworzą gładką powierzchnię, a następnie odpowiednio je pomalować, otynkować lub ułożyć tynk na siatce. Do wykończenia można użyć płyt OSB, cementowych, cementowo-włóknowych lub specjalnych, lżejszych od cementowych, uodpornionych na wodę płyt gipsowych przeznaczonych na zewnętrzne sufity podwieszane. Ważne jest, aby użyty materiał był odporny na wodę, wilgoć i zabezpieczony przed powstawaniem pleśni oraz stanowił dobry nośnik pod tynk. Jeżeli równą powierzchnię pod okapem uzyskasz za pomocą płyty OSB, przed pokryciem jej tynkiem należy przybić do niej warstwę tektury bitumizowanej, a następnie przymocować stalową siatkę, która będzie stelażem nośnym pod warstwę tynku. Na siatkę nanosi się warstwę cienkowarstwowego kleju z systemu ociepleń, a potem tynk.
