Izolacja poddasza użytkowego styropianem, wełną, pianką czy polistyrenem?
Porównujemy materiały do izolacji poddasza użytkowego. Zobacz, jaka powinna być grubość ocieplenia. Czym się różni izolacja wełną od izolacji pianką czy styropianem. Jakie właściwości izolacyjne ma polistyren ekstrudowany? Wyjaśniamy, na co zwrócić uwagę przy okazji adaptacji poddasza i kiedy robić ocieplenie nakrokwiowe.
Adaptacja poddasza - dobry czas na ocieplenie
Sposób ocieplenia poddasza jest ściśle związany z organizacją i wielkością przestrzeni mieszkalnej, jaką mamy zaadaptować pod dachem. Musimy też wykonać oględziny stanu technicznego pokrycia dachowego i więźby, żeby przekonać się, czy nadają się do dalszego użytkowania.
Jeśli nie wymagają one remontu, czeka nas tylko ocieplenie strychu. W niewielkiej przestrzeni staniemy przed dylematem: ile ocieplenia i gdzie. Gdyby okazało się, że dach jest do remontu, wymaga wymiany pokrycia, możemy wykorzystać tę sytuację do zastosowania termoizolacji nakrokwiowej, która nie ogranicza przestrzeni pod dachem.
Jak ocieplać poddasze użytkowe?
Zgodnie z obowiązującymi od stycznia 2014 roku przepisami, współczynnik przenikania ciepła U dla ścian zewnętrznych nie może być większy niż 0,25, a dla dachu – 0,20 W/(m2. K).
Termoizolację umieszcza się między krokwiami i pod nimi - zakrywając drewnianą konstrukcję. Krokwie zwykle mają wysokość 14 - 18 cm. Żeby uzyskać wymaganą przepisami izolację dachu, należy zastosować nawet 25 - 30 cm najbardziej popularnych materiałów termoizolacyjnych, na przykład wełny mineralnej.
Gdy krokwie są niskie, trzeba ten materiał ułożyć w dwóch warstwach. Jest to rozwiązanie korzystne, ponieważ ociepla się całą powierzchnię krokwi. Nie będą więc stanowiły mostka termicznego. Pierwszą warstwę ocieplenia umieszcza się między krokwiami. Żeby ułożyć drugą warstwę izolacji, buduje się stelaż z profili aluminiowych i między jego elementami ukrywa termoizolację.
Na nim mocuje się także płyty tworzące zabudowę poddasza. Najpopularniejsze są płyty gipsowo-kartonowe o grubości 1,25 cm, grubsze i sztywniejsze są płyty cementowo-włóknowe lub drewnopochodne.
Materiały do ocieplania poddaszy
Najbardziej popularnym materiałem do ocieplenia jest wełna mineralna, którą można stosować w matach lub płytach układanych między krokwiami i pod nimi.
Najcieplejsza wełna ma współczynnik Λ = 0,033 W/(m.K), ale na rynku wciąż są popularne produkty o Λ = 0,039, a nawet nieco wyższej. Podobne parametry cieplne ma polistyren ekspandowany (EPS). Styropian do poddaszy stosuje się w postaci płyt rozprężnych. Najlepszy współczynnik przewodzenia ciepła mają jednak folie termoizolacyjne z wypełnieniem z pianki polietylenowej i zewnętrzną warstwą z folii metalizowanej odbijającej promieniowanie.
Grubość izolacji a rodzaj ocieplenia poddasza
Żeby uzyskać wpółczynnik przenikania ciepła U < 0,25 W/(m2. K), uwzględniając mostki termiczne, jakie tworzą krokwie, należy zastosować około 20 cm najlepszej wełny lub styropianu albo 25 cm materiałów przeciętnych.
Znacznie lepiej izoluje polistyren ekstrudowany (XPS), który w wersji najcieplejszej może mieć współczynnik przewodzenia ciepła nawet 0,029, choć wiele produktów ma Λ = 0,032-0,035. Polistyren XPS jest sprzedawany w płytach, które układa się pod krokwiami. Ze względu na niski współczynnik Λ jego warstwa może być nieduża, wystarczy nawet 10-12 cm.
Bardzo dobre właściwości termoizolacyjne mają płyty poliuretanowe PIR, więc można je podobnie wykorzystywać. Ich współczynnik Λ mieści się w granicach 0,020-0,023. Są one układane między krokwiami i pod nimi. Wystarczy warstwa grubości 6-8 cm.
Zdecydowanie najlepszy współczynnik przewodzenia ciepła (Λ = 0,019 po uwzględnieniu odbicia promieniowania cieplnego) mają wielowarstwowe folie termoizolacyjne z wypełnieniem z pianki polietylenowej i zewnętrzną warstwą z folii metalizowanej odbijającej promieniowanie. Stosuje się je w jednej warstwie o grubości mniej więcej 1,5 cm, zatem nie będzie to bardzo wydajna izolacja i powinna być połączona z innym materiałem.
Układa się ją nad lub pod inną izolacją. Może się zdarzyć, że chcemy nieco ocieplić poddasze, które przed laty zostało zabudowane z zastosowaniem znacznie gorszych wtedy materiałów izolacyjnych. Gdy mamy mało miejsca, warto zastosować cienką folię lub płyty PIR. Jeśli nie musimy oszczędzać na przestrzeni, możemy wykorzystać izolacje o wyższym współczynniku Λ, takie jak miękkie płyty pilśniowe lub płyty z włókna drzewnego (0,040-0,045), a nawet drzewno-magnezytowe (0,075).
Polecamy: Jak podywższyć dach przez podniesienie ścianki kolankowej
Kiedy izolacja nakrokwiowa?
Gdy adaptacja poddasza będzie połączona z wykonaniem nowego pokrycia dachowego, przy okazji możemy ułożyć izolację od zewnątrz – na krokwiach. Dzięki temu zaoszczędzimy sporo przestrzeni pod dachem.
Jest to godne polecenia również wtedy, gdy możemy i chcemy wyeksponować piękną więźbę dachową.
Takie rozwiązanie jest zgodne z zasadą, że ocieplenie powinno znaleźć się po zewnętrznej stronie przegrody. Wtedy warstwy konstrukcyjne oraz wykończeniowe znajdą się po wewnętrznej, ciepłej stronie. Zimą będą stanowiły zasobnik ciepła, a latem czynnik chłodzący, stabilizujący temperaturę na poddaszu. Na rynku są dostępne systemowe płyty poliuretanowe do izolacji nakrokwiowej połączone z foliami, płyty z polistyrenu ekstrudowanego oraz systemowe styropianowe płyty nakrokwiowe z wyprofilowaniami do mocowania dachówek oferowane przez producentów domów ze styropianu. Wszystkie te materiały cechuje wysoka wytrzymałość na ściskanie oraz wodoodporność, dlatego mogą stanowić jednocześnie sztywne poszycie dachu, na którym układa się nowe pokrycie.
Ocieplenie nakrokwiowe znacząco zmienia wyraz architektoniczny budynku i trzeba będzie dostosować detale wykończenia zewnętrznego. Zmieni się okap i położenie rynny, konieczne będzie podniesienie obróbek na kominach oraz wyłazów dachowych.
