Modne podłogi z drewna egzotycznego. Zalety i wady egzotycznej posadzki
Podłogi drewniane z drewna egzotycznego zdominowały nowoczesne wnętrza domów. Nie powinno nas to dziwić – podłogi z drewna egzotycznego zachwycają kolorami, usłojeniem i trwałością. Zobacz, jakie jeszcze zalety ma taki parkiet.
Autor: Marta Znój
Podłogi egzotyczne: gatunki drewna egzotycznego
Kempas i merbau to gatunki bardzo twardego, odpornego na ścieranie drewna, które sprawdzą się w roli posadzek i w reprezentacyjnej strefie dziennej, i w sypialniach. Ich zaletą jest także piękny ciepły kolor w tonacji mlecznej czekolady złamanej pomarańczowym odcieniem. Dlatego są doskonałą propozycją dla tych, którzy drewnem chcą wnętrza „ogrzać” i rozświetlić. Pasują zarówno do pomieszczeń o wystroju klasycznym, jak i nowoczesnym.
W roli optycznego „ocieplacza” można również wykorzystać gatunki o pomarańczowej barwie, takie jak badi, sapeli czy doussie, a także bardziej stonowany jasnobrązowy tek, nieco ciemniejszą jatobę czy brązowo-miodowe iroko. Ciepłe, a zarazem eleganckie jest takżedrewno w ciemniejszych odcieniach, takie jak ipe (lapacho) o brązowo czarnej barwie czy wenge w kolorze gorzkiej czekolady. Jednakże ciemna, wyrazista posadzka jest zwykle najmocniejszym akcentem we wnętrzu i najlepiej prezentuje się pomieszczeniach przestronnych.
Warto także pamiętać, że jeśli zdecydujemy się na posadzkę z drewna egzotycznego w słonecznym pomieszczeniu, pod wpływem promieni UV niektóre gatunki mogą po pewnym czasie zmienić barwę. I tak ipe może sczerwienieć, a jatoba czy doussie zbrązowieć. Przed taką zmianą barwy chronią specjalne podkłady pod lakiery.
Dla osób, które dobrze się czują w przestronnych, jasnych pomieszczeniach, najlepsze będą najjaśniejsze gatunki, takie jak jasna odmiana bambusa, hewea (kauczukowiec), klon kanadyjski, tauari, wiśnia amerykańska czy guatambu.
Kolor i usłojenie drewna egzotycznego
Żeby uzyskać optymalny efekt kolorystyczny, należy także wziąć pod uwagę sposób zabezpieczenia drewna. Olej je przyciemni i nada mu ciepły, złotawy kolor. Zmiana barwy drewna będzie nieco mniej widoczna po zabezpieczeniu go lakierem rozpuszczalnikowym.
Jednak trzeba pamiętać, że wraz z upływem czasu drewno pokryte takim lakierem będzie ciemniało pod wpływem promieni UV. Kolor najbardziej naturalny i najjaśniejszy zagwarantuje zastosowanie lakieru wodnego.
Ciepłym, głębokim kolorom towarzyszy różnorodne, czasami bardzo bogate usłojenie: od rozmytego, prawie niewidocznego, które jest typowe dla kempasu, bambusa czy jatoby, po bardzo wyraziste, tworzące zupełnie niespotykane wzory – regularne pasy (zebrano, sapeli) lub splątane arabeski charakterystyczne dla palisandru czy bubingi. Niektóre gatunki drewna mają połysk przybierający charakter świetlistych lub perłowych smug (oliwka) bądź wijących się po powierzchni drewna połyskujących nitek albo warkoczy (doussie).
Niektórzy podkreślają również walory dotykowe drewna egzotycznego: jedne gatunki są wyraźnie „miękkie” i ciepłe, drugie - tłuste i śliskie.
Autor: Radosław Wojnar
Kuchnia. Oprócz gatunków zalecanych do łazienek można też stosować inne – nieco mniej odporne na działanie wilgoci, takie jak jatoba czy badi
Drewno egzotyczne a ogrzewanie podłogowe
Na podłogi z ogrzewaniem podłogowym powinno się wybierać gatunki, które w małym stopniu zmieniają swoje wymiary pod wpływem wzrostu lub spadku temperatury i wilgotności (są stabilne - mają niski współczynnik skurczu) i powoli osiągają równowagę higroskopijną, na przykład merbau, iroko, doussie, tek. Można też stosować panele warstwowe, wtedy gatunek wierzchniej warstwy drewna nie ma wielkiego znaczenia.
Podłogi z drewna egzotycznego – zalety
Posadzka z drewna egzotycznego jest ciepła, dobrze tłumi dźwięki, reguluje wilgotność powietrza i nie wywołuje alergii. Ipe dzięki zawartym w nim przeciwutleniaczom ma korzystny wpływ na nasze zdrowie. Wśród egzotycznych gatunków drewna są takie, które mają lepsze parametry techniczne od krajowych. W mniejszym stopniu reagują one na zmiany wilgotności – są bardziej stabilne (na przykład doussie, tek, merbau, iroko).
Wiele egzotycznych gatunków jest twardszych od drewna krajowego – na przykład doussie, merbau, ipe, bangkirai czy massaranduba są pod tym względem lepsze od dębu czy jesionu. Gatunki o podobnej stabilności co dąb to acajou bosse i jatoba, porównywalną twardość ma tek i iroko.
Są jednak także takie egzotyczne gatunki drewna, które mają gorsze parametry od wielu rodzimych. Drewno zebrano ma mniejszą stabilność niż dąb czy jesion (porównywalną z bukiem). Mniej twarde od dębu, buku czy jesionu są na przykład meranti i goiabao.
Niektóre gatunki drewna egzotycznego, na przykład bangkirai, itauba czy massaranduba, gwałtownie reagują na zmiany wilgotności i temperatury, dlatego nie są zalecane na posadzki, chyba że jako deski, między którymi szczelina szerokości od 3 do 10 mm wypełniona jest elastomerem. Drewno egzotyczne wykorzystuje się do produkcji litych materiałów posadzkowych, takich jak: tradycyjna mozaika grubości 8 mm, mozaika (parkiet) przemysłowa grubości od 14 do 22 mm, parkiet lamelowy (elementy długości do 50 cm i grubości od 10 do 14 mm, bez pióra-wpustu), deska parkietową (o grubości od 15 do 32 mm i długości od 30 cm do 1,4 m, z piórem-wpustem), dyle podłogowe o grubości od 15 do 22 mm i długości najczęściej od 80 cm do 4 m, a także drewniany bruk grubości od 18 do 22 mm.
Dużym zainteresowaniem cieszą się także tańsze od posadzek z litego drewna naturalne panele. Są zbudowane z desek dwu- lub trójwarstwowych, których tylko wierzchnia warstwa o grubości 3-4 mm jest z drewna egzotycznego. Spodnie warstwy są wykonane z drewna niższej klasy, na przykład krajowego iglastego. Dzięki krzyżowemu ułożeniu warstw minimalizowany jest skurcz drewnianychelementów i nie powstają szczeliny – dlatego panele poleca się na ogrzewane podłogi. Wierzchnia warstwa paneli już w fabryce jest olejowana lub lakierowana pięcio- siedmiokrotnie. Mogą być one układane jako podłoga pływająca.
