Fornir: co to jest? Elegancki fornir drewniany na ścianę

Co to jest fornir i jak go zastosować? Nawet fragment ściany pokryty fornirem odmieni wnętrze. Wystarczy, by stworzyć przyciągającą wzrok dekorację. Efekt będzie jeszcze lepszy, gdy fornirem wykończymy większą powierzchnię.

Fornir to cienka warstwa drewna pozyskiwaną z drzew dobrego gatunku. Może być naturalny lub modyfikowany. Niektóre firmy oferują blisko 200 naturalnych i 30 modyfikowanych rodzajów fornirów. Wśród naturalnych fornirów są takie, które mają wzory:

• prostosłoiste (przypominające paski),
• fladrowe (styczne do krawędzi)
• pawie oczka (najbardziej zaokrąglone spośród wszystkich słojów).

W standardowej ofercie płaty forniru mają grubość 0,6-0,9 mm, ale można zamówić grubsze: 1, 1,2, 1,5, 2,5, maksymalnie do 3 mm. Sprzedaje się też fornir wzmocniony od spodu warstwą fizeliny, która chroni przed uszkodzeniami. Można kupić pasy forniru o szerokości kilkunastu centymetrów przypominające lica desek (z reguły są sprzedawane na metry). Większe formaty forniru mają najczęściej wymiary 250 x 65 cm, lecz są jeszcze większe – przykładowo 346 x 69 albo 250 x 76 cm.

Fornir kolory

Forniry modyfikowane mają paski, które mogą się różnić szerokością lub regularnością. Poza tym ich kolorystyka jest bardziej różnorodna od tej, którą oferuje natura – wiele jest podbarwianych fabrycznie. Na przykład fornir dębowy jest bielony, fornir bambusowy ma kolor karmelowy, fornir klonowy – jasno-różowy, fornir z drzewa różanego – pomarańczowo-czerwony, a fornir makassaru – czekoladowy.

Fornir naturalnym

Fornir może być naturalny – okleinówki są łączone z zachowaniem kolejności ich zdejmowania. Dzięki temu rysunek słojów zachowuje ciągłość. Najpopularniejsze są forniry bukowe, brzozowe, jaworowe, klonowe, dębowe, a także z drzew egzotycznych: m.in. sapeli, badi, iroko, teku, wenge, zebrano. Arkusze naturalnego forniru mają przeważnie powierzchnię 1,6-1,8 m2, a ich grubość mieści się w przedziale 0,6-3 mm. Charakteryzują je dość duża elastyczność oraz brak wad mogących psuć wygląd (sęki, przebarwienia).

Fornir modyfikowany

Przeciwieństwem forniru naturalnego jest fornir modyfikowany, który powstaje ze sklejenia kilkuset warstw naturalnego forniru i pocięcia go na wąskie plasterki prostopadłe do sklejeń. W ten sposób powstaje prosty równoległy rysunek słojów. Taki fornir jest robiony głównie z drewna dębowego, czereśniowego, hebanowego, wenge i zebrano. Fornir naturalny jest niepowtarzalny. Modyfikowany przypomina dzieło matematyka, ale jest znacznie trwalszy od naturalnego – odporniejszy na uszkodzenia. Po wyszlifowaniu fornir jest lakierowany – może być matowy, półmatowy albo błyszczący.

Fornir na ścianę czy fornirowane płyty

Można kupić sam fornir, by okleić nim wytypowane powierzchnie ścian. Z uwagi na możliwość wyginania fornir polecany jest szczególnie do wykańczania powierzchni zaoblonych. Płaty forniru można zamocować klejem kontaktowym. W ten sposób fornir da się przykleić do betonu, tynku, tkaniny, drewna, tworzywa sztucznego. Oczywiście podłoże musi być nie tylko czyste, ale także niemal idealnie gładkie. Można je wyrównać papierem ściernym o różnych gradacjach – na koniec drobnoziarnistym. 

Przeczytaj też:

Sklejka: rodzaje, zastosowanie, ceny >>>

Najczęściej jednak fornir nie trafia w ręce prywatnych odbiorców, tylko do firm, które wykorzystują go do oklejania sklejki, drewna litego gorszej jakości lub płyt drewnopochodnych. W takiej formie jest łatwiejszy do montażu i trudniej go przypadkowo uszkodzić.

Fornirowane płyty montuje się do rusztu nośnego lub przykleja wprost do ścian.

Najdroższe są fornirowane płyty bakelitowe wykończone fornirem. Są one bardzo trwałe i – co ważne – odporne na działanie wilgoci. Można je zatem z powodzeniem stosować w łazienkach, a nawet saunach i łaźniach parowych.

Przeczytaj też:

Fornirowanie mebli: instrukcja zrób to sam >>>

Ile kosztuje fornir

Radosław Murat