Wełna mineralna w połaciach dachu. Ocieplanie poddasza użytkowego
Aby na poddaszu użytkowym mieszkało się komfortowo, trzeba je dobrze ocieplić. Izolację termiczną wykonuje się przeważnie z wełny mineralnej umieszczanej w połaciach dachu oraz pod nimi. Ocieplanie poddasza nie jest trudną operacją, zresztą sprawdź sam.
Jak gruba musi być termoizolacja poddasza
Najgrubsza warstwa termoizolacji powinna się znaleźć w połaciach dachu. Obecnie wartość charakteryzującego ją współczynnika przenikania ciepła U nie może być wyższa niż 0,20 W/(m2.K). Oznacza to, że dach musi być zaizolowany przynajmniej 20-centymetrową warstwą wełny. Trzeba sprawdzić, czy w projekcie nie jest ona cieńsza. A jeśli tak, to należy zwiększyć jej grubość. Jeśli grubsza warstwa nie zmieści się między krokwiami, dodatkowe ocieplenie będzie można zamocować między elementami rusztu do suchej zabudowy skosów poddasza. W domach energooszczędnych i takich, które już dziś projektuje się według wymagań na 2021 r., dachy mają znacznie lepszą izolację (U ≤ 0,15 W/(m2.K)). Ocieplenie ma wtedy grubość około 30 cm i zawsze jest układane w dwóch warstwach. To rozwiązanie jest korzystne, bo osłaniając krokwie izolacją termiczną, eliminuje się mostki liniowe i zmniejsza straty ciepła.
Autor: URSA
URSA PUREONE 31: Produkt rekomendowany do izolacji termicznej, akustycznej i ogniochronnej dachu skośnego.
Właściwości: • najlepsza wartość współczynnika przewodzenia ciepła dla wełen mineralnych w rolkach na rynku polskim λD = 0,031 W/mK; • włókna wyjątkowo sprężyste – materiał skutecznie klinuje się bez podwiązywania w zależności od rozstawu krokwi; • klasyfikacja reakcji na ogień – A1 wg PN-EN 13501-1 / materiał niepalny.
URSA PLATINUM 32: Produkt rekomendowany do izolacji termicznej, akustycznej i ogniochronnej dachu skośnego.
Właściwości: • współczynnik przewodzenia ciepła λD = 0,032 W/mK; • włókna wyjątkowo sprężyste – materiał skutecznie klinuje się bez podwiązywania w zależności od rozstawu krokwi; • klasyfikacja reakcji na ogień – A1 wg PN-EN 13501-1 / materiał niepalny.
URSA GOLD 35
Właściwości: • współczynnik przewodzenia ciepła λD = 0,035 W/mK; • włókna wyjątkowo sprężyste – materiał skutecznie klinuje się bez podwiązywania w zależności od rozstawu krokwi; • klasyfikacja reakcji na ogień – A1 wg PN-EN 13501-1 / materiał niepalny.
Wełna mineralna do ocieplania poddasza
W projekcie znajdziesz informacje o grubościach warstw wełny mineralnej w połaci oraz ich współczynnikach przewodzenia ciepła λ. Na rynku jest jednak wiele produktów z wełny skalnej i szklanej o takiej samej wartości λ. Są sprzedawane pod postacią płyt oraz mat. Część z nich ma dużą sprężystość, pozostałe są sztywniejsze. Różnią się też gęstością ułożenia włókien. Niektóre wyroby są przeznaczone wyłącznie na skosy poddasza, inne są uniwersalne i można je układać również w innych przegrodach – informacja o zastosowaniu zawsze znajduje się na opakowaniu. Warto kupić taką wełnę, którą znają twoi wykonawcy. Trzeba tylko pamiętać o tym, że jeśli decydujesz się na wyrób o współczynniku przewodzenia ciepła λ wyższym niż uwzględniony w projekcie, czyli o gorszej izolacyjności, to należy ponownie wyliczyć grubości ocieplenia, aby osiągnąć zakładaną wartość współczynnika U połaci. Wybór materiału o korzystniejszej λ nie wymaga adaptacji.
Autor: Rockwool
Prace rozpoczyna się od umocowania do krokwi wszystkich elementów konstrukcyjnych, czyli rusztu ścianki kolankowej i sufitu podwieszanego. Po ułożeniu ocieplenia dostęp do krokwi byłby utrudniony lub wręcz niemożliwy. Dobrze jest rozpakować wełnę nieco wcześniej, nie przed samym cięciem, żeby zdążyła się rozprężyć
Wentylacja połaci
Izolacja termiczna przede wszystkim musi być sucha. Trzeba umożliwić odprowadzenie na zewnątrz pary wodnej, która może wnikać w wełnę z pomieszczeń poddasza. Ważne jest zatem, czy dach ma konstrukcję wentylowaną, czy nie. W konstrukcjach wentylowanych po zewnętrznej stronie warstwy ocieplającej połać jest drożna 3-centymetrowa szczelina, przez którą może się wydostać wilgotne powietrze płynące przez połać z poddasza. Budowę wentylowaną mają najczęściej dachy ze sztywnym poszyciem z desek lub płyt OSB, projektowane na terenach bardzo wietrznych, nadmorskich, a także pod pokrycia z blachy płaskiej, gontu czy łupku. Wełny nie wolno wówczas dosunąć do końca, należy pozostawić pod poszyciem szczelinę.
Ocieplenie w parze z membraną dachową
Jeśli dach ma konstrukcję niewentylowaną, to zazwyczaj na krokwiach jest rozpięta membrana dachowa o wysokiej paroprzepuszczalności. Nie zatrzymuje ona pary wodnej, tylko swobodnie odprowadza ją na zewnątrz pod pokrycie dachowe. W tym wypadku ocieplenie można dosunąć do samej folii, wypełniając przestrzeń między krokwiami na całej ich wysokości. Wełnę należy układać tak, żeby w miejscach łączeń i wzdłuż belek nie pozostały szczeliny. Sztywne płyty albo maty o dużej sprężystości układa się na wcisk. Klinują się one między belkami i nie obwisają. Jeżeli wybiera się maty luźniejsze, które pod własnym ciężarem opadają, to trzeba je podwiązać do krokwi drutem. Wysokość krokwi nie przekracza zazwyczaj 16-20 cm, więc na pełną grubość ocieplenia należy przewidzieć jeszcze od kilku do kilkunastu centymetrów od strony poddasza.
Autor: Rockwool
Ocieplanie skosów rozpoczyna się zawsze od dołu
Wokół przestrzeni ogrzewanej
Nie zawsze ociepla się całe skosy połaci od stropu lub ścianki kolankowej aż do kalenicy dachu. Gdy z poddasza wydziela się ogrzewaną przestrzeń użytkową, otula się ją także termoizolacją. Zazwyczaj jest to rozrysowane w projekcie, ale może się zdarzyć, że decyzja o ograniczeniu kubatury użytkowej zostanie podjęta na etapie wykańczania poddasza. Na pewnej wysokości wykonuje się wówczas sufit podwieszany, a niską strefę pod skosami zamyka się szkieletowymi przedściankami. Ocieplenie najlepiej układać wtedy właśnie w konstrukcji tych przegród. Istotne jest również ocieplenie fragmentu stropu, który zostanie po zimnej stronie przedścianki. Trzeba to zrobić, zanim zamontuje się okładzinę ścianki – na etapie stawiania rusztu. Później dostęp do tej strefy nie będzie możliwy i powstanie duży mostek termiczny.
Jaka paroizolacja
Osłonę paroizolacyjną najlepiej układać na całym poddaszu, nie tylko na skosach, ale też na suficie i po wewnętrznej stronie przedścianek – wszędzie tam, gdzie znajduje się wełna. Wprawdzie w pokojach stężenie pary wodnej nie jest duże, jednak przy niesprzyjających warunkach może ona wniknąć w wełnę, zawilgacając ją. To grozi osłabieniem izolacyjności, a w przyszłości także rozwojem pleśni i grzybów. Paroizolacja jest niezbędna w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności i w budynkach z wentylacją mechaniczną, w których wymaga się podwyższonej szczelności. Standardowe folie są wykonane z polietylenu i mają grubość 0,2 mm. Grubsze od nich folie zbrojone są bardziej odporne na zrywanie i rozdarcia. W domach energooszczędnych można się pokusić o rozwiązania specjalne – folie refleksyjne, które odbijają część promieniowania cieplnego z powrotem do pomieszczenia. Trzeba wówczas pamiętać o pozostawieniu niewentylowanej szczeliny między metalizowaną warstwą a okładziną skosów poddasza. Jest potrzebna do zapewnienia cyrkulacji odbitego powietrza. W domach z wentylacją mechaniczną sprawdzi się z kolei paroizolacja aktywna, która rozszczelnia się latem, a uszczelnia zimą, i optymalnie reguluje przepływ pary wodnej.
