Co to jest elektrownia wiatrowa i gdzie można ją wybudować? Jak przepisy omawiają tematykę inwestycji w zakresie elektrowni wiatrowych?
Od 16 lipca 2016 r. obowiązuje ustawa, która określa warunki i tryb lokalizacji elektrowni wiatrowych, jak również warunki lokalizacji tych elektrowni wobec sąsiednich budynków. Sejm pracuje nad zmianami w tej ustawie, które mają między innymi określić minimalną odległość elektrowni wiatrowych od budynków mieszkalnych.
Ustawa z 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz.U. poz. 961) weszła w życie 16 lipca br.
W myśl przepisów tej ustawy elektrownią wiatrową jest budowla, w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, składającą się co najmniej z fundamentu, wieży oraz elementów technicznych, o mocy większej niż moc mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2015 r., poz. 478, z późn. zm.). Zgodnie ze wskazanym wyżej przepisem ustawy o odnawialnych źródłach energii mikroinstalacja jest instalacją odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 40 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu niższym niż 110 kV lub o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 120 kW.
Gdzie można wybudować elektrownię wiatrową?
Lokalizacja elektrowni wiatrowej następuje jedynie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Odległość, w której mogą być lokalizowane i budowane:
- elektrownia wiatrowa – od budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa, oraz
- budynek mieszkalny albo budynek o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa – od elektrowni wiatrowej
– jest równa lub większa od dziesięciokrotności wysokości elektrowni wiatrowej mierzonej od poziomu gruntu do najwyższego punktu budowli, wliczając elementy techniczne, przede wszystkim wirnik wraz z łopatami (całkowita wysokość elektrowni wiatrowej).
Wskazaną wyżej odległość uwzględniają:
- organy gminy – przy sporządzaniu oraz uchwalaniu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy albo jego zmiany;
- organy gminy oraz wojewoda – przy sporządzaniu oraz uchwalaniu albo przyjmowaniu planu miejscowego albo jego zmiany;
- organy gminy i wojewoda – przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy.
Plan miejscowy przewidujący lokalizację elektrowni wiatrowej określa maksymalną całkowitą wysokość elektrowni wiatrowej i sporządza się go dla obszaru, na którym nie mogą być zlokalizowane nowe budynki mieszkalne albo budynki o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa.
Omawiana ustawa z 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych przewiduje, że w przypadku elektrowni wiatrowych użytkowanych w dniu wejścia w życie ustawy, które nie spełniają wymogów w zakresie odległości od budynków mieszkalnych możliwe jedynie przeprowadzenie remontu oraz wykonywanie innych czynności niezbędnych do prawidłowego użytkowania elektrowni. Nie jest możliwe w takiej sytuacji prowadzenie jakichkolwiek prac, które mają na celu zwiększenie oddziaływania elektrowni wiatrowej na środowisko.
Pozwolenia na budowę dotyczące elektrowni wiatrowych, wydane przed dniem wejścia w życie ustawy, czyli przed 16 lipca 2016 r. zachowują moc, o ile w ciągu 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy wydana zostanie decyzja o pozwoleniu na użytkowanie. Postępowania mające na celu wydanie pozwolenia na budowę, wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie ustawy (16 lipca 2016 r.), prowadzone są na podstawie przepisów dotychczasowych.
Studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz plany zagospodarowania przestrzennego województwa uchwalone przed dniem wejścia w życie ustawy, czyli przed 16 lipca 2016 r. zachowały ważność.
Zmiany w ustawie o elektrowniach wiatrowych
W Sejmie trwają prace nad zmianą ustawy z 20 maja br. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych. W myśl poselskiego projektu nowelizacji elektrownię wiatrową ma stanowić budowla w rozumieniu przepisów prawa budowanego, składająca się z fundamentu i wieży, o mocy większej niż moc mikroinstalacji w rozumieniu wskazanego wyżej art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii.
W myśl projektu odległość pomiędzy elektrownią wiatrową a innymi obiektami ma wynosić co najmniej 800 metrów. Zmianie na ulec sposób wyznaczania miejsc, których dopuszcza się budowę elektrowni wiatrowych. Wyznaczanie miejsc, gdzie można stawiać elektrownie wiatrowe ma następować w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Projekt zatem przewiduje uchylenie obecnego przepisu, zgodnie z którym określenie miejsc lokalizacji elektrowni wiatrowych następuje w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Projekt przewiduje wykreślenie wojewody jako organu, jako mającego wpływ na wyznaczanie miejsc, w których możliwe byłyby inwestycje związane z budową nowych elektrowni wiatrowych. Zgodnie z proponowanymi w projekcie nowelizacji zmianami plany zagospodarowania przestrzennego województwa uchwalone przed dniem wejścia w życie ustawy zachowają ważność.
