Zamiokulkas choroby - jakie choroby najczęściej atakują zamiokulkasa?
Zamiokulkas zamiolistny o pięknych, zielonych, błyszczących liściach i eleganckim, egzotycznym pokroju, to jedna z najmodniejszych w ostatnim czasie roślin doniczkowych. Jest też uważany za jedną z bardziej odpornych, a nawet żelaznych roślin, ale choć faktycznie jest dość wytrzymały, nawet jemu zdarza się chorować. Jakie choroby najczęściej atakują zamiokulkasa?
Spis treści
- Zamiokulkas choruje przez nadmierne podlewanie
- Zamiokulkas choruje bo ma nieodpowiednie stanowisko i zbyt niską temperaturę
- Zamiokulkas choruje, bo został przenawożony
- Inne choroby zamiokulkasa
- Jak uratować zamiokulkasa?
Wprawdzie zamiokulkas zamiolistny rzadko zapada na choroby infekcyjne, jednak może cierpieć z powodu popełnianych przez nas błędów uprawowych, prowadzących do rozwoju chorób fizjologicznych.
Zamiokulkas choruje przez nadmierne podlewanie
Jedną z głównych przyczyn problemów w uprawie zamiokulkasa jest nadmierne podlewanie, bo kiedy roślina ma za mokro, jej pędy zaczynają się marszczyć (objaw przelania), liście zamiokulkasa żółkną i opadają, a napędach pojawiają się brzydkie plamy. Objawy te początkowo można wprawdzie pomylić z przesuszeniem rośliny, ale zanim sięgniemy po konewkę, sprawdźmy najpierw wilgotność podłoża, bo jeśli jest mokre, roślina z pewnością nie cierpi z powodu suszy, a przelania.
Wtedy należy wyjąć ją z doniczki, oczyścić bryłę korzeniową z ziemi i obumarłych korzeni (prace należy wykonywać w rękawiczkach, gdyż sok rośliny ma działanie drażniące), a następnie posadzić roślinę do nowej, lekko wilgotnej ziemi i pozostawić w spokoju przez około tydzień, aż zacznie się regenerować. Po tym czasie możemy wznowić podlewanie (najlepiej od dołu, lejąc wodę na podstawek, a następnie usuwając jej nadmiar), jednak zawsze pamiętając, że powinno być ono oszczędne, a wierzchnia warstwa podłoża przed każdym kolejnym podlewaniem powinna przeschnąć. Dla rośliny jest to bardzo ważne, bo ze względu na mięsiste, pokryte woskowym kutnerem liście oraz grube łodygi, magazynujące wodę, zamiokulkas znacznie lepiej znosi chwilową suszę niż zalanie.
Przeczytaj też:
Autor: Biuro Kwiatowe Holandia (www.flowercouncil.co.uk)
Zamiokulkas zanakomicie prezentuje się pojedynczo, ale dobrze komponuje się z innymi roślinami, zwłaszcza sukulentami
Zamiokulkas choruje bo ma nieodpowiednie stanowisko i zbyt niską temperaturę
Przyczyną problemów w uprawie zamiokulkasa może być też nieodpowiednie stanowisko i temperatura. Roślina zasiedla w naturze dolne partie tropikalnych lasów oraz lekkie, przepuszczalne podłoża, dlatego preferuje rozproszone światło i nie lubi mokrej ziemi. Przez cały rok ma też zapewnioną temperaturę, która nie spada poniżej 15°C.
Podobnych warunków zamiokulkas oczekuje więc również w uprawie, dlatego jeśli ustawimy go w miejscu nasłonecznionym, jego liście mogą ulec poparzeniom (na liściach będą pojawiać się początkowo jasne, później brązowiejące plamy), a jeśli narazimy go na spadki temperatury poniżej 15°C lub zimne przeciągi, może zacząć zrzucać liście, chorować, a nawet obumierać.
Dlaczego zamiokulkas nie wypuszcza nowych liści? Powodów może być kilka
Zamiokulkas choruje, bo został przenawożony
Przyczyną problemów w uprawie zamiokulkasa może być też przenawożenie. W okresie wegetacji (wiosna-lato), kiedy roślina rozwija nowe liście, zużywa sporo składników pokarmowych, dlatego warto zasilać ją odpowiednimi nawozami dla roślin zielonych. Nie należy jednak przesadzać z nawożeniem (nawozy należy stosować zgodnie z zaleceniami producenta), bo choć zamiokulkas lubi żyzne podłoże, jest też wrażliwy na jego zasolenie i jeśli będziemy go nadmiernie nawozić, jego liście mogą żółknąć i opadać.
Inne choroby zamiokulkasa
Przelanie, przechłodzenie, przenawożenie, ale też skażone podłoże (np. wtórnie wykorzystane podłoże, pozostałe z przesadzania innych roślin), sąsiedztwo chorych roślin lub uszkodzenia tkanek brudnymi narzędziami (np. niezdezynfekowanym sekatorem używanym wcześniej do pielęgnacji chorych roślin), również może prowadzić do rozwoju chorób infekcyjnych (grzybowych lub bakteryjnych), takich jak zgnilizna lub fytoftoroza.
Ich objawami oprócz żółknących i obumierających liści, są też brunatne, czasami wodniste plamy, widoczne na liściach, a także łodygach, szczególnie u ich podstawy. Korzenie roślin gniją, a łodygi wiotczeją, żółkną i pokładają się na boki. Roślina zaczyna tracić walory ozdobne i stopniowo obumiera.
Zmianom chorobowym często towarzyszy też przykry zapach, wydobywający się z okolicy korzeni i podstawy łodyg, co świadczy o intensywnym rozwoju choroby i postępującej zgniliźnie tkanek.
Jak uratować zamiokulkasa?
Jeśli powyższe objawy zauważymy na naszej roślinie, powinniśmy jak najszybciej wyjąć ją z doniczki i dokładnie obejrzeć. Jeśli choroba jest w początkowym stadium rozwoju, należy usunąć wszystkie porażone liście i obumarłe korzenie, a następnie posadzić roślinę do świeżej ziemi i zastosować jeden z aktualnie polecanych preparatów przeciwgrzybowych, wybierając przede wszystkim środki ekologiczne (np. Pałeczki Specjane „G” - Nawozowe i Grzybobójcze - Zielony Dom, Target Natural Biosept Active Spray, Compo complete - na choroby i szkodniki).
Rośliny silnie zainfekowanej ratować jednak nie warto (najlepiej ją wyrzucić), bo prawdopodobnie i tak nie zdoła powrócić do dobrej formy, a może stać się źródłem infekcji dla innych roślin, uprawianych w mieszkaniu.
Przeczytaj też:
- Zamiokulkas nie wypuszcza nowych pędów? Rozpuść to w wodzie i podlej zamiokulkasa. Wypuści liście jeden po drugim!
- Zamiokulkas - rozmnażanie. Jak rozmnożyć zamiokulkasa z liści?
