Rodgersja - długowieczna bylina do zacienionych zakatków ogrodu. Jak zadbać o rodgersję?
Rodgersje są oryginalnymi, lubiącymi cień bylinami o ozdobnych, dużych liściach. Nadają się do uprawy w parkach lub dużych ogrodach i świetnie nadają się do zadarniania większych powierzchni pod drzewami. Co warto wiedzieć o rodgersjach?
Autor: GettyImages
Rodgersja kasztanowcolistna (Rodgersia aesculifolia)
Spis treści
- Gatunki rodgersji do uprawy w ogrodach
- Wymagania i uprawa rodgersji
- Rodgersja kasztanowcolistna
- Rodgersja pierzasta
- Rodgersja stopowcowata
- Zastosowanie rodgersji w ogrodzie
Rodgersja (łac. Rodgersia) jest byliną osiągającą około 1m wysokości, a ich głównym walorem ozdobnym są gęste i ogromne liście (najczęściej dłoniaste lub pierzaste), nad którymi tworzą się drobne kremowe lub różowo-czerwone kwiaty, zebrane w wysokich wiechowatych kwiatostanach. Jest to bylina długowieczna i w jednym miejscu może rosnąć nawet kilkadziesiąt lat (rozrastają się za pomocą grubych kłączy pokrytych łuskami).
W naturalnych warunkach rodgersje występują nad rzekami i strumieniami, w wilgotnych lasach Himalajów – w Nepalu i Chinach. Jako rośliny ozdobne są najczęściej uprawiane na stanowiskach lekko zacienionych i wilgotnych - głównie w parkach lub większych ogrodach.
Gatunki rodgersji do uprawy w ogrodach
Nazwę rodgersja nadano roślinie dla upamiętnienia amerykańskiego admirała Johna Rodgersa. Rodzaj Rodgersia należy do botanicznej rodziny skalnicowatych (Saxifragaceae), a najczęściej uprawiane gatunki i odmiany rodgersji to:
- Rodgersja kasztanowcolistna odm. typowa (Rodgersia aesculifolia var. aesculifolia)
- Rodgersja kasztanowcolistna odm. Henryka (Rodgersia aesculifolia var. henricii)
- Rodgersja pierzasta (Rodgersia pinnata)
- Rodgersja Purdoma (Rodgersia purdomii)
- Rodgersja stopowcowata (Rodgersia podophylla)
- Rodgersja bzolistna (Rodgersia sambucifolia)
Wymagania i uprawa rodgersji
- Stanowisko i podłoże dla rodgersji
Rodgersje najlepiej rosną na stanowiskach cienistych lub półcienistych, na żyznych, przepuszczalnych i wilgotnych glebach o odczynie od lekko kwaśnego do obojętnego. Na stanowisku słonecznym będą rosły pod warunkiem, że podłoże będzie stale wilgotne, ale trzeba brać pod uwagę, że silne słońce może parzyć liście.
- Nawożenie rodgersji
Przed sadzeniem rodgersji w ogrodzie warto zasilić glebę kompostem, a późnej nawozić je tak samo każdej wiosny. Rośliny te nie tolerują przesuszenia, dlatego wskazane jest ściółkowanie gleby wokół nich, co zapobiega utracie wilgoci z podłoża.
- Mrozoodporność rodgersji
Rodgersje to rośliny w pełni mrozoodporne, choć mogą ucierpieć w czasie wiosennych przymrozków.
- Rozmnażanie rodgersji
Nowe egzemplarze rodgersji najszybciej uzyskamy przez podział rozrośniętych roślin, ale można rozmnażać je przez wysiew nasion.
Autor: GettyImages
Rodgersja kasztanowcolistna (Rodgersia aesculifolia)
Rodgersja kasztanowcolistna
W ogrodach najczęściej sadzona jest, uważana za najbardziej dekoracyjną, rodgersja kasztanowcolistna (Rodgersia aesculifolia). Jej główny walor dekoracyjny stanowią duże liście (złożone z 5–7 jajowatych, powcinanych listków odziomkowych) - budową i kształtem przypominające liście kasztanowca (blaszki liści mogą osiągać średnicę około 50 cm). Ich dodatkową zaletą jest jesienne przebarwienie na intensywnie czerwony kolor. Drobne, białe kwiaty, osadzone na długich szypułkach pojawiają się od czerwca do sierpnia i są zebrane w luźne wiechowate kwiatostany. Podobnie, jak inne rodgersje, roślina rozrasta się za pomocą kłączy i osiąga około 1 m wysokości.
Rodgersja pierzasta
Nieco inny kształt liści ma rodgersja pierzasta (Rodgersia pinnata) – są one pierzasto złożone (z 7 do 11 listków) z zaostrzonymi końcami. Unerwienie liści, szczególnie na spodniej stronie jest brązowe. Ciekawa jest odmiana 'Chocolate Wings', u której młode liście są brązowe, a starsze zielenieją. Kwiaty, w odróżnieniu od innych rodgersji, są różowe i kwitną od czerwca do sierpnia.
Rodgersja stopowcowata
Ciekawą rośliną jest również rodgersja stopowcowata (Rodgersia podophylla), nazywana rodgersją japońską. Dorasta do ponad 1 m wysokości i kwitnie w lecie (czerwiec/lipiec), tworząc żółtobiałe kwiaty. Dłoniasto złożone liście są brązowe, następnie zielenieją, a jesienią przebarwiają się na purpurowo.
Ciekawe są odmiany rodgersji stopowocowej: 'Smaragd' - ładne, intensywnie zielone (szmaragdowe) liście, 'Pagode' – mocno powcinane klapy liści, 'Rotlaub' - dekoracyjna, purpurowo-brązowa barwa liści przez cały sezon.
Zastosowanie rodgersji w ogrodzie
Rodgersje są cenione za oryginalny kształt liści i stosowane zarówno w parkach, jak i w większych lub mniejszych ogrodach, np. w stylu leśnym. Najlepiej prezentują się posadzone w dużych grupach na większych powierzchniach, jako rośliny okrywowe, ale równie efektownie wyglądają pojedynczo, jako solitery. Mogą być łączone z innymi roślinami lubiące leśne warunki i zacienione stanowiska (także nad brzegami stawów lub innych zbiorników wodnych), np. z funkiami, bergeniami, paprociami, tarczownicami, kokoryczkami, miodunkami.
Przeczytaj też:
Listen to "Murowane starcie" on Spreaker.
